Początkowo byłam zachwycona! Myślałam, książki z tak wartką akcją dawno nie miałam w ręce! Zafascynowało mnie i dlaczego doszło do podmiany zwłok ojca głównego bohatera, a szybki i intensywny pościg mający miejsce mniej-więcej do połowy utworu sprawił, że nie mogłam odłożyć książki ani na moment. Niestety, potem było tylko gorzej. Gdy znalazła się osoba mogąca wyjaśnić Christopherowi co się dzieje to okazało się, że niby ta osoba chce, ale tak naprawdę nie chce ; autor poczęstował nas jakimiś pojedynczymi informacjami, które nijak nie składały się w całość (miałam tutaj wrażenie, że Koontz jakby sam właściwie zapomniał o co mu tak naprawdę chodziło i po stworzeniu atmosfery szybkiego pościgu i wielkiego napięcia okazało się, że w sumie nie ma pomysłu na dalsze szokowanie czytelnika). Im dalej w powieść, tym tak samo - zagadek pojawia się więcej, a nic się nie wyjaśnia, bo każdy niby coś tam mówi, ale tak jak już wspominałam, nic z tego nie wynika. Można sobie oczywiście wymyślić jakąś swoją teorię na podstawie tych strzępków informacji, ale mogę Wam, przyszli czytelnicy zagwarantować, że Wasza teoria okaże się na pewno ciekawsza, niż to co w końcu wyjaśnia nam się wraz z końcem powieści (a muszę przestrzec - nie wyjaśnia się wiele).

"Oszukać strach" pozostawia po sobie olbrzymi niedosyt. A szkoda, bo Koontz miał potencjał napisać coś naprawdę świetnego. A co mu wyszło? Powieść, której nie można z napięcia odłożyć, a która po połowie zamienia się w nudną opowieść, która to kończy się w jeszcze nudniejszy sposób.

Początkowo byłam zachwycona! Myślałam, książki z tak wartką akcją dawno nie miałam w ręce! Zafascynowało mnie i dlaczego doszło do podmiany zwłok ojca głównego bohatera, a szybki i intensywny pościg mający miejsce mniej-więcej do połowy utworu sprawił, że nie mogłam odłożyć książki ani na moment. Niestety, potem było tylko gorzej. Gdy znalazła się osoba mogąca wyjaśnić...