Ashley to chyba moja ulubienica z rodzeństwa Baxterów. Jest ona tak pięknie skomplikowana. Tę książkę czytam juz trzeci raz, bo ona w sobie coś ma. Być może to nawiązanie do domu spokojnej starości, może opis wydarzeń z 11 września. Nie wiem, ale z przyjemnością wchodzę w świat Baxterów.
Nie podobają mi się przydługawe wątki romantyczne, ale nie ma szczególnie problemu, żeby je pominąć, co też czynię. To dopiero drugi tom, przede mną jeszcze dosyć długa podróż do końca, jednak z przyjemnością wracam do wcześniej poznanych bohaterów.
Na wiosnę, dla mnie książka idealna

Ashley to chyba moja ulubienica z rodzeństwa Baxterów. Jest ona tak pięknie skomplikowana. Tę książkę czytam juz trzeci raz, bo ona w sobie coś ma. Być może to nawiązanie do domu spokojnej starości, może opis wydarzeń z 11 września. Nie wiem, ale z przyjemnością wchodzę w świat Baxterów.
Nie podobają mi się przydługawe wątki romantyczne, ale nie ma szczególnie problemu,...

Powieść spokojna, mała skomplikowana, pełna religijnych elementów. Szybko się ją czyta. W ciężkim czasie, jaki teraz przechodzę, jest idealną lekturą, podsuniętą mi przez znajomą. Myślałam, że to nie moje klimaty, ale dzieje rodziny Baxterów nawet mnie wciągnęły. Mam kolejne części, więc myślę, że przeczytam resztę.

Powieść spokojna, mała skomplikowana, pełna religijnych elementów. Szybko się ją czyta. W ciężkim czasie, jaki teraz przechodzę, jest idealną lekturą, podsuniętą mi przez znajomą. Myślałam, że to nie moje klimaty, ale dzieje rodziny Baxterów nawet mnie wciągnęły. Mam kolejne części, więc myślę, że przeczytam resztę.

Bardzo podoba mi się styl tej serii, dlatego kolejne strony znikają przeczytane przeze mnie w bardzo szybkim tempie. I większość gwiazdek wystawiam właśnie za to. Jeśli jednak chodzi o treść to nie jest już tak różowo. Pamięć zaczyna przypominać bajeczkę, wszyscy faceci są najprzystojniejsi, dziewczyny piękne. Wszystko im się udaje, niewykwalifikowana pracownica potrafi osiągnąć więcej niż wszyscy pozostali pracownicy razem wzięci (albo Nikt inny nie pracuje- bo niby jak?). no i autorzy chyba powinni poczytać troszkę o Alzhaimerze- bo te tutaj bajeczki są mało wiarygodne. I główny zarzut- o ile w pierwszym tomie łzy ciekły z każdej strony, tak tutaj autorzy przesadzili z religią. Słowo „modlitwa” odmienione przez wszystkie przypadki pojawia się po kilka razy na każdej stronie. Rozumiem, powieść z gatunku religijnych, ale tak nachalne machanie tematem jest aż niesmaczne. W dodatku religijność bohaterów jest jakaś niezdrowa: Boże daj, pomóż, wysłuchaj, odpowiedz- żądanie pogania żądanie. No i nadal nie polubiłam żadnego bohatera, nawet nie to, że są niesympatyczni- mocno irytują. Czyli więcej wad niż zalet, pomimo tego nadal czytało mi się szybko i lekko.

Bardzo podoba mi się styl tej serii, dlatego kolejne strony znikają przeczytane przeze mnie w bardzo szybkim tempie. I większość gwiazdek wystawiam właśnie za to. Jeśli jednak chodzi o treść to nie jest już tak różowo. Pamięć zaczyna przypominać bajeczkę, wszyscy faceci są najprzystojniejsi, dziewczyny piękne. Wszystko im się udaje, niewykwalifikowana pracownica potrafi...

II część sagi tak samo ciekawa i dobra jak pierwsza,a nawet można by rzec ,że ciut lepsza od swojej poprzedniczki-więcej się dzieje ( ciekawa praca Ashley w domu opieki,11 września i jego skutki),a akcja rozgrywa się w szybszym tempie.
Właśnie zapisałam się na kolejną część i już czekam z utęsknieniem.

II część sagi tak samo ciekawa i dobra jak pierwsza,a nawet można by rzec ,że ciut lepsza od swojej poprzedniczki-więcej się dzieje ( ciekawa praca Ashley w domu opieki,11 września i jego skutki),a akcja rozgrywa się w szybszym tempie.
Właśnie zapisałam się na kolejną część i już czekam z utęsknieniem.

II tom sagi Ocalenie. Wielowątkowy, pokazujący stare jak świat, a wciąż aktualne problemy, dylematy, lęki człowieka. Bohaterowie odkrywają na nowo niektóre wartości, miłosierną miłość, inni "spadają z piedestału", wątpią, czasem odrzucają to, co dotąd było najważniejsze w ich życiu, błądzą jak ćma zwabiona blaskiem światła. Tylko rodzi się pytanie, czy to światło rozjaśni mrok, w który brną? Trzeba wierzyć, że znajdą inne światło, które pomoże odnaleźć im drogę, może już w kolejnym tomie sagi, a może w następnych. Na pewno sprawdzę...

II tom sagi Ocalenie. Wielowątkowy, pokazujący stare jak świat, a wciąż aktualne problemy, dylematy, lęki człowieka. Bohaterowie odkrywają na nowo niektóre wartości, miłosierną miłość, inni "spadają z piedestału", wątpią, czasem odrzucają to, co dotąd było najważniejsze w ich życiu, błądzą jak ćma zwabiona blaskiem światła. Tylko rodzi się pytanie, czy to światło rozjaśni...

Szczerze powiedziawszy, przeczytałam ją o wiele szybciej niż pierwszą część. Przyzwyczaiłam się już do specyficznych odniesień, a fabuła, mimo tego, że nie zaskakiwała, mocno mnie wciągnęła. Książka jest momentami bardzo wzruszająca, szczególnie, gdy mowa o starszych ludziach, z którymi pracuje Ashley oraz o wydarzeniach 11 września z punktu widzenia zwykłego obywatela Stanów. Początkowo mentalność bohaterów mnie drażniła, gdyż była bardzo daleka od mojej, dlatego nie rozumiałam ich postępków, jednak obecnie myślę, że autorzy napisali po prostu coś na kształt przewodnika po życiu w miłości i akceptacji drugiego człowieka. Bo to tego sprowadzają się losy rodziny Baxterów, chociaż ich odczucia i światopoglądy zmieniają się zbyt szybko, co jest dla mnie nieautentyczne i bardzo naiwne. Rozterki charakterów nie mają w sobie żadnej głębi, a metamorfozy mają jeden cel- zawsze pozostaje jedna "czarna owca" odrzucająca rodzinne wartości, choć zmienia się osoba, która nią jest.

Szczerze powiedziawszy, przeczytałam ją o wiele szybciej niż pierwszą część. Przyzwyczaiłam się już do specyficznych odniesień, a fabuła, mimo tego, że nie zaskakiwała, mocno mnie wciągnęła. Książka jest momentami bardzo wzruszająca, szczególnie, gdy mowa o starszych ludziach, z którymi pracuje Ashley oraz o wydarzeniach 11 września z punktu widzenia zwykłego obywatela...

Czułam ból czytając ją. Landon obudził we mnie to czego człowiek najbardziej potrzebuje w życiu. Tylko czy są takie osoby jak on ?

Czułam ból czytając ją. Landon obudził we mnie to czego człowiek najbardziej potrzebuje w życiu. Tylko czy są takie osoby jak on ?

Najlepsza część z sagi ocalenie. Styl Karen Kingsbury jest jaki jest ale losy Ashley są wyjątkowo wciągające i jest to jedyna bohaterka wykreowana przez tą autorkę, którą autentycznie polubiłam.

Najlepsza część z sagi ocalenie. Styl Karen Kingsbury jest jaki jest ale losy Ashley są wyjątkowo wciągające i jest to jedyna bohaterka wykreowana przez tą autorkę, którą autentycznie polubiłam.

Jestem zakochana w książkach Karen Kingsbury, wszystkie są cudowne:)

Jestem zakochana w książkach Karen Kingsbury, wszystkie są cudowne:)

Uwielbiam tę serię. Kocham być w tych książkach, cieszyć się czasem spędzonym w powieści...
Książki Karen Kingsbury są wciągające, czyta się je lekko, wzbudzają różne emocje. Serdecznie polecam!

Uwielbiam tę serię. Kocham być w tych książkach, cieszyć się czasem spędzonym w powieści...
Książki Karen Kingsbury są wciągające, czyta się je lekko, wzbudzają różne emocje. Serdecznie polecam!