Sławomir Koper w swoim dziele popularyzowania historii dwudziestolecia międzywojennego przedstawił sposoby spędzania wolnego czasu. Zrobił to żywym, barwnym językiem, w dobrym stylu, ciekawie i sugestywnie. Co prawda znaczna część książki to wspomnienia lub anegdoty, ale dzięki temu praca nabiera blasku, ciekawi, zachęca do lepszego poznania epoki i ludzi w niej żyjących.
Nie mogę jednak ocenić zbyt wysoko tego tomu, gdyż tytuł nie jest w pełni adekwatny do zawartości. Pomijam takie zagadnienia jak sport i turystyka, bo o nich jest odrębny tom. Podobnie rzecz się ma z kinem, teatrem i kabaretem. Słusznie książka zawiera informacje o balach, rautach, przyjęciach, modnych kawiarniach (ale dlaczego prawie wyłącznie w Warszawie?),modnych zabawach i rozrywkach, wreszcie wizytach w kurortach ze szczególnym uwzględnieniem Zakopanego. To wszystko ciekawe. Jednakże okazuje się, że właściwie zabawa i odpoczynek (sugerując się tytułem) przysługiwały: politykom, przedstawicielom wyższych sfer (ziemiaństwo, arystokracja, finansiści, przedsiębiorcy) i artystom wszystkich profesji. I tu jest główne przekłamanie książki - nie dowiadujemy się z niej, jak bawiło się drobnomieszczaństwo, biedota miejska i wiejska, bogaci chłopi, rentierzy, robotnicy... Nie wiemy też, czy poza wymieniono wcześniej elitą w rozrywkach partycypowali przedstawiciele mniejszości narodowych. Sprowadzenie tematyki wypoczynku czy zabawy do wąskiej w końcu grupy ludzi to nie tylko uproszczenie, ale wręcz kłamstwo historyczne. Rozumiem, ze seria ma charakter popularnonaukowy, lecz nie można pozwolić na takie niedopowiedzenia. Zwłaszcza, ze wśród tytułów tomów nie znalazłem żadnego, poświęconego robotnikom, chłopom, drobnomieszczanom czy inteligencji (mowa o zawodach wolnych, jak lekarze, prawnicy, dziennikarze). I dlatego nie mogę obniżyć oceny tej dobrze napisanej książki.

Sławomir Koper w swoim dziele popularyzowania historii dwudziestolecia międzywojennego przedstawił sposoby spędzania wolnego czasu. Zrobił to żywym, barwnym językiem, w dobrym stylu, ciekawie i sugestywnie. Co prawda znaczna część książki to wspomnienia lub anegdoty, ale dzięki temu praca nabiera blasku, ciekawi, zachęca do lepszego poznania epoki i ludzi w niej żyjących....

To pierwsze moje spotkanie z autorem. Na bank nie ostatnie. Zachwycam się pisze tak cudownie <3

To pierwsze moje spotkanie z autorem. Na bank nie ostatnie. Zachwycam się pisze tak cudownie <3