Nie sądziłam, że niemiecka książka oparta o lokalną legendę serbołużycką może być taka ciekawa. Fantastyka miesza się w niej z historią, a dodatkowego dreszczyku dodaje fakt, że działo się to zaledwie kilkadziesiąt kilometrów ode mnie. Polecam miłośnikom diabłów, czarownic i mrocznych klimatów.

Nie sądziłam, że niemiecka książka oparta o lokalną legendę serbołużycką może być taka ciekawa. Fantastyka miesza się w niej z historią, a dodatkowego dreszczyku dodaje fakt, że działo się to zaledwie kilkadziesiąt kilometrów ode mnie. Polecam miłośnikom diabłów, czarownic i mrocznych klimatów.

Mroczny nastrój, groza, elementy magiczne , tajemnice, wyzwania, pokonywanie kolejnych szczebli wtajemniczenia , rozpoznawanie rzeczywistości wokół , odnajdywanie swojego miejsca i misji, dojrzewanie , męskie inicjacje. To wszystko wskazywałoby na dobrą ( zwłaszcza dla młodzieży) książkę o przygodach i przemianie bohatera. Ale tu mamy też coś więcej . Po pierwsze bardzo ciekawe wykorzystanie łużyckich podań ludowych i formy baśniowości , tworzące specyficzną literacką formę mityczną . Po drugie autorowi udało się stworzyć bardzo prawdziwe relacje i zachowania postaci. Po trzecie wątki są tak poprowadzone, że dają dorosłym czytelnikom rozmaite możliwości interpretacji z psychoanalityczną włącznie.

Mroczny nastrój, groza, elementy magiczne , tajemnice, wyzwania, pokonywanie kolejnych szczebli wtajemniczenia , rozpoznawanie rzeczywistości wokół , odnajdywanie swojego miejsca i misji, dojrzewanie , męskie inicjacje. To wszystko wskazywałoby na dobrą ( zwłaszcza dla młodzieży) książkę o przygodach i przemianie bohatera. Ale tu mamy też coś więcej . Po pierwsze...

Choć wiele książek minęło od czasu kiedy przeczytałem "Krabata", a przed napisaniem tej opinii jedynie ją sobie odświeżyłem, jest to jedna z najdokładniej zapamiętanych przeze mnie książek. Autor stworzył świat balansujący na krawędzi między względnym realizmem a fantasy rodem z Władcy Pierścieni i wychodzi mu to bardzo dobrze. Momenty "objawienia" od których może czytelnika przebiec dreszcz łączone są ze wzruszającą historią miłości ponad wszystko a nawet fragmentami humorystycznymi. Jeśli jednak miałbym wskazać najmocniejszą stronę tej książki to częste zwroty akcji, do których dochodzi nie w scenach ostatecznej walki między głównymi postaciami, ale wyrażające się w nagłym unaocznieniu aspektów świata przedstawionego w luźnych dialogach czy opisie wydarzeń. Na pewno można stwierdzić, że "Krabat" to książka jedyna w swoim rodzaju (a przynajmniej ja żadnej podobnej nie znalazłem) i dzięki temu jej historia zapada w pamięć tak jak tylko wybitne książki to potrafią.

Choć wiele książek minęło od czasu kiedy przeczytałem "Krabata", a przed napisaniem tej opinii jedynie ją sobie odświeżyłem, jest to jedna z najdokładniej zapamiętanych przeze mnie książek. Autor stworzył świat balansujący na krawędzi między względnym realizmem a fantasy rodem z Władcy Pierścieni i wychodzi mu to bardzo dobrze. Momenty "objawienia" od których może...

Na ironię zakrawa fakt, że najbardziej słowiańskie fantasy, jakie do tej pory miałam okazję przeczytać, napisane zostało po niemiecku.

Rzadko się zdarza, żeby pisarzowi udało się przekuć konwencję baśni na pełnowymiarową powieść. "Krabat" jest chlubnym wyjątkiem, realizującym coś, co mogę określić tylko jako misterny kunszt prostoty. Ale też właśnie jako baśń należy "Krabata" czytać. To nie jest przygodówka ani powieść akcji, więc jeśli ktoś się spodziewa niespodzianek w fabule albo scen walki, to się srogo rozczaruje. Książka zachwyciła mnie jednak niesamowitą atmosferą, pełną niedopowiedzeń, osobliwości, subtelnej grozy i magii, która jest w sam raz niezwykła i tajemnicza. Trochę to przypomina książki Gaimana, ale chyba jest jeszcze lepsze.

Na ironię zakrawa fakt, że najbardziej słowiańskie fantasy, jakie do tej pory miałam okazję przeczytać, napisane zostało po niemiecku.

Rzadko się zdarza, żeby pisarzowi udało się przekuć konwencję baśni na pełnowymiarową powieść. "Krabat" jest chlubnym wyjątkiem, realizującym coś, co mogę określić tylko jako misterny kunszt prostoty. Ale też właśnie jako baśń należy...

Polecona mi przez znajomego, jako książka od której nie sposób się oderwać. Rzeczywiście się ją dobrze czyta, lecz jest dość przewidywalna. Nie ma żadnych niespodzianek narracyjnych, niespodziewanych zwrotów akcji. Może to kwestia konwencji, ponieważ bardziej przypomina baśń, niż powieść sensacyjną. Historia pochodzi z siedemnastego wieku, jest zatem król August II Mocny Sas, jest wzmianka łamaniu przez niego podków, o szlachcicach, elektorach. Lecz rzecz dzieje się głównie we młynie, na zapadłej wsi. To tutaj dwunastu młynarczyków przyucza się do fachu. Ale czy rzeczywiście będą w przyszłości młynarzami? Może tak naprawę zupełnie inna kariera im się marzy? I czy był to ich wybór, czy Mistrza? O tym wszystkim dowiecie się z lektury. Możecie prześledzić jak zmienił się Krabat, jak z małego chłopca stał się młodzieńcem, jakie decyzje podjął i gdzie go zaprowadziły. Polecam.

Polecona mi przez znajomego, jako książka od której nie sposób się oderwać. Rzeczywiście się ją dobrze czyta, lecz jest dość przewidywalna. Nie ma żadnych niespodzianek narracyjnych, niespodziewanych zwrotów akcji. Może to kwestia konwencji, ponieważ bardziej przypomina baśń, niż powieść sensacyjną. Historia pochodzi z siedemnastego wieku, jest zatem król August II Mocny...

"Krabat" Otfrieda Preusslera to mroczna baśń fantasy dla młodzieży.
Chciałam ją przeczytać jeszcze będąc nastolatką.
Lepiej późno, niż wcale ;-)

Preussler napisał tę powieść zainspirowany łużycką legendą
o uczniu czarnoksiężnika.
Jak to w baśni bywa jest walka dobra ze złem i są czary,
czarny charakter, podejrzenia, przyjaźń i miłość.

Wszystko dzieje się we młynie na Koźlim Brodzie,
gdzie trafia 14-letni sierota Krabat.
Jest jednym z 12 podobnych chłopców.
Przez 3 lata terminowania u Mistrza-młynarza uczą się rzemiosła
i ciężkiej pracy.
Poznają też zaklęcia czarnej magii.

Krabat nie oszczędza się, uczy się pilnie.
Bacznie przy tym obserwuje towarzyszy i Mistrza,
zauważa pewne prawidłowości i wyciąga wnioski.
Dojrzewa jako chłopak, zakochuje się.
Dojrzewa też do buntu.
Jakiego wyboru dokona?



Mroczna to baśń!
Cały czas podczas lektury czułam niepokój.
Co będzie za chwilę? Co będzie później?

Mroczna, ale dająca nadzieję.
Starszy opiekuje się młodszym.
Rodzi się przyjaźń i zaufanie.
Rodzi się wiara we własne możliwości.


Bardzo polecam tę książkę!



https://bajdocja.blogspot.com/2019/07/krabat.html

"Krabat" Otfrieda Preusslera to mroczna baśń fantasy dla młodzieży.
Chciałam ją przeczytać jeszcze będąc nastolatką.
Lepiej późno, niż wcale ;-)

Preussler napisał tę powieść zainspirowany łużycką legendą
o uczniu czarnoksiężnika.
Jak to w baśni bywa jest walka dobra ze złem i są czary,
czarny charakter, podejrzenia, przyjaźń i miłość.

Wszystko dzieje się we młynie na...

Książka napisana w baśniowej konwencji. Lubię takie klimaty, więc dobrze spędziłam nad nią czas.

Książka napisana w baśniowej konwencji. Lubię takie klimaty, więc dobrze spędziłam nad nią czas.

Pomimo iż książka jest sklasyfikowana jako fantastyka dla młodzieży , to uważam że śmiało mogłaby być czytana przez dorosłych.

Pomimo iż książka jest sklasyfikowana jako fantastyka dla młodzieży , to uważam że śmiało mogłaby być czytana przez dorosłych.

Na początku książka była dla mnie trochę straszna, ale ostatecznie myślę, że warto ją było przeczytać😉
Najbardziej spodobał mi się wątek z Kantorką - taki wzruszający i chwytający za serducho😊

Na początku książka była dla mnie trochę straszna, ale ostatecznie myślę, że warto ją było przeczytać😉
Najbardziej spodobał mi się wątek z Kantorką - taki wzruszający i chwytający za serducho😊

Jedna z najlepszych książek fantasy jakie czytałam. Sięgnęłam po nią ponieważ była pozycją wymaganą na konkurs. Ani przez chwilę nie żałowałam. Dość dziwna, nawiązująca prawdopodobnie do mitologii rejonów w których rozgrywa się akcja ( gdzieś na dole Polski z tego co pamiętam),wciągająca i wzruszająca. Bohaterowie mnie kupili, choć długo nie byłam pewna czy lubię głównego bohatera. Cudowna opowieść o przyjaźni, magii, śmierci i miłości (akurat wątek miłosny był taki trochę z dupy ale nie przeszkadzał).

Jedna z najlepszych książek fantasy jakie czytałam. Sięgnęłam po nią ponieważ była pozycją wymaganą na konkurs. Ani przez chwilę nie żałowałam. Dość dziwna, nawiązująca prawdopodobnie do mitologii rejonów w których rozgrywa się akcja ( gdzieś na dole Polski z tego co pamiętam),wciągająca i wzruszająca. Bohaterowie mnie kupili, choć długo nie byłam pewna czy lubię głównego...