#1292 - „Kłamstwa o miłości” - Katie Byron, Michael Katz - Wydawnictwo Aktywa
#137/2023

"Nawet jeśli ty i twoja druga połówka jesteście blisko fizycznie, to nadal żyjecie w dwóch innych światach. Jest w tym dużo piękna - piękna nieznajomej, a jednak znajomej osoby, z którą żyjesz."

Książka ma 248 stron. Swoją premierę miała dnia 01.06.2023 roku.

Wielu z nas zabiega o aprobatę innych ludzi. To właśnie w ich oczach poszukujemy uznania, miłości, oraz własnego szczęścia.

A co by się stało, gdybyś zaakceptowała samą siebie i we własnym środku znalazła wszystko to, czego bezskutecznie szukasz na zewnątrz?

Polecam tą książkę do przeczytania.

https://www.facebook.com/photo/?fbid=1051224056173335&set=a.782581979704212

https://www.tiktok.com/@eliza_zywicka_writer/video/7287465870903872800

#1292 - „Kłamstwa o miłości” - Katie Byron, Michael Katz - Wydawnictwo Aktywa
#137/2023

"Nawet jeśli ty i twoja druga połówka jesteście blisko fizycznie, to nadal żyjecie w dwóch innych światach. Jest w tym dużo piękna - piękna nieznajomej, a jednak znajomej osoby, z którą żyjesz."

Książka ma 248 stron. Swoją premierę miała dnia 01.06.2023 roku.

Wielu z nas zabiega o...

Byron Katie tym razem przedstawia nam problem postrzegania miłości i ogólnopojętej akceptacji.
Każdy z nas, kiedyś zabiegał o aprobatę, walczył o uwagę lub zwyczajnie próbował dopasować się do towarzystwa. Niestety często takie zachowanie wpływa destrukcyjnie na naszą psychikę, obniża poziom pewności siebie i poczucia własnej wartości.
Aktualnie większość życia spędzamy w internecie, nasze relacje również w dużej części toczą się w świecie online. Ten ograniczony kontakt z żywym człowiekiem sprawia, że wręcz jesteśmy spragnieni kontaktu z innymi, czy to w sferze zawodowej czy też miłosnej. Zbudowanie wartościowej relacji graniczy z cudem. Często zdarza się, że przez te ograniczenia, gdy już kogoś spotkamy jesteśmy wstanie przymknąć oko na wiele niezbyt przyjemnych zachowań.
•
Autorka na kartach powieści pokazuje jak odpowiednio podejść do miłości i budowania relacji. Wskazuje co warto zmienić, jakie zachowania są nieakceptowalne, na jakie zaczepki nie reagować, ale zaznacza również, że zmiany należy rozpocząć od siebie, bo to nasze wyobrażenia i myśli określają to jak odbieramy zachowanie innych.
•
To co mogę na pewno powiedzieć o tej pozycji to to, że otwiera oczy. Wiele opisanych rzeczy idealnie pasuje do tego jak ja zachowuje się na codzień i czego wymagam od ludzi. Uświadomiła mi, że miłość i ogólnie relacje nie polegają tylko na spełnianiu potrzeb i oczekiwań. Często zapominamy o tym, aby po prostu być obecnym. Warto się zastanowić i zmienić podejście do osób, na których nam zależy.
•
Oczywiście ta książka nie jest remedium na całe zło i nie spowoduje, że po przeczytaniu zmienicie całkowicie swoje zachowanie. Niemniej sprawi, że zaczniecie analizować wasze relacje. Byron Katie w prosty sposób, bez zbędnego nadęcia trafia idealnie w punkt.

Polecam Wam zapoznać się z jej twórczością. Dla mnie jest ona odkryciem, a czytanie jej książek działa na mnie kojąco i motywująco.

Byron Katie tym razem przedstawia nam problem postrzegania miłości i ogólnopojętej akceptacji.
Każdy z nas, kiedyś zabiegał o aprobatę, walczył o uwagę lub zwyczajnie próbował dopasować się do towarzystwa. Niestety często takie zachowanie wpływa destrukcyjnie na naszą psychikę, obniża poziom pewności siebie i poczucia własnej wartości.
Aktualnie większość życia spędzamy w...

Fajna książka :) wciąga, szybko się czyta, skłania do zastanowienia nad sobą... pomaga spojrzeć inaczej na pewne sprawy.

(przeczytana: 11.09.2014)
5/5

-----
Po drugim przeczytaniu nie wydaje mi się już taka rewolucyjna ;) ale to dlatego że wiedzę z niej nauczyłem się stosować i jest to dla mnie coś w sumie normalnego teraz (tego samego się w sumie potem uczyłem podczas psychoterapii). No ale to dobrze. Nadal uważam, że to bardzo dobra książka, może nie dla kogoś kto już umie kwestionować swoje (negatywne) myśli i uczucia, ale jeśli ktoś ma z tym problem, to jak najbardziej polecam.

"Zwracanie uwagi i liczenie cudownych zdarzeń, dzięki którym spotykają nas nieoczekiwane rzeczy, budzi w nas poczucie tajemnicy. Jeśli przeoczysz prawdziwe przyczyny - dobre zdarzenia harmonizujące z życzliwym usposobieniem - możesz być pewny, że depresja nie pozwoli ci zapomnieć, iż to uczyniłeś. Zawsze można przecież wyobrazić sobie zdarzenia pełne gniewu, frustracji i agresji, tylko w jakim celu mielibyśmy to robić? Ludzie, którzy nie są zainteresowani poznaniem, dlaczego wszystko jest dobre, muszą udowodnić, że mają słuszność. Niestety, ich rzekomej słuszności towarzyszy niezadowolenie, a często również depresja i poczucie oddzielenia."
(pdf.str.134)


(czytana/słuchana: 11-12.03.2021)

Fajna książka :) wciąga, szybko się czyta, skłania do zastanowienia nad sobą... pomaga spojrzeć inaczej na pewne sprawy.

(przeczytana: 11.09.2014)
5/5

-----
Po drugim przeczytaniu nie wydaje mi się już taka rewolucyjna ;) ale to dlatego że wiedzę z niej nauczyłem się stosować i jest to dla mnie coś w sumie normalnego teraz (tego samego się w sumie potem uczyłem podczas...

Mam mieszane uczucia wobec zaproponowanej przez autorkę metody 4 pytań i odwrócenia myśli. Nie wątpię, że w wielu wypadkach metoda może być pomocna, a wręcz zbawienna, jeśli pomoże komuś zobaczyć pewne sprawy w zupełnie innym świetle, zmodyfikować myślenie, wyzwolić się od bólu spowodowanego negatywnym postrzeganiem ludzi i zdarzeń, zrozumieć lepiej to i owo. W innych wypadkach (autorka podaje bardzo liczne przykłady) metoda ociera się o absurd i nonsens, przykłady często budziły we mnie opór i zażenowanie.

Cóż, spróbować warto, nie wykluczam, że sama nieraz pokuszę się o przeanalizowanie swoich myśli w zaproponowany sposób, ale daleko mi do entuzjazmu wobec autorki – jej sposób rozumowania jest dla mnie odległy, obcy.

Mam mieszane uczucia wobec zaproponowanej przez autorkę metody 4 pytań i odwrócenia myśli. Nie wątpię, że w wielu wypadkach metoda może być pomocna, a wręcz zbawienna, jeśli pomoże komuś zobaczyć pewne sprawy w zupełnie innym świetle, zmodyfikować myślenie, wyzwolić się od bólu spowodowanego negatywnym postrzeganiem ludzi i zdarzeń, zrozumieć lepiej to i owo. W innych...

Nie zostałem tutaj niczym zaskoczony. Nie zrobiła ta książka na mnie wrażenia. Całą książkę można by było skrócić w jednym zdaniu ale nie będę wam psuł satysfakcji z czytania. Nie oceniam jej negatywnie. Po prostu gdzieś już czytałem o tej metodzie. Książka warta przeczytania by mieć świadomość, ale ta świadomość przydałaby się nie tylko tym którzy ją przeczytają ale przede wszystkim tym upierającym się na swoim.

Nie zostałem tutaj niczym zaskoczony. Nie zrobiła ta książka na mnie wrażenia. Całą książkę można by było skrócić w jednym zdaniu ale nie będę wam psuł satysfakcji z czytania. Nie oceniam jej negatywnie. Po prostu gdzieś już czytałem o tej metodzie. Książka warta przeczytania by mieć świadomość, ale ta świadomość przydałaby się nie tylko tym którzy ją przeczytają ale przede...

Często nasze subiektywne spojrzenie na różne sprawy uniemożliwia trzeźwą ocenę sytuacji. To tak jakby ślepo podążać jakąś drogą bez sprawdzenia czy inna droga nie będzie lepsza. Metoda kwestionowania myśli przedstawiona w książce to bardzo prosty, a więc łatwy do praktycznego zastosowania sposób na podejmowanie lepszych decyzji w życiu. Czytałam już podobne rzeczy np. w "Obudź w sobie olbrzyma", jednak o ile tamta książka jest bardzo kompleksowa, to "Kłamstwa o miłości" zawierają taki niezbędny wycinek, wiedzę łatwą do stosowania a jednocześnie bardzo przydatną.

Często nasze subiektywne spojrzenie na różne sprawy uniemożliwia trzeźwą ocenę sytuacji. To tak jakby ślepo podążać jakąś drogą bez sprawdzenia czy inna droga nie będzie lepsza. Metoda kwestionowania myśli przedstawiona w książce to bardzo prosty, a więc łatwy do praktycznego zastosowania sposób na podejmowanie lepszych decyzji w życiu. Czytałam już podobne rzeczy np. w...

W książce tej mamy w końcu trochę praktycznego zastosowania techniki Katie Byron w codziennym życiu. Być może nawet w sprawie najważniejszej - już sam tytuł bowiem mówi o miłości. Tutaj następuje jej demitologizacja, odróżnienie jej od pragnień, gdzie wg Katie związek to bardzo często "targ pragnień". To my sami jesteśmy źródłem miłości i nikt z zewnątrz nie jest w stanie nam jej zapewnić. Co najwyżej iluzje, które prowadzą do wzajemnego, niechętnego odgrywania ról. Oczywiście Katie nie zniechęca nas abyśmy zawierali związki. Chodzi tylko o to, że każdy może być naszym "dopełnieniem" gdy my sami przebywamy w stanie miłości. Gdy gra symfonia, lecz gdy muzyka pojedynczych skrzypiec, którą to my gramy, również wystarczy (Anthony de Mello).

Większość ludzi żyje w nieświadomości. Dlatego wszyscy wschodni nauczyciele zwracają tak baczną uwagę na uważność, spostrzeganie własnych myśli i na odpowiedzi zamiast na reakcje. Katie uczy kwestionować własne myśli, poddawać je w wątpliwość. Choć sama rzadko używa słów "ego" czy "uwarunkowania". Jak mamy badać własne myśli i wiarę naszą w nie, jeśli w ogóle ich nie znamy? Jeśli żyjemy aż tak nieświadomie, że nie myślimy a "jesteśmy myślani" i siłą rzeczy wierzymy we wszystko, co nam podsunie przeszłość - bo tak to należy nazwać.

Na koniec małą refleksja: co się tyczy spraw poruszanych w tej pracy, poglądy w niej wyrażone są bardzo podobne do tych z książki "Miłość, Wolność, Samotność." autorstwa Osho. Zdaniem F. Nietzschego miłość wynika z nadmiaru, jest nadmiarem w nas samych, wylewaniem się... Ja sam natomiast powtarzam: "Z pustego i Salomon nie naleje."

W książce tej mamy w końcu trochę praktycznego zastosowania techniki Katie Byron w codziennym życiu. Być może nawet w sprawie najważniejszej - już sam tytuł bowiem mówi o miłości. Tutaj następuje jej demitologizacja, odróżnienie jej od pragnień, gdzie wg Katie związek to bardzo często "targ pragnień". To my sami jesteśmy źródłem miłości i nikt z zewnątrz nie jest w stanie...

Teoria zawarte w książce pozwala zintegrować osobowość w problemach na poziomie przekonań, niestety autorka ma tendencje sprowadzania wszystkich problemów do jednego schematu i całkowicie pomija głębsze warstwy psychiki.

Teoria zawarte w książce pozwala zintegrować osobowość w problemach na poziomie przekonań, niestety autorka ma tendencje sprowadzania wszystkich problemów do jednego schematu i całkowicie pomija głębsze warstwy psychiki.

Banał goni banał. Ledwo doczytałam.

Banał goni banał. Ledwo doczytałam.

Książkę szybko się przeczytało jako odskocznię od ciężkich tematów. Ogólnie to pozytywny odbiór.

Książkę szybko się przeczytało jako odskocznię od ciężkich tematów. Ogólnie to pozytywny odbiór.