Krystian Bala to autor wydanej w 2003 roku powieści pt. „Amok”. Pojawia się w niej opis zabójstwa, uderzająco podobnego do zbrodni jakiej ofiarą padł pewien wrocławski biznesmen w 2000 roku. W 2005 roku śledczy trafiają na ślad książki oraz odkrywają, że zamordowany był kochankiem żony pisarza. W 2007 roku, po głośnym na cały świat procesie sąd skazuje autora „Amoku” na 25 lat pozbawienia wolności, dwa lata później Sąd Apelacyjny utrzymuje wyrok, a rok później Sąd Najwyższy odrzuca wniosek o kasacje wyroku. Oskarżony utrzymuje, że jest niewinny… Nie byłoby w tej historii nic szczególnego, gdyby nie to, że oskarżonym jest pisarz, a ograny ścigania nie wpadły na trop mordercy czytając książkę. Tyle tylko, że sąd wydał wyrok nie mając w tej sprawie ani jednego dowodu a jedynie ciąg – szczerze powiedziawszy – niezbyt wiarygodnych poszlak. I tutaj pojawia się wątpliwość. Na tej właśnie historii, pełnej wątpliwości Aleksander Sowa zbudował swoją powieść nadając jej przewrotnie tytuł „Koma” (odczytane wspak da nam „Amok”). Zresztą przewrotności jest więcej: główny bohater to Laba, co czytane od tyłu nam… Bala.
Zasadniczą część powieści stanowią dialogi. Pewien redaktor otrzymuje zadanie napisania artykułu o tej historii. W tym celu spotyka się z policjantem prowadzącym te sprawę, oskarżonym, ze świadkami oraz prawnikami. Z kartki na kartkę mamy więcej niejasności a sprawa zaczyna się komplikować. W pewnym momencie pojawia się też ciekawie i wiarygodnie zbudowany wątek polityczny, a akcja nabiera tempa. Autorowi nie można odmówić pomysłu. Choć z początku ilość dialogów może dziwić, to powieść czyta się dobrze i jest moim zdaniem sprawna literacko, skłania też do refleksji oraz otwiera takie pytania jak: czy Temida faktycznie czasem nie jest ślepa? Czy media nie mają zbyt dużego wpływu na sądy? Gdzie kończy się sprawiedliwość? Czy jednostka wpadając w tryby tzw. systemu ma szansę na wygraną? I najważniejsze – czy zabił? Pewnym mankamentem jest niewielkie zróżnicowanie wypowiedzi bohaterów, co jest dokuczliwe kiedy tekst to niemal wyłącznie dialogi. Nieco także rozczarowuje objętość powieści, która choć nie należy do najkrótszych, to z u uwagi na dialogi szybko się kończy. Rozbudowanie kilku pojawiających się pod koniec wątków prawdopodobnie podniosłoby atrakcyjność fabuły. Niemniej mimo drobnych braków, książka jest bardzo dobra i z pewnością warto po nią sięgnąć. Fani literatury kryminalnej, sensacyjnej oraz thrillerów się nie zawiodą, choć „Komę” nie można wpasować w którykolwiek z tych gatunków w 100%. Polecam.

Krystian Bala to autor wydanej w 2003 roku powieści pt. „Amok”. Pojawia się w niej opis zabójstwa, uderzająco podobnego do zbrodni jakiej ofiarą padł pewien wrocławski biznesmen w 2000 roku. W 2005 roku śledczy trafiają na ślad książki oraz odkrywają, że zamordowany był kochankiem żony pisarza. W 2007 roku, po głośnym na cały świat procesie sąd skazuje autora „Amoku” na 25...