Uwielbiam książki pisane z perspektywy dziecka.
Niewielu autorów może pochwalić się znajomością dziecięcej wrażliwości, potrzeb i pragnień do tego stopnia, że czytając książkę czujemy się jak ta mała istotka, z całą jej beztroską i naiwnością.
W książce, którą dziś chcę wam przedstawić, nie spotykamy wprawdzie dziecka, lecz małą pchełkę.
Prawdziwą pchłę podróżniczkę!
Przyznacie, że pchły niezbyt często są bohaterkami dziecięcych książek. Tu ukłon w stronę autorki, że potrafi brzydkim, przez nikogo niechcianym pasożytniczym stworzeniom nadać cechy sympatycznych istotek, które stają się czytelnikowi niezwykle bliskie.
Pchełka, którą tu poznajemy, ma wszystkie cechy typowe dla małego dziecka - ciekawość świata, odwagę, nieroztropność. Nawet jej narracja jest typowo dziecięca.

Olśniona przypadkowo zauważonym różowym futerkiem gorąco zapragnęła na nie wskoczyć.
Wbrew zakazom i ostrzeżeniom swojego starszego brata, pchła Majka stawia na swoim - opuszcza poczciwego jamnika, na którym wspólnie "mieszkali" i przeskakuje na upragnione różowe futerko.
Urocze miejsce okazuje się być jednak zwykłym pluszakiem, czytaj - nie jest w stanie dostarczyć pchełce pożywienia, ani przyjemnego ciepła.
Majka postanawia wrócić, ale tu pojawia się problem... Jamnik nagle się oddala i nasza maleńka pchełka zostaje zupełnie sama.
I co teraz?
Dopiero teraz dociera do niej sens ostrzeżeń brata i chętnie znowu trafiłaby pod jego opiekę, ale to nie takie proste...
Majka postanawia jednak się nie poddawać i chce odnaleźć brata. Wyrusza na poszukiwania.
Po drodze spotyka ją wiele przykrości i zagrożeń - skręca kostkę, znosi kpiny pewnego komara, cudem unika śmierci pod wielkim kapciem.
Strach, rozpacz, poczucie osamotnienia małej pchełki sprawiają, że czytelnik emocjonalnie się z nią identyfikuje i gorąco kibicuje.
Na szczęście cała historia kończy się dobrze. Dzięki determinacji małej pchełki i pomocy komara Ryszarda, który na szczęście daje się poznać z lepszej strony, rodzeństwo w końcu się odnajduje.
Opowieść jest bardzo dynamiczna. Nie znajdziemy tu opisów, lecz głównie dialogi.
Ale nie tylko słowa Maliny Prześlugi trafiają do młodego czytelnika - na uwagę zasługują też niezwykłe ilustracje Agnieszki Rzeźniak, doskonale oddają one klimat tej książki i wspaniale przemawiają do wyobraźni.

Więcej na: http://maluszkoweinspiracje.blogspot.com/2014/07/bajka-i-majka.html

Uwielbiam książki pisane z perspektywy dziecka.
Niewielu autorów może pochwalić się znajomością dziecięcej wrażliwości, potrzeb i pragnień do tego stopnia, że czytając książkę czujemy się jak ta mała istotka, z całą jej beztroską i naiwnością.
W książce, którą dziś chcę wam przedstawić, nie spotykamy wprawdzie dziecka, lecz małą pchełkę.
Prawdziwą pchłę podróżniczkę!...