Genialne, antywojenne dzieło ostródzianina, Niemca. Powieść jest o okropnościach wojny i o ludziach, którym los piszą politycy. Naprawdę nie ma znaczenia, że jest opowiadana z perspektywy Niemców. Naprawdę.

Genialne, antywojenne dzieło ostródzianina, Niemca. Powieść jest o okropnościach wojny i o ludziach, którym los piszą politycy. Naprawdę nie ma znaczenia, że jest opowiadana z perspektywy Niemców. Naprawdę.

Kolejna świetna książka tego autora opisująca nazizm i jego okropności.

Kolejna świetna książka tego autora opisująca nazizm i jego okropności.

Klasyka tego autora!!!!

Klasyka tego autora!!!!

Ta powieść zasługuje na miano wyjątkowej.
Narracja i fabuła ukształtowane z polotem. Wątek kryminalny sprawia, że mimo znacznej objętości i ważnego przesłania, ze stronic utworu nie wieje nudą.
Mamy tutaj obraz bezwzględnej ideologicznej indoktrynacji młodych podchorążych.
Tytuł utworu jest nieprzypadkowy. Obrazuje on sposób funkcjonowania szkoły, która w ciągu kilku tygodni ma ukształtować "maszyny" do wydawania rozkazów. To oni mają poprowadzić na rzeź mięso armatnie, więc jako dowódcy, powinni ślepo wykonywać rozkazy i bezwzględnie rugować jakiekolwiek przejawy samodzielnego myślenia u podwładnych.
Powieść jest krytyką nazizmu, ale też ślepej i idealistycznej wiary w każdą ideologię, która prowadzi do wojny.

W szkole toczy się bezwzględna walka o wpływy i przywileje, a ludzie są zdolni do największych podłości. Adepci i wykładowcy prezentują też skrajnie różne postawy wobec hitlerowskiego reżimu. Na jednym biegunie mamy fanatycznego miłośnika Hitlera, którym jest podchorąży Hochbauer, na drugim - pozbawionych złudzeń i krytycznych wobec przywódcy III Rzeszy - oficerów Federsa i Kraffta. Pomiędzy nimi rozciąga się pełna gama odcieni i dążeń, od walki o stanowiska, przez konformizm, aż po pragnienie przetrwania.
W powieści pojawia się spore grono ciekawie zarysowanych bohaterów. Kilkoro poznajemy bliżej, dzięki krótkim wstawkom autobiograficznym. Obserwujemy migawki z ich dzieciństwa, poznajemy rodzinę, środowisko i obraz przedwojennych Niemców jako społeczeństwa. To, co dostrzegamy, obala mit prawych, uczciwych i pracowitych Niemców, którzy po dojściu Hitlera do władzy, z dumą będą nazywać siebie nadludźmi. W tym społeczeństwie nie brakuje żadnej patologii, jest tu: pijaństwo, brutalna przemoc, złodziejstwo, gwałty, zdrady, zabójstwa, wykorzystywanie seksualne nieletnich, są kobiety uginające się pod patriarchalną dominacją mężczyzn, powszechnie panoszy się cwaniactwo i karierowiczostwo.

Krytyce zostaje poddana także postawa III Rzeszy wobec ciężko rannych żołnierzy. Obraz ludzi bez wszystkich kończyn, zawieszonych jak piłki w siatkach pod sufitem szpitala, jest porażający. Ale jeszcze gorszy jest obraz naczelnego lekarza, który przybywa do szpitala, aby jedynie na podstawie kartotek medycznych, wybrać kilkunastu pacjentów do wyeliminowania, bo zajmowanie się nimi jest kosztowne i trzeba zwolnić miejsca dla następnych.
Całość obrazu dopełniają jeszcze, realistyczne aż do bólu, wspomnienia z frontu chorążego Rednitza, ukazujące okrucieństwo i bestialstwo hitlerowców wobec cywilów w czasie kampanii wrześniowej w Polsce oraz podczas kampanii francuskiej i rosyjskiej. Obrazy martwych żołnierzy, stosów trupów, ludzi wiszących na drzewach, zwisających z futryn i okien domów, dyndających nad ulicą. Pojawiają się obrazy barykad wznoszonych z ciał martwych żołnierzy, dróg utwardzanych kośćmi i czerepami trupów, okopów i bunkrów pełnych szczątków żołnierzy z czasów I wojny światowej. I kilkukrotnie powtarzane pytania: dlaczego? po co?
Niewątpliwym atutem powieści Kirsta są bardzo wyraziści bohaterowie. Osobowości gen. Modershona, oficerów Federsa i Kraffta mają wprost siłę rażenia. Humorystyczne komentarze, zjadliwe uwagi i błyskotliwe dialogi, w których celowali wspomniani oficerowie, kpiące, sarkastyczne i groteskowe opisy wielkoniemieckich rytuałów towarzyskich, wywołują rozbawienie, ale i zapadają w pamięć. Równoważą one rozrachunkowy i oskarżycielski wydźwięk utworu oraz gorzkie zakończenie, które trudno przełknąć.

Ta powieść zasługuje na miano wyjątkowej.
Narracja i fabuła ukształtowane z polotem. Wątek kryminalny sprawia, że mimo znacznej objętości i ważnego przesłania, ze stronic utworu nie wieje nudą.
Mamy tutaj obraz bezwzględnej ideologicznej indoktrynacji młodych podchorążych.
Tytuł utworu jest nieprzypadkowy. Obrazuje on sposób funkcjonowania szkoły, która w ciągu kilku...

Świetna!
Można się oddać halucynacjom zwanym czytaniem bez pamięci, bo jest poważnie i przesłanie książki ma wymiar głęboko moralizujący, ale jest też zabawnie (za co szczególnie trzeba podziękować kapitanowi Federesowi oraz porucznikowi Kraftowi).

Sylwetki postaci są przekonujące do tak mocno, że trudno rozstać się z bohaterami po ostatniej kartce. Tutaj chciałbym pochwalić Kirsta za to, że w przeciwieństwie do ,,Błyskawicznych dziewczyn", które czytałem jakiś czas temu, tutaj poszczególne punkty kulminacyjne fabuły są rozłożone równomiernie - fabuła się nie zapada w środku, a zakończenie jest satysfakcjonujące i nie zostawiło mnie z myślą, że można by wymyślić coś lepszego.

Polecam i zachęcam :)

Świetna!
Można się oddać halucynacjom zwanym czytaniem bez pamięci, bo jest poważnie i przesłanie książki ma wymiar głęboko moralizujący, ale jest też zabawnie (za co szczególnie trzeba podziękować kapitanowi Federesowi oraz porucznikowi Kraftowi).

Sylwetki postaci są przekonujące do tak mocno, że trudno rozstać się z bohaterami po ostatniej kartce. Tutaj chciałbym...

Już wcześniej miałem do czynienia z twórczością autora w powieści "Błyskawiczne dziewczyny" i już wtedy, fabuła, styl, jak i neutralna narracja przypadły mi do gustu.

Więc bez wahania, sięgnąłem po "Fabrykę oficerów" i nie zawiodłem się. Nie wiem jak autor to zrobił (oraz oczywiście nasz doskonały tłumacz z niemieckiego na polski),ale zostałem w całości "wchłonięty" w lekturę.

Na tle codziennego życia - pozornie zwyczajnego, szkoleniowego ośrodka dla podchorążych z ich monotonnymi, rutynowymi zajęciami, autor wyraźnie przedstawił jak sztucznym i odrażającym tworem był faszyzm.


Walka nie toczy się tylko na pierwszej linii frontu. Walka o normalność i człowieczeństwo przeciwko chorej, bezwzględnej i utopijnej ideologii. Walka w której bohater raczej nie otrzyma pochwały.

Już wcześniej miałem do czynienia z twórczością autora w powieści "Błyskawiczne dziewczyny" i już wtedy, fabuła, styl, jak i neutralna narracja przypadły mi do gustu.

Więc bez wahania, sięgnąłem po "Fabrykę oficerów" i nie zawiodłem się. Nie wiem jak autor to zrobił (oraz oczywiście nasz doskonały tłumacz z niemieckiego na polski),ale zostałem w całości "wchłonięty"...

Świetna książka prawie pod każdym względem - historycznym, fabularnym, psychologicznym. Każdy kto interesuje się historią II wojny światowej powinien ją przeczytać. Jedyny minus to wydaje mi się kiepskie tłumaczenie, to naprawdę można było zrobić lepiej.

Świetna książka prawie pod każdym względem - historycznym, fabularnym, psychologicznym. Każdy kto interesuje się historią II wojny światowej powinien ją przeczytać. Jedyny minus to wydaje mi się kiepskie tłumaczenie, to naprawdę można było zrobić lepiej.

Książka genialna, ale tłumaczenie jest fatalne a dokładniej błędy językowe, które popełnił tłumacz.

Książka genialna, ale tłumaczenie jest fatalne a dokładniej błędy językowe, które popełnił tłumacz.

Sarkazm, humor, intryga, kryminał, romans a w w tym wszystkim krytyka nazizmu oraz obraz indoktrynacji młodych żołnierzy. Rewelacja! Polecam każdemu! :)

Sarkazm, humor, intryga, kryminał, romans a w w tym wszystkim krytyka nazizmu oraz obraz indoktrynacji młodych żołnierzy. Rewelacja! Polecam każdemu! :)

Nie znam literatury niemieckiej. Ale w powiściach tego krytyka nazizmu - Hansa Helmuta Kirsta znalazłem zawiłą intrygę, uwikłanie ludzkich losów w wirze historii i sarkazm, który tak lubię. Tutaj opisuje śledztwo w sprawie śmierci młodego wykładowcy w II wojennej szkole taśmowo produkującej oficerów. To dopiero przygrywa to pokazania palety wielu charakterów, niejednoznacznych. Wszyscy od komendanta po wojennych elewów coś ukrywają. Czy to romanse, czy zbrodnie wojenne bądź szpital pełen bezbronnych ofiar.

Nie znam literatury niemieckiej. Ale w powiściach tego krytyka nazizmu - Hansa Helmuta Kirsta znalazłem zawiłą intrygę, uwikłanie ludzkich losów w wirze historii i sarkazm, który tak lubię. Tutaj opisuje śledztwo w sprawie śmierci młodego wykładowcy w II wojennej szkole taśmowo produkującej oficerów. To dopiero przygrywa to pokazania palety wielu charakterów,...