Koontz mnie znów zaskoczył . Gdybym nie znał autora tej książki , to byłbym święcie przekonany, że autorem jest Alistair MacLean. Akcja rozgrywa się w lodowatej atmosferze Arktyki i jest to typowy thriller przygodowo sensacyjny . Grupa naukowców zostaje odcięta od świata przez pogodę . Na przeżycie zostaje im kilkanaście godzin , czy ktoś zdoła ich ocalić ? Na dodatek wśród nich jest psychopata . No i na dodatek w roli wybawcy występuje załoga rosyjskiej łodzi podwodnej. MacLean ? Nie , Koontz

Koontz mnie znów zaskoczył . Gdybym nie znał autora tej książki , to byłbym święcie przekonany, że autorem jest Alistair MacLean. Akcja rozgrywa się w lodowatej atmosferze Arktyki i jest to typowy thriller przygodowo sensacyjny . Grupa naukowców zostaje odcięta od świata przez pogodę . Na przeżycie zostaje im kilkanaście godzin , czy ktoś zdoła ich ocalić ? Na dodatek wśród...

Nie do wiary, ale to moje pierwsze spotkanie z twórczością Koontza.
Na świecie panuje susza, zasoby wody się kurczą a razem z nimi zasoby żywności. Grupa naukowców wspierana przez ONZ wyrusza na Arktykę. Celem misji jest odizolowanie części góry lodowej i odholowanie jej do granicy z USA. Woda pozyskana z lodowca byłaby dużym zastrzykiem nawadniającym uprawy. Jednak zaraz po rozmieszczeniu ładunków nadciąga burza śnieżna oraz dochodzi do kilku podwodnych wybuchów, które odcinają naukowcom drogę powrotu.
I cały mój zapał zdechł. Nie mogę powiedzieć nic innego o tej książce oprócz tego, że nie pobudziła mnie w żaden sposób. Na początku jescze podtrzymywały mnie techniczne ciekawostki oraz poznawanie bohaterów. Jednak akcja nie była nawet zadowalająca;nie odczułam tej asmosfery uwięzienia w bezkresnym mroźnym świecie. Żadna z postaci nie wzbudziła mojego zainteresowania, po prostu tam byli. Cała "zagadka" i motyw cieniutki i nieprzekonywujący. Zanim cokolwiek się zaczęło już nastał koniec książki. Zostałam więc z oczekiwaniem. I teraz pytanie: czy dla porównania należy zabrać się za inną książkę tego autora?

Nie do wiary, ale to moje pierwsze spotkanie z twórczością Koontza.
Na świecie panuje susza, zasoby wody się kurczą a razem z nimi zasoby żywności. Grupa naukowców wspierana przez ONZ wyrusza na Arktykę. Celem misji jest odizolowanie części góry lodowej i odholowanie jej do granicy z USA. Woda pozyskana z lodowca byłaby dużym zastrzykiem nawadniającym uprawy. Jednak zaraz...

Sięgnąłem po jedną z pierwszych książek Koontza, chcąc odnowić niektóre doświadczenia. Tą historię akurat poznałem dziewiczo, nie znałem jej wcześniej. Moje zdziwienie było całkiem spore, gdyż już początek I jego techniczne szczegóły, owszem, trochę podrasowane dla potrzeb dramaturgicznych, sugerowałyby innego pisarza. Gdybym nie wiedział, kto jest autorem, z miejsca bym powiedział, że wyszło to spod pióra Michela Crichtona.
W książce jest dużo technologicznych nowinek, jak wspomniałem wcześniej, poprawionych w stosunku do ówczesnych standardów (historia dzieje się w “przyszłości”, upadł ZSRR, sytuacja polityczna się zmieniła, więc I sprzęt badaczy polarnych lub podwodniaków może być lepszy, bo to “przyszłość”, a nie ze względu na zmianę politycznego status quo). Postacie są wyraźnie zarysowane, jak to Koontz lubi, z tymi wszystkimi niuansami oraz traumami z dzieciństwa.
Grupa polarników podejmuje się zadania oderwania kawałka lodowca arktycznego, aby potem specjalnymi statkami zaciągnąć tą bryłę w okolice cierpiące na suszę. Gdy założyli wszystkie ładunki wybuchowe, w okolicy dochodzi do trzęsięnia ziemi, w efekcie odrywa się jeszcze większy odłamek, zamieniając się w wyspę – tykającą bombę. Najbliższe jednostki pływające nie są w stanie uratować ich przed godziną eksplozji, a pogoda nie sprzyja koczowaniu na powierzchni lodu. Arktyczne mrozy połączone z huraganowym wiatrem to nie są warunki sprzyjające przetrwaniu, pomijając już same ładunki wybuchowe.
W okolicy jednak przepływa rosyjski statek podwodny, którego dowódca decyduje się pomóc polarnikom. Decyzje podejmuje jeszcze przed otrzymaniem odpowiedzi z Kremla, a budzą one mieszane uczucia u załogi.
Zarówno dzielni badacze, jak I bohaterscy marynarze, to postaci dość dobrze zbudowane, z konkretnymi życiorysami oraz motywacjami. Ich wszystkie decyzje są dobrze uwarunkowane I logiczne. Szkoda tylko, że książka traci dużo na impecie przy wszystkich wewnętrznych przemyśleniach, owszem, one rozbudowują postać, ale zabijają tempo. A tych scen jest sporo, jeśli dodać do tego dość monotonny krajobraz oraz małą zmienność warunków pogodowych, chwilami wieje nudą.
Gdyby z książki wyciąć część wywodów I wspomnień, otrzymalibyśmy szybką lekturę, pełną akcji I zgrabnych dialogów. W efekcie co jakiś czas mamy chęć by przerzucić kilka stron, byle tylko znów nadziać się na jakieś wydarzenia. Koontz zderza swoich bohaterów z siłami przyrody, a nie ze złem różnego pochodzenia, wychodzi z tego tak pół na pół. Za bardzo daje się porwać opisom, chyba ambicje były dużo większe, niż zwykła książka przygodowa.

Sięgnąłem po jedną z pierwszych książek Koontza, chcąc odnowić niektóre doświadczenia. Tą historię akurat poznałem dziewiczo, nie znałem jej wcześniej. Moje zdziwienie było całkiem spore, gdyż już początek I jego techniczne szczegóły, owszem, trochę podrasowane dla potrzeb dramaturgicznych, sugerowałyby innego pisarza. Gdybym nie wiedział, kto jest autorem, z miejsca bym...

Po przeczytaniu opisu z tyłu okładki byłam bardzo pozytywnie nastawiona do lektury. Po ukończeniu książki czuję jednak niedosyt i rozczarowanie. Wprawdzie nie brakuje w niej chwil pełnych napięcia, ale niestety przeważają momenty, w których autor skupia się na obszernych opisach, nie popychając akcji nawet o milimetr. W ocenie utwierdziło mnie także banalne zakończenie oraz postaci, których było sporo, ale chyba żadna nie wzbudziła mojego zainteresowania. Pomimo, że książka nie jest zbyt obszerna to dłuży się niemiłosiernie. Szkoda, bo tematyka była naprawdę interesująca i zachęcała do sięgnięcia po akurat ten tytuł.

Po przeczytaniu opisu z tyłu okładki byłam bardzo pozytywnie nastawiona do lektury. Po ukończeniu książki czuję jednak niedosyt i rozczarowanie. Wprawdzie nie brakuje w niej chwil pełnych napięcia, ale niestety przeważają momenty, w których autor skupia się na obszernych opisach, nie popychając akcji nawet o milimetr. W ocenie utwierdziło mnie także banalne zakończenie oraz...

Jedna ze słabszych książek Koonza.Akcja rozgrywa się wśród załogi wyprawy naukowej na polarej krze lodowej.Mają oni za zadanie zdetonować ładunki wybuchowe w celu oderwania części kry,która ma służyc jako potencjalne źródło słodkiej wody. Potężna nawałnica,wstrząsy sejsmiczne i psychopatyczny modrderca wśród załogi krzyżują wszyskie plany a tymczasem założonych ładunków nie da się rozbroić...Zaczęło się odliczanie. Ksiązka nieco w klimatach Alistair'a MacLean'a.Plus za opisy lodu,wichury,śniegu i amosfery grozy wśród polarników.Minus za przewidywalną i sztampową akcje.

Jedna ze słabszych książek Koonza.Akcja rozgrywa się wśród załogi wyprawy naukowej na polarej krze lodowej.Mają oni za zadanie zdetonować ładunki wybuchowe w celu oderwania części kry,która ma służyc jako potencjalne źródło słodkiej wody. Potężna nawałnica,wstrząsy sejsmiczne i psychopatyczny modrderca wśród załogi krzyżują wszyskie plany a tymczasem założonych ładunków...

Mistrz Koontz potrafi trzymać w niepewności czytelnika aż do ostatniej strony.Książka opowiada o bohaterstwie...nie tym z pierwszych stron gazet...chociaż tak jest przestawiona ta historia.Ilu znamy ludzi,którzy walczą z przeciwnościami losu ,borykają się z problemami i czynią to jakby od niechcenia.Nie dlatego że tak wypada czy trzeba a dlatego że oni inaczej nie potrafią.Takim bohaterem jest matka syna nieuleczalnie chorego,która zrezygnowała z pracy i życia towarzyskiego by być z dzieckiem.Takim bohaterem jest ojciec samotnie wychowujący córki ,który pomimo trudności nie poddaje się.Mogłabym wymieniać tu przykłady bez końca.Zauważmy tych małych bohaterów i w miare możliwości...pomóżmy,odciążmy ich w ich walce o byt ;)

Mistrz Koontz potrafi trzymać w niepewności czytelnika aż do ostatniej strony.Książka opowiada o bohaterstwie...nie tym z pierwszych stron gazet...chociaż tak jest przestawiona ta historia.Ilu znamy ludzi,którzy walczą z przeciwnościami losu ,borykają się z problemami i czynią to jakby od niechcenia.Nie dlatego że tak wypada czy trzeba a dlatego że oni inaczej nie...

Nieco różniąca się od poprzednich przeczytanych przeze mnie książek tego autora. Tym razem brak tu fantazji. Myślę, że wszystko co autor opisuje mogło się naprawdę wydarzyć. Ciekawa i trzymająca w napięciu akcja. Polecam.

Nieco różniąca się od poprzednich przeczytanych przeze mnie książek tego autora. Tym razem brak tu fantazji. Myślę, że wszystko co autor opisuje mogło się naprawdę wydarzyć. Ciekawa i trzymająca w napięciu akcja. Polecam.

Chyba najlepsza powieść tego autora z przeczytanych. Do końca wyważona.. z ponurym klimatem.

Chyba najlepsza powieść tego autora z przeczytanych. Do końca wyważona.. z ponurym klimatem.

Muszę przyznać, że sięgając po tę książkę byłam sceptycznie nastawiona, lecz coś kazało mi ją przeczytać. Nie żałuję. Fabuła świetna, na początku wydaję się trochę zagmatwana lecz z każdą kolejną stroną poprawia się.

Muszę przyznać, że sięgając po tę książkę byłam sceptycznie nastawiona, lecz coś kazało mi ją przeczytać. Nie żałuję. Fabuła świetna, na początku wydaję się trochę zagmatwana lecz z każdą kolejną stroną poprawia się.

Spodziewałam się horroru skoro Koontz, ale okazało się inaczej. Bez rewelacji.

Spodziewałam się horroru skoro Koontz, ale okazało się inaczej. Bez rewelacji.