Paradoksalnie zrobiła na mnie mniejsze wrażenie, niż Fioletowy Hibiskus - debiut Autorki. Obiektywnie bardzo doceniam kunszt, z którym została napisana, mnogość wątków - losów wielu osób splatających się ze sobą na przestrzeni wielu lat, obrazowość tła historycznego determinującego te losy i całą akcję książki. Wszystkie osoby mają świetnie nakreślone profile, niepowtarzalne osobowości, cechy, marzenia i przyzwyczajenia.
A jednak, w jakiś sposób brakowało mi nastroju z Hibiskusa. Być może jego kameralności, tego, że rozgrywał się w obrębie przeżyć głównej bohaterki, prawie w jej głowie; intymności, jaką odczuwaliśmy, gdy kolejne wydarzenia odmieniały jej zewnętrzny jak i wewnętrzny świat. Tutaj, w Połówce, jest jakby bardziej.. hm.. reportażowo? W jakiś sposób kojarzy mi się ta książka z... Kapuścińskim.
Obiektywnie Połówka.. powinna dostać ode mnie 8/10, ale dla mnie liczy się finalny efekt, jaki na mnie wywarła, to czy myślę o niej i wspominam w ciągu dni po zakończeniu czytania - i myślę, że nie jest to tak mocne wrażenie, jak przy Hibiskusie. Niemniej bardzo, bardzo doceniam tę książkę i uważam za "bardzo dobrą" - 7/10.

Paradoksalnie zrobiła na mnie mniejsze wrażenie, niż Fioletowy Hibiskus - debiut Autorki. Obiektywnie bardzo doceniam kunszt, z którym została napisana, mnogość wątków - losów wielu osób splatających się ze sobą na przestrzeni wielu lat, obrazowość tła historycznego determinującego te losy i całą akcję książki. Wszystkie osoby mają świetnie nakreślone profile,...