W tej serii codzienność jest czymś wspaniałym, frapującym i nie mającym nic wspólnego z nudą czy nawet znużeniem.
Otóż tym razem autorka nieco więcej miejsca poświęciła mojej ulubionej bohaterce, Amandzie. Amanda jest totalną ekscentryczką, znana jest z tego, że mówi każdemu prawdę, nie dba ani o konwenanse, ani o dobre maniery, słynie z nieposkromionego indywidualizmu. Jest singielką i stosunkowo niedawno odrzuciła względy przyjaciela Qwilla. Ubiera się oryginalnie, ale nie oznacza to bynajmniej tego, że jest awangardowa, wręcz przeciwnie, ubiera się wygodnie, a na przyjęcie jest w stanie nałożyć niemodną sukienkę, którą ma już 30 lat i w której dobrze się czuje. Do nikogo się nie podlizuje, nikomu nie prawi komplementów. I ku zaskoczeniu wszystkich, wpadła na pomysł, że będzie ubiegać się o fotel burmistrza, który od kilku kadencji zajmuje przedstawiciel lokalnego estabilishmentu. Każdy mieszkaniec okręgu czuł się przez nią wiele razy obrażony, ale jak się okazało, wielu z mieszkańców miało mimo wszystko zamiar głosować właśnie na Amandę.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2022/09/lilian-jackson-braun-kot-ktory-obrabowa.html

W tej serii codzienność jest czymś wspaniałym, frapującym i nie mającym nic wspólnego z nudą czy nawet znużeniem.
Otóż tym razem autorka nieco więcej miejsca poświęciła mojej ulubionej bohaterce, Amandzie. Amanda jest totalną ekscentryczką, znana jest z tego, że mówi każdemu prawdę, nie dba ani o konwenanse, ani o dobre maniery, słynie z nieposkromionego indywidualizmu....

Miasteczko Picka w Angli szykuje się do festiwalu Marka Twaina, w tym samym czasie w morderstwa Pana Delacampa

Miasteczko Picka w Angli szykuje się do festiwalu Marka Twaina, w tym samym czasie w morderstwa Pana Delacampa

miło się czyta

miło się czyta

W tej części zagadka kryminalna była najuboższa ze wszystkich, które do tej pory czytałam. I bardzo dobrze! Zwłaszcza, iż całą historię wkomponowano tu nadzwyczaj zgrabnie, pomysłowo dokładając fragment o przeszłości matki Qwilla. Poziom utrzymany, więc jak dla mnie jest dobrze.

W tej części zagadka kryminalna była najuboższa ze wszystkich, które do tej pory czytałam. I bardzo dobrze! Zwłaszcza, iż całą historię wkomponowano tu nadzwyczaj zgrabnie, pomysłowo dokładając fragment o przeszłości matki Qwilla. Poziom utrzymany, więc jak dla mnie jest dobrze.

Bardzo rozczarowała mnie ta książka. Dosyć, że treść (lub tłumaczenie) jest beznadziejna, to jeszcze ten mikroskopijny druk. Nie polecam! Dwójka za intrygujący tytuł.

Bardzo rozczarowała mnie ta książka. Dosyć, że treść (lub tłumaczenie) jest beznadziejna, to jeszcze ten mikroskopijny druk. Nie polecam! Dwójka za intrygujący tytuł.

Jesień. Jesień w Moose County. Czterysta mil na północ od wszystkiego. Po pamiętnym lecie, które obfitowało w nieprzyjemne dla miasta wydarzenia, mieszkańcy Pickax mają wreszcie powody do radości! Stary hotel, zniszczony w wyniku wybuchu bomby został wyremontowany i na dniach ma zostać otwarty pod nową nazwą i z nowym szefem kuchni. Smakosze z całego okręgu już nie mogą się doczekać, kiedy sprawdzą, co takiego kucharz z Nizin poda im na talerzu. Tymczasem miejscowi ludzie kultury nawet nie mają czasu myśleć o jedzeniu. Właśnie kończą przygotowywać się do pierwszego festiwalu szkockiego na cześć Marka Twaina. Tak, tego Marka Twaina, który (być może) w 1895 roku spał w hotelu w Pickax! Już zadecydowano, że najpiękniejszy apartament Mackintosh Inn nie będzie się nazwał prezydenckim, a od imienia i nazwiska wielkiego amerykańskiego prozaika. Na razie jednak pokój powinien nosić nazwę apartamentu pana Delacampa. Tajemniczy mężczyzna właśnie przybył do Moose County. To handlarz z Chicago, który w towarzystwie swojej pięknej asystentki (rzekomej siostrzenicy),jeździ po kraju i skupuje starą biżuterię rodową. Sprzedaje także swoje wyroby. Ale tylko podczas prywatnych pokazów, organizowanych wyłącznie dla wybranych pań. Qwilla zżera ciekawość. Chciałby poznać zagadkowego kolekcjonera. I poznaje. Wkrótce też dowiaduje się, że Delacamp został zamordowany…
Kot, który obrabował skarbonkę (2000) to dwudziesta druga powieść cyklu poświęconego przygodom wyjątkowego detektywistycznego tria. Po zaskakująco słabym poprzednim tomie, Kocie, który patrzył w gwiazdy, ta książka stanowi miłą odmianę. Lilian Jackson Braun wraca do formy. I sama kombinuje z formą książki. Kolejne rozdziały Kota, który obrabował skarbonkę to kolejne kartki wyrywane z kalendarza z przysłowiami dotyczącymi zwierząt, który w pierwszym rozdziale jeden z najmłodszych mieszkańców Pickax podarował Qwilleranowi.
Akcja powieści jest więc precyzyjnie określona – rozgrywa się ona między 1 a 22 września; dokładnie wtedy, gdy Moose County gorączkowo szykuje się na powitanie jesieni. Zaskakujące morderstwo prominentnego gościa dodaje niespokojnej atmosferze dodatkowej pikanterii. Jednak tak naprawdę wypieki na policzkach wywołuje wątek dotyczący nieznanych dotąd losów matki Qwilla. Owszem, nieudolnie poprowadzony i sprawiający wrażenie sztucznego, tym niemniej wzbogacający portret głównego bohatera serii. Mroki przeszłości Qwillerana zostają odrobinę rozproszone. Rolę pochodni pełnią pewne tajemnicze listy…

Jesień. Jesień w Moose County. Czterysta mil na północ od wszystkiego. Po pamiętnym lecie, które obfitowało w nieprzyjemne dla miasta wydarzenia, mieszkańcy Pickax mają wreszcie powody do radości! Stary hotel, zniszczony w wyniku wybuchu bomby został wyremontowany i na dniach ma zostać otwarty pod nową nazwą i z nowym szefem kuchni. Smakosze z całego okręgu już nie mogą się...