Powinnam juz przestac czytac romanse albo juz jestem a takim wieku ze nie zauwazylam ani wielkich emocji, ani trudnych wyborow bo czy mozna nazwac wyborem to ze mlody mezczyzna staje przed wyboremz z krolowa albo zona. W koncu to zona w koncu podjela szybka decyzje pomimo tego ze go bardzo kochala, rozwiodla sie z nim. Natomiast Nefretete ukochana zona bogini przegrala swoje malzenstwo z bogiem ? Faraon bal sie ze skonsumowanie malzenstwa spowoduje wygasniecie jego wiary w Atona? Ksiazka zaczyna sie bardzo ciekawie , w miare czytania apetyt topnieje pozniej nagle przyspieszenie . W telegraficznym skrocie koniec, chyba dobrze zrozumialam ze po siedemnastu latach nastapil szczesliwy koniec?

Powinnam juz przestac czytac romanse albo juz jestem a takim wieku ze nie zauwazylam ani wielkich emocji, ani trudnych wyborow bo czy mozna nazwac wyborem to ze mlody mezczyzna staje przed wyboremz z krolowa albo zona. W koncu to zona w koncu podjela szybka decyzje pomimo tego ze go bardzo kochala, rozwiodla sie z nim. Natomiast Nefretete ukochana zona bogini przegrala...

Kilka moich przemyśleń na temat „Kochanki królewskiego rzeźbiarza”: styl, w jakim została napisana owa powieść, jest naprawdę dobry, nie spodziewałam się, że będzie mi się ją aż tak dobrze czytać. Brakowało mi jednak niepowtarzalnego klimatu starożytnego Egiptu, historia jest za mało plastyczna. Przydałoby się więcej opisów przyrody i otoczenia, starożytny Egipt jest niezwykle bogatym tematem, z którego można czerpać pełnymi garściami. Autorka nie do końca wykorzystała potencjał tej epoki, lecz to, co przedstawia nam na kartach „Kochanki królewskiego rzeźbiarza” jest dobre. Dla niektórych, „wymagających”, może się to okazać niewystarczające. Osobiście brakowało mi w niej tego „czegoś”, takiej iskry bożej, która sprawiłaby, że zapomniałabym o bożym świecie i przeniosła się tysiące lat wstecz, w okolice Nilu. Poza tym postacie ciekawe, nawet sympatyczne, lecz nie wywołujące jakiś głębszych uczuć. Jedna z nich była dosyć mocno naciągana (jeden z kapłanów Amona). Jako całość prezentuje się naprawdę nieźle, przyjemne „czytadło” na wakacje.

Kilka moich przemyśleń na temat „Kochanki królewskiego rzeźbiarza”: styl, w jakim została napisana owa powieść, jest naprawdę dobry, nie spodziewałam się, że będzie mi się ją aż tak dobrze czytać. Brakowało mi jednak niepowtarzalnego klimatu starożytnego Egiptu, historia jest za mało plastyczna. Przydałoby się więcej opisów przyrody i otoczenia, starożytny Egipt jest...

Książka posiada ciekawą fabułę, która niestety została skrócona do minimum. Niektóre wątki są tak krótkie że bezsensowne. Zachowanie tytułowych bohaterów wydaję się sztuczne. Mimo ciekawego pomysłu sposób przedstawienia odebrał wiele uroku historii miłosnej, która jednak zapada w pamięć.

Książka posiada ciekawą fabułę, która niestety została skrócona do minimum. Niektóre wątki są tak krótkie że bezsensowne. Zachowanie tytułowych bohaterów wydaję się sztuczne. Mimo ciekawego pomysłu sposób przedstawienia odebrał wiele uroku historii miłosnej, która jednak zapada w pamięć.

Obraz tak mało docenianej i znanej królowej Egipskiej... Władza, splendor, zaszczyty i wszystko to porzucone dla jednego uczucia, dla jednej chwili.
Sama fabuła dość ciekawa, choć łatwo domyślić się jej zakończenia. Sama książka jednak nie zachwyca tak bardzo

Obraz tak mało docenianej i znanej królowej Egipskiej... Władza, splendor, zaszczyty i wszystko to porzucone dla jednego uczucia, dla jednej chwili.
Sama fabuła dość ciekawa, choć łatwo domyślić się jej zakończenia. Sama książka jednak nie zachwyca tak bardzo

Okładka
zaduma

skąd

biblioteka

fabuła
Starożytny Egipt

Moja opinia

Miło,było przenieść się.W świat Egiptu,czasu faraona Echnatona.
Poznać,tamte zwyczaje ,chociaż mało czytam o starożytnym Egipcie.

Okładka
zaduma

skąd

biblioteka

fabuła
Starożytny Egipt

Moja opinia

Miło,było przenieść się.W świat Egiptu,czasu faraona Echnatona.
Poznać,tamte zwyczaje ,chociaż mało czytam o starożytnym Egipcie.

Książka słaba, mdła i nijaka. Pisana tak monotonnie, że przysypiałam czytając, choć to było południe w słoneczny dzień.
Ładunek emocjonalny równy zeru. Bohaterowie z takim samym "entuzjazmem" reagowali zarówno na widok żuczka jak i chłostanego niewolnika.

Cytat z okładki "...powieść szanuje fakty historyczne" ma się nijak do treści, bo znacznie odbiega od faktów. W tym przypadku "szanuje" nie jest równoznaczne z "pokrywa się".
Nie polecam.

Książka słaba, mdła i nijaka. Pisana tak monotonnie, że przysypiałam czytając, choć to było południe w słoneczny dzień.
Ładunek emocjonalny równy zeru. Bohaterowie z takim samym "entuzjazmem" reagowali zarówno na widok żuczka jak i chłostanego niewolnika.

Cytat z okładki "...powieść szanuje fakty historyczne" ma się nijak do treści, bo znacznie odbiega od faktów. W tym...

Powieść jest lekka, wciągająca i nie zawiera w sobie rozwlekłych opisów, które z pewnością zabiłyby cały klimat. Jest też trochę fikcji, ale to zauważą tylko osoby bardziej interesujące się historią... Poza tym wszystko co ma być to jest, w łatwo przyswajalnej formie, która nie nudzi. Całość zawiera w sobie nie tylko romans, ale także intrygę. Akcja płynie wartko niczym rzeka. W pewnym momencie pogubiłam się i straciłam rachubę, nie wiem czy wszystko działo się na przestrzeni lat czy może kilku miesięcy. Potem długo zastanawiałam się nad tym, czy główna bohaterka postąpiła słusznie? Z jednej strony uważam, że postąpiła bardzo egoistycznie, ale z drugiej... No cóż! Oceńcie sami. Ja ze swojej strony książkę polecam!

Powieść jest lekka, wciągająca i nie zawiera w sobie rozwlekłych opisów, które z pewnością zabiłyby cały klimat. Jest też trochę fikcji, ale to zauważą tylko osoby bardziej interesujące się historią... Poza tym wszystko co ma być to jest, w łatwo przyswajalnej formie, która nie nudzi. Całość zawiera w sobie nie tylko romans, ale także intrygę. Akcja płynie wartko niczym...

Przyjemna i lekka lektura, w sam raz na mroźne dni. Autorka dokładnie opisuje sytuacje polityczno-religijną w starożytnym Egipcie oraz w ciekawy sposób przedstawia głównych bohaterów powieści. Wbrew tytułowi, to nie watek miłosny jest tutaj na pierwszym planie, ale rewolucja religijna. Dzięki zwięzłym i treściwym opisom szybko przenosimy się do Doliny Nilu, a kartki przewracają się same. Jedyną wadą książki jest to, że jest zdecydowanie za krótka, początkowo pieczołowicie opisywane postaci i miejsca zapowiadają dłuższą przygodę. Jednak w pewnym momencie znany nam styl zmienia się, a ostatnie losy przedstawione są w sposób zdecydowanie zbyt płaski - tak jakby autorka porzuciła nagle chęć pisania i chciała szybko zakończyć powieść. Niemniej jednak jest to ciekawa pozycja, zwłaszcza dla osób, które interesują się historią.

Przyjemna i lekka lektura, w sam raz na mroźne dni. Autorka dokładnie opisuje sytuacje polityczno-religijną w starożytnym Egipcie oraz w ciekawy sposób przedstawia głównych bohaterów powieści. Wbrew tytułowi, to nie watek miłosny jest tutaj na pierwszym planie, ale rewolucja religijna. Dzięki zwięzłym i treściwym opisom szybko przenosimy się do Doliny Nilu, a kartki...

Wierzymy,ze ten, ktòrego imię jest wymawiane, żyje.

Wierzymy,ze ten, ktòrego imię jest wymawiane, żyje.

Podobał mi się ten romans z epoki faraonów, chociaż nie tylko wątek miłosny jest tu dominujący.

Najpierw poznajemy bohaterkę, młodą dziewczynę, Tatu-Hepa, która miała zostać jedną z wielu żon starego faraona, a została jednak żoną młodego króla, Amenhotepa. Jednakże mimo sympatii do nowego króla, ich związek nie był szczęśliwy- faraon był zbyt opętany wizją stworzenia nowej religii, co odbiło się na jego relacji z żoną. On był dla niej bardziej jak przyjaciel, brat niż kochanek, ale czuła, że nie może mu odmówić małżeństwa.

„Wszystko inne odeszło na dalszy plan.”

Sam wątek miłosny jest dosyć delikatny, to tzw. miłość od pierwszego wejrzenia, nieszczęśliwa, z konsekwencjami, niemożliwa do pełnego spotkania i raniąca innych. Ale uczucie wzięło górę… Zaczyna się od przypadkowego spotkania bohaterki i młodego rzeźbiarza, pewnego niedopowiedzenia. Potem los z nich zadrwił i dali się ponieść uczuciu.

Ponadto czytelnik znajdzie tu intrygi bezwzględnego kapłana oraz pobieżne ukazanie realiów starożytnego Egiptu. Oczywiście jest to bardzo lekka pozycja, nie historyczna powieść, na pewno rozrywkowa beletrystyka, ciekawie napisana, dobrze przedstawiająca relacje między bohaterami, walkę o wpływy i tragiczną miłość. Podobała mi się.

Podobał mi się ten romans z epoki faraonów, chociaż nie tylko wątek miłosny jest tu dominujący.

Najpierw poznajemy bohaterkę, młodą dziewczynę, Tatu-Hepa, która miała zostać jedną z wielu żon starego faraona, a została jednak żoną młodego króla, Amenhotepa. Jednakże mimo sympatii do nowego króla, ich związek nie był szczęśliwy- faraon był zbyt opętany wizją stworzenia...