Wspominałem o tym że moim ulubionym wątkiem w poprzedniej części było wszystko związane z magią? Dobrze się składa bo ten tom skupia się właśnie na tym.

Każdy z trzech głównych wątków jest oparty w większości na magii, wydarzenia w Rifthold są co prawda podszyte grubą warstwą polityki, ale temat mocy Doriana jest jego istotną częścią i ładnie współgra z wątkiem spiskowców. Muszę przyznać że z początku jakoś średnio zaciekawiła mnie ta część, ale postać Aediona okazała się na tyle ciekawa że razem z Chaolem byli w stanie to dźwignąć na nogi.

Podobne problemy miał wątek Celaeny, ogólnie z resztą rzecz biorąc Pani Mass ma pewne problemy jeśli chodzi o wprowadzenia do swoich książek i trzeba dać jej mały kredyt zaufania na kilka pierwszych stron. Wracają jednak do Wendlyn - może trochę za dużo siedzenia w kuchni i słuchania opowiastek przy ognisku, ale jak już się zaczęło dziać to na całego. Podoba mi się też że dowiedzieliśmy się więcej o przeszłości naszej bohaterki i autorka wreszcie odkryła przed nami wszystkie karty. Tak mi się przynajmniej wydaje, kto wie, może jeszcze ma jakiegoś asa w rękawie.

Paradoksalnie moim ulubionym wątkiem była debiutująca w cyklu Manon. Nie wiem jeszcze jaką dokładnie odegra rolę w nadchodzących wydarzeniach, ale czekam na jej spotkanie z resztą bohaterów. Może być naprawdę interesująco. Podoba mi się fakt że autorka podjęła to ryzyko i nagle tak późno w serii zdecydowała się rozpocząć zupełnie nowy wątek.

Zwyczajowo już muszę pochwalić zakończenie bo w tym Pani Mass jest niezawodna. Końcówka wątku Zabójczyni jest naprawdę kapitalna i nie pozwala oderwać się od historii, kapitalny motyw z przeplataniem wydarzeń z przeszłości i teraźniejszości. Interesujący zwrot akcji w stolicy to chyba pierwsze naprawdę poważne zaskoczenie cyklu, bo o ile kilka razy pisałem już że zakończenia są świetne, tak zazwyczaj były też dosyć przewidywalne.

Bardzo dużo akcji, kapitalne cliffhangery, sam nie wiem na dalszą część jakiego wątku czekam najbardziej.

Wspominałem o tym że moim ulubionym wątkiem w poprzedniej części było wszystko związane z magią? Dobrze się składa bo ten tom skupia się właśnie na tym.

Każdy z trzech głównych wątków jest oparty w większości na magii, wydarzenia w Rifthold są co prawda podszyte grubą warstwą polityki, ale temat mocy Doriana jest jego istotną częścią i ładnie współgra z wątkiem...