Wygodny fotel, kanapa, pod ręką kawa czasami papieros, krzesełko w tramwaju lub autobusie to warunki dzisiejszego „czytacza”. A gdyby tak przyszło za przeczytanie kilku rozdziałów książki zapłacić sporą część swojego dziennego dochodu, gdyby trzeba ją czytać w kącie obskurnego sklepu lub wpłacając sporą kaucję można ją wynieść do czytania na łące? Gdyby trzeba wybierać, zjeść albo czytać lub uczyć się? Czy jesteśmy w stanie poświęcić swoją wygodę, apetyt? Gdyby przyszło nam pracować cały dzień a potem uczyć się do nocy a nawet późnej nocy? Czy mamy tak silną wolę i taką potrzebę wiedzy? Autor wykształcony tak jak pozwoliło mu życie, prostym językiem, opisuje swoją Warszawę, świat nizin społecznych, świat (jak nazywa w książce swoją dzielnicę) dołu. Ten świat miał jednak swój kodeks „kapować nie wolno, odegrać się wolno, ale kapować nie”, boso, ale w ostrogach. Świat ten opisywał w swoich felietonach Stefan Wiechecki bardziej znany, jako „Wiech” Wiecha nazywają Homerem warszawskiej ulicy a skoro tak to Grzesiuk jest jej bardem. Wiech zdawał maturę w elitarnym gimnazjum, szkołą życia Grzesiuka była ul. Tatrzańska i Czerniaków. Barwny i ciekawy opis przeplatany częstymi dialogami, wartka akcja to chyba recepta na dobrą książkę. Ja tę pozycję umieszczam na półce z napisem "the best". Polecam.

Wygodny fotel, kanapa, pod ręką kawa czasami papieros, krzesełko w tramwaju lub autobusie to warunki dzisiejszego „czytacza”. A gdyby tak przyszło za przeczytanie kilku rozdziałów książki zapłacić sporą część swojego dziennego dochodu, gdyby trzeba ją czytać w kącie obskurnego sklepu lub wpłacając sporą kaucję można ją wynieść do czytania na łące? Gdyby trzeba wybierać,...