Bez duszpasterskiego nawrócenia uschniemy. Kościół to nie ekskluzywny klub ani muzeum, gdzie dopieszcza się dawne formy, ale szpital polowy wychodzący do wszystkich. Albo stanę się uczniem-misjonarzem, albo pozostanę kuriozalnym eksponatem w muzeum figur woskowych.

Bez duszpasterskiego nawrócenia uschniemy. Kościół to nie ekskluzywny klub ani muzeum, gdzie dopieszcza się dawne formy, ale szpital polowy wychodzący do wszystkich. Albo stanę się uczniem-misjonarzem, albo pozostanę kuriozalnym eksponatem w muzeum figur woskowych.

Pp. Franciszek pisze o nowej ewangelizacji czyli o głoszeniu Dobrej Nowiny. Podkreśla, że jest to możliwe tylko jeśli mamy osobistą więź z Jezusem. Wskazuje jak głosić Ewangelię w poszczególnych stanach Kościoła.
Skupia się na: reformie Kościoła, który ewangelizuje; pokusach czekających na ewangelizatorów; misji głoszenia, która jest zadaniem wszystkich członków Kościoła; przygotowaniu homilii; włączeniu ubogich do społeczeństwa; pokoju i dialogu społecznym; duchowym fundamencie zapału ewangelizacji.

Pp. Franciszek pisze o nowej ewangelizacji czyli o głoszeniu Dobrej Nowiny. Podkreśla, że jest to możliwe tylko jeśli mamy osobistą więź z Jezusem. Wskazuje jak głosić Ewangelię w poszczególnych stanach Kościoła.
Skupia się na: reformie Kościoła, który ewangelizuje; pokusach czekających na ewangelizatorów; misji głoszenia, która jest zadaniem wszystkich członków Kościoła;...

Pierwsza adhortacja Papieża Franciszka „Evangelii Gaudium” Sięgnąłem po coś nowego, po zachętach różnych środowisk. Odzyskać pierwotną świeżość i znaleźć Boga na kartach ewangelii. Za każdym razem kiedy człowiek sięga czy to po pismo święte czy różne katolickie książki odnajduje nowy sens pobudza myśl poszerza umysł i wrażliwość. Czasy się zmieniają a ewangelia dalej jest aktualna na każdy czas. „ Odmierzą wam bowiem taką miarą jaką wy odmierzacie” niektóre cytaty są warto przypomnieć i są na bieżąco. Ciekawie się czyta.

Pierwsza adhortacja Papieża Franciszka „Evangelii Gaudium” Sięgnąłem po coś nowego, po zachętach różnych środowisk. Odzyskać pierwotną świeżość i znaleźć Boga na kartach ewangelii. Za każdym razem kiedy człowiek sięga czy to po pismo święte czy różne katolickie książki odnajduje nowy sens pobudza myśl poszerza umysł i wrażliwość. Czasy się zmieniają a ewangelia...

Jest to bardzo ważny dokument, który daje inne spojrzenie na kościół, a jednocześnie trudne wyzwznie dla duchowieństwa. Ten dokument ustawia w jedny szeregu wiernych i duchowieństwo, jednocześnie stawiając tyn drugim o wiele większe wymagania.

Jest to bardzo ważny dokument, który daje inne spojrzenie na kościół, a jednocześnie trudne wyzwznie dla duchowieństwa. Ten dokument ustawia w jedny szeregu wiernych i duchowieństwo, jednocześnie stawiając tyn drugim o wiele większe wymagania.

Pierwszy dokument Kościoła który byłem w stanie zrozumieć. Zadnego owijania w bawełnę - po prostu kawa na ławę

Pierwszy dokument Kościoła który byłem w stanie zrozumieć. Zadnego owijania w bawełnę - po prostu kawa na ławę

Bardzo, ale to bardzo polecam!

Przystępny język (znajdzie się w tej adhortacji kilka teologicznych zwrotów, ale nie są zbyt częste),niesamowite wyczucie otaczającej rzeczywistości przez papieża Franciszka - aż czuć, że Duch Święty przez niego działa :) Odniesienia do słów jego poprzedników oraz świętych Kościoła, co tylko pokazuje trwanie w jedności i ciągłości przez Pasterzy Kościoła Powszechnego :)

Obowiązkowa lektura dla każdego katolika. Przy okazji zachęciła mnie do poznania niektórych dokumentów poprzednich "Piotrów" ;-)

Bardzo, ale to bardzo polecam!

Przystępny język (znajdzie się w tej adhortacji kilka teologicznych zwrotów, ale nie są zbyt częste),niesamowite wyczucie otaczającej rzeczywistości przez papieża Franciszka - aż czuć, że Duch Święty przez niego działa :) Odniesienia do słów jego poprzedników oraz świętych Kościoła, co tylko pokazuje trwanie w jedności i ciągłości przez...

Oj, Franciszek stara się jak może, by wprowadzać zmiany w Kościele i ten jego pierwszy oficjalny dokument również to pokazuje: nie tylko w treści, ale i w formie. Widzimy tu sporą odmianę języka, który staje się bardziej bezpośredni i obrazowy. Sprawia to, że wywód jest bardziej klarowny, co ułatwia zrozumienie i lekturę. Zapewne dla kogoś nieobeznanego z oficjalnym Magisterium Kościoła tekst może być wciąż nieco przyciężkawy (wina leży tu też trochę po stronie niezgrabnego niekiedy tłumaczenia polskiego). Jednak na tle dokumentów poprzednich papieży (zwłaszcza adhortacji, które z definicją są mniej osobiste, niż encykliki),jest to tekst bardzo przystępny, o wielkiej sile wyrazu i rewelacyjnych przemyśleniach nt. życia chrześcijańskiego i misji Kościoła.

Oj, Franciszek stara się jak może, by wprowadzać zmiany w Kościele i ten jego pierwszy oficjalny dokument również to pokazuje: nie tylko w treści, ale i w formie. Widzimy tu sporą odmianę języka, który staje się bardziej bezpośredni i obrazowy. Sprawia to, że wywód jest bardziej klarowny, co ułatwia zrozumienie i lekturę. Zapewne dla kogoś nieobeznanego z oficjalnym...

Papieska adhortacja składa się ze wstępu, pięciu rozdziałów i kończy się zawierzeniem dzieła nowej ewangelizacji Matce Bożej. Tekst o bardzo dużym znaczeniu religijnym. Papież Franciszek przedstawia w niej swoją wizję Kościoła: Kościoła ubogiego dla ubogich, otwartego na nowe formy ewangelizacji, nie zamykającego się we swych własnych strukturach, a przede wszystkim otwartego na Lud Boży. Oprócz tego papież daje swego rodzaju wskazówki dla duchownych odnośnie sposobu prowadzenia „kazań”. Z drugiej strony zachęca chrześcijan do głoszenia ewangelii, gdyż to oni stanowią podstawę Kościoła. Każdy chrześcijanin powołany jest o głoszenia Dobrej Nowiny, a zachowanie jej jedynie tylko dla siebie jest aktem egoistycznym. Jednocześnie papież wskazuje, że głoszenie Ewangelii powinno odbywać się z radością na ustach (jak wskazuje tytuł – Radość Ewangelii),ponieważ chrześcijaństwo w swym przesłaniu nie jest bynajmniej pesymistyczne.

Papież Franciszek w swej adhortacji oprócz swego rodzaju opisu zamierzeń jego pontyfikatu, zwraca uwagę na problemy społeczne współczesnego świata. Adhortacja pełni swego rodzaju funkcję lupy, która potrafi zobrazować bolączki naszego świata, ale nie jest to jedynie bierne oglądanie. W adhortacji znajduje się wielka zachęta do rozwiązywania tych problemów.

Sam tekst miejscami jest bardzo trudny, pełny nieznanych pojęć, czy też pojęć z wąskiej dziedziny. Z drugiej strony są fragmenty, które w prosty i dobitny sposób trafiają do czytelnika. Każdy znajdzie coś w tekście co go „głębiej” dotknie. Cóż tekst z wielkim przesłaniem miłości do bliźniego. Oczywiście tekst skierowany jest do katolików, ale czy na pewno? Sądzę, że jest to tekst skierowany nie tylko do katolików, ale także do chrześcijan i jeszcze dla kogoś ważnego, czyli po prostu człowieka. Przecież jest to tekst od człowieka z miłości do drugiego człowieka.

Papieska adhortacja składa się ze wstępu, pięciu rozdziałów i kończy się zawierzeniem dzieła nowej ewangelizacji Matce Bożej. Tekst o bardzo dużym znaczeniu religijnym. Papież Franciszek przedstawia w niej swoją wizję Kościoła: Kościoła ubogiego dla ubogich, otwartego na nowe formy ewangelizacji, nie zamykającego się we swych własnych strukturach, a przede wszystkim...

Papież Franciszek przedstawia w tej adhortacji swoją wizję Kościoła. Mówi o Kościele ubogim dla ubogich, o tym, że wolałby Kościół, który się pobrudził bo wyszedł na ulicę głosić Chrystusa, niż Kościół dla ludzi "wybranych". Daje nawet pewne "wskazówki" dla osób duchownych odnośnie przygotowywania kazań. Zachęca chrześcijan do aktywnej wiary, do tego aby każdy głosił Ewangelię, bo przecież zdecydowaną większość ludu Bożego tworzą osoby świeckie, więc każdy jest powołany do dzielenia się z innymi ludźmi Dobrą Nowiną - zatrzymywanie jej tylko dla siebie byłoby wielką samolubnością. Lecz wskazuje także, że Ewangelia musi być głoszona z uśmiechem na ustach, z radością (jak wskazuje sam tytuł - Radość Ewangelii) a nie "kijami", na siłę.

Lektura obowiązkowa dla wszystkich ludzi wierzących.

"To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna." (J 15,11)

Papież Franciszek przedstawia w tej adhortacji swoją wizję Kościoła. Mówi o Kościele ubogim dla ubogich, o tym, że wolałby Kościół, który się pobrudził bo wyszedł na ulicę głosić Chrystusa, niż Kościół dla ludzi "wybranych". Daje nawet pewne "wskazówki" dla osób duchownych odnośnie przygotowywania kazań. Zachęca chrześcijan do aktywnej wiary, do tego aby każdy głosił...

Można odnieść wrażenie, że to tekst o wszystkim. Czy to dobrze czy źle, chyba nie mnie osądzać. Tematy od kwestii ubóstwa po konstruowanie homilii. Język czasem zbyt trudny, czasem zbyt mało oficjalny. Adhortacja z greckiego to zachęta, dlatego chyba nie warto czepiać się wrażenia, że forma nie do końca odpowiada dokumentowi Magisterium Kościoła. W treści chyba każdy znajdzie coś co go dotknie. A spekulacje i dywagacja nad poszczególnymi pojęciami warto zostawić naukowcom :)

Jedno jest pewne, lektura obowiązkowa dla katolika, oświeconego humanisty, człowieka dobrej woli :)

Można odnieść wrażenie, że to tekst o wszystkim. Czy to dobrze czy źle, chyba nie mnie osądzać. Tematy od kwestii ubóstwa po konstruowanie homilii. Język czasem zbyt trudny, czasem zbyt mało oficjalny. Adhortacja z greckiego to zachęta, dlatego chyba nie warto czepiać się wrażenia, że forma nie do końca odpowiada dokumentowi Magisterium Kościoła. W treści chyba każdy...