"Twarzyczka" wzbudziła we mnie tak mieszane uczucia, że po zakończonej lekturze nie wiem, czy śmiać się, czy płakać nad tym, że dałam się nabrać na intrygujący opis i wciągnąć w tak irytującą historię. Przeczytałam całość chyba tylko po to, żeby ostatecznie zweryfikować swoje podejrzenia co do rozwiązania zagadki podmiany niemowląt i tajemniczego zaginięcia Alice Fancourt i jej dwutygodniowej córki oraz żeby utwierdzić się w swoim zniesmaczeniu przedstawionymi w książce postaciami.
Alice Fancourt i Simon Waterhouse to chyba najbardziej irytujące, rozchwiane i niestabilne emocjonalnie postaci, z jakimi zetknęłam się na kartach dotąd przeczytanych książek. Sophie Hannah stanowczo przekombinowała konstruując swoich bohaterów, przez co stali się nieprawdziwi i mało wiarygodni. Lektura "Twarzyczki" jest równie przyjemna, co rozwiercanie kanału w zębie bez znieczulenia. Gdyby nie to, że po prostu byłam ciekawa, czy moje przypuszczenia co do przebiegu zdarzeń są słuszne, to oceniłabym książkę jako zwyczajnie słabą.

"Twarzyczka" wzbudziła we mnie tak mieszane uczucia, że po zakończonej lekturze nie wiem, czy śmiać się, czy płakać nad tym, że dałam się nabrać na intrygujący opis i wciągnąć w tak irytującą historię. Przeczytałam całość chyba tylko po to, żeby ostatecznie zweryfikować swoje podejrzenia co do rozwiązania zagadki podmiany niemowląt i tajemniczego zaginięcia Alice Fancourt i...