Wow. Mocna, mądra i potrzebna rzecz. Nie tylko dla dzieci (a jeśli dla dzieci - to koniecznie czytane z zaufaną dorosłą osobą).

Wow. Mocna, mądra i potrzebna rzecz. Nie tylko dla dzieci (a jeśli dla dzieci - to koniecznie czytane z zaufaną dorosłą osobą).

Bardzo przejmująca książka, która porusza temat przemocy domowej. W mojej ocenie do wspólnego czytania z dzieckiem, ponieważ całość nie jest napisana "tak wprost" i ważne, aby mały czytelnik miał wsparcie w zapoznawaniu się z tak trudnym i bolesnym tematem.

Bardzo przejmująca książka, która porusza temat przemocy domowej. W mojej ocenie do wspólnego czytania z dzieckiem, ponieważ całość nie jest napisana "tak wprost" i ważne, aby mały czytelnik miał wsparcie w zapoznawaniu się z tak trudnym i bolesnym tematem.

Książka napisana w oparciu o FAKTY - prawdzowe historie dzieci z którymi pracowała autorka.
Przeczytanie takiej książki dziecku może odblokować dziecko i sprawic że przyzna że doznaje przemocy.

Książka napisana w oparciu o FAKTY - prawdzowe historie dzieci z którymi pracowała autorka.
Przeczytanie takiej książki dziecku może odblokować dziecko i sprawic że przyzna że doznaje przemocy.

Znakomita książka, po mistrzowsku zilustrowana. Napisana poetyckim językiem, pełnym znaczeń i przerażeń. Każde słowo waży. Studium przemocy domowej, bardzo wnikliwe i wstrząsające. Oczywiście lektura przeznaczona dla dzieci i myślę, że może mieć dużą wartość terapeutyczną.
Przeczytałam, łamiącym się głosem, mojej dwunastoletniej córce. Ważne, wspólne przeżycie, jednak dla mnie dużo trudniejsze...

Znakomita książka, po mistrzowsku zilustrowana. Napisana poetyckim językiem, pełnym znaczeń i przerażeń. Każde słowo waży. Studium przemocy domowej, bardzo wnikliwe i wstrząsające. Oczywiście lektura przeznaczona dla dzieci i myślę, że może mieć dużą wartość terapeutyczną.
Przeczytałam, łamiącym się głosem, mojej dwunastoletniej córce. Ważne, wspólne przeżycie, jednak dla...

Dosyć specyficzna książka, na pewno nieodpowiednia dla dzieci i „wychuchanych” osób, które nie miały styczności z przemocą.
To pozycja dla młodzieży i dorosłych, zmagających się z syndromem złych wspomnień z dzieciństwa.

Dosyć specyficzna książka, na pewno nieodpowiednia dla dzieci i „wychuchanych” osób, które nie miały styczności z przemocą.
To pozycja dla młodzieży i dorosłych, zmagających się z syndromem złych wspomnień z dzieciństwa.

Książka mroczna, dotykająca problemu przemocy. Sytuacja widziana oczami dziecka. Opowieść w metaforyczny sposób tłumacząca w/w problem. Rysunki podkreślają dramaturgie.

Książka mroczna, dotykająca problemu przemocy. Sytuacja widziana oczami dziecka. Opowieść w metaforyczny sposób tłumacząca w/w problem. Rysunki podkreślają dramaturgie.

Książka poruszająca bardzo ważny problem, ale...
czy na pewno jest to książka dla dzieci?
Moim zdaniem NIE. Jest przerażająca i bardzo smutna.
Nie sugeruję, że powinno się omijać trudne tematy w wychowaniu,
ale można to zrobić w inny sposób, bardziej delikatny.

Książka jako lektura dla dorosłych, starszej młodzieży bardzo pouczająca. Przedstawiająca obraz przemocy oczami tych, którzy cierpią najbardziej- dzieci.

Książka poruszająca bardzo ważny problem, ale...
czy na pewno jest to książka dla dzieci?
Moim zdaniem NIE. Jest przerażająca i bardzo smutna.
Nie sugeruję, że powinno się omijać trudne tematy w wychowaniu,
ale można to zrobić w inny sposób, bardziej delikatny.

Książka jako lektura dla dorosłych, starszej młodzieży bardzo pouczająca. Przedstawiająca obraz przemocy oczami...

Czytając niektóre recenzje spodziewałam się czegoś "straszniejszego". Tymczasem książka nie epatuje przesadnie przemocą ani nie ma w niej drastycznych opisów. Nie piętnuje też postaci Taty, ale zgrabnie oddziela ojca od jego złego zachowania, tworząc niejako alter ego - Złego Pana, w którego Tata, niestety nie rzadko, przemienia się. Dzięki temu dziecko, którego dotyka podobny problem przemocy w rodzinie, nie hoduje w sobie nienawiści do własnego taty w myśl zasady "oddziel zachowanie od człowieka". Pomysł ten dopełniony został przez happy end (to książka terapeutyczna, więc poznanie zakończenia przed zakupem jest, wg mnie, nawet wskazane): Tatę na terapię do swojego pałacu z wieloma komnatami zabiera Król, poinformowany przez chłopca o sytuacji w domu. I ta puenta mi się najbardziej podoba, że Tata nie jest zły, tylko po prostu chory! Coś takiego łatwiej jest zaakceptować dziecku i zrozumieć. Książka pomaga też dziecku pozbyć się poczucia winy, jest napisane wprost, że złość Taty to nie jest wina syna. Pada również bardzo mądre stwierdzenie, że pomimo iż Tata "po wszystkim" płacze, przeprasza i przyrzeka, że już będzie grzeczny, to i tak nie ma to żadnego znaczenia, ponieważ obiecywał to już wiele razy wcześniej. Oraz inne, jakże życiowe, stwierdzenie: że przecież Tata jest nam potrzebny, bo kto by wymienił żarówkę i gdzie byśmy mieszkali... To pomaga uświadomić dziecku, że to nie są powody, dla których można się godzić na przemoc psychiczną i fizyczną, że od jakichkolwiek korzyści materialnych ważniejsze jest bezpieczeństwo i spokój w rodzinie, że nawet w "sytuacji bez wyjścia" należy podjąć jakieś kroki, szukać pomocy i rozwiązania... Jedynym minusem jest zbytnia poetyckość i metaforyczność, co momentami utrudnia dziecku odbiór, a książka, wg mnie, najlepiej spełni swą rolę w przypadku dziecka w wieku około wczesnoszkolnym, przedział od 4 do 11 lat.

Czytając niektóre recenzje spodziewałam się czegoś "straszniejszego". Tymczasem książka nie epatuje przesadnie przemocą ani nie ma w niej drastycznych opisów. Nie piętnuje też postaci Taty, ale zgrabnie oddziela ojca od jego złego zachowania, tworząc niejako alter ego - Złego Pana, w którego Tata, niestety nie rzadko, przemienia się. Dzięki temu dziecko, którego dotyka...

Uwielbiam (sarkazm) to typowe nastawienie dorosłego, że książka dla dzieci musi być bajkowa i kolorowa. Guzik prawda, dzieci czasem muszą się zetknąć z czymś co nie do końca odpowiada kulturowemu wzorcowi. Bo ta książka nie jest po to, aby dzieci wystraszyć. Ona jest po to, aby pokazać, że istnieją na świecie także źli ludzie i uczulić je, że może w ich otoczeniu pojawić się taka osoba i wtedy to my możemy stać się takim królem, który wysłucha poszkodowanego i jakoś mu pomoże.
I jasne, jeżeli dajemy taką książkę bardzo małemu dziecku do czytania to normalne jest, że to rodzic ma pomóc mu ją zinterpretować, a nie zostawić samo sobie.

Uwielbiam (sarkazm) to typowe nastawienie dorosłego, że książka dla dzieci musi być bajkowa i kolorowa. Guzik prawda, dzieci czasem muszą się zetknąć z czymś co nie do końca odpowiada kulturowemu wzorcowi. Bo ta książka nie jest po to, aby dzieci wystraszyć. Ona jest po to, aby pokazać, że istnieją na świecie także źli ludzie i uczulić je, że może w ich otoczeniu pojawić...

Piękna, metaforyczna, wstrząsająca. Obrazy i tekst dudnią jak dźwięki. Czasem nie potrzeba wiele, żeby wyrazić wiele.

Piękna, metaforyczna, wstrząsająca. Obrazy i tekst dudnią jak dźwięki. Czasem nie potrzeba wiele, żeby wyrazić wiele.