„Trajektoria dążeń” Mariusza Majewskiego to zbiór myśli mężczyzny po trzydziestce borykającego się z problemami, którym nie potrafi sprostać. Damien pracuje w warszawskiej korporacji, nie stroni od alkoholu, lubi dobrą zabawę w gronie bliskich znajomych, na tle których wyróżnia się swoją skomplikowaną osobowością. Można rzecz, że próbuje w ten sposób odreagować swoje trudne dzieciństwo spędzone w cieniu zapracowanej matki i zaściankowego, pobożnego stryja.

Ważną rolę w życiu bohatera odgrywa jego przyjaciel Krystek. Czytelnik staje się obserwatorem burzliwych przemian w życiu Damiena. Poznaje jego niezbyt szczęśliwe dziecięce lata, okres młodzieńczego buntu, dowiaduje się o licznych kontaktach z kobietami i namiętnych związkach, o rozważaniach metafizycznych oraz alkoholowych libacjach, na których nie brakuje również narkotyków.
Nieudany związek z jedną z kobiet i odtrącenie sprawia, że mężczyzna z rozpaczy sięga po alkohol, który popycha go w otchłań bez dna, w alkoholizm. To typowe, że facet, któremu fajna dziewczyna daje nagle kosza, próbuje rozwiązać swój problem za pomocą szklanki wódki, upijając się na smutno do nieprzytomności. Mało tego, jego matka popada w ciężką chorobę. Tym oto sposobem na Damiena spadają wszystkie nieszczęścia świata i dręczą go trudne pytania filozoficzne. Życie próbuje przezwyciężyć śmierć, ale kto wygra ten pojedynek?
Czy mężczyzna mimo tych wszystkich przeciwności losu odzyska wiarę? Czy podniesie się z upadku? A może zawarte w nim skrajności doprowadzą do tragedii?

Dalsza część recenzji na: http://tamczytam.blogspot.com/2016/02/trajektoria-dazen.html

„Trajektoria dążeń” Mariusza Majewskiego to zbiór myśli mężczyzny po trzydziestce borykającego się z problemami, którym nie potrafi sprostać. Damien pracuje w warszawskiej korporacji, nie stroni od alkoholu, lubi dobrą zabawę w gronie bliskich znajomych, na tle których wyróżnia się swoją skomplikowaną osobowością. Można rzecz, że próbuje w ten sposób odreagować swoje trudne...