Sięgnęłam po tę książkę bo zaintrygował mnie tytuł i spodobała się okładka. Nastawiłam się na smakowity kryminał. Potem żałowałam…

Zdecydowanie lepiej czytałoby się tę książkę, gdyby nie była reklamowana jako kryminał retro. Bo kryminał wyszedł słabiutki. Ale mogłaby to być zupełnie niezła powieść obyczajowa. Gdyby tylko inaczej rozłożyć akcenty… Morderstwa są tu tylko pretekstem do ukazania życia w małym miasteczku, obyczajowości i wzajemnych powiązań jego mieszkańców. Niestety postacie mało wyraziste, a leniwie tocząca się akcja uwypukla wszystkie nieporadności stylu. Bo czytając zdania typu „tego samego dnia, w nocy” można się tylko uśmiechnąć.

Jestem w stanie dużo wybaczyć detektywowi prowadzącemu śledztwo – arogancję, nieporadność, zarozumialstwo, bezczelność, śmieszność, zadufanie, a nawet głupotę. Może być ponurym ignorantem lub prostakiem. Niestety główna cecha naszego podinspektora to nijakość. I – co stwierdzam z żalem - przekłada się to na całą powieść. A to już trudno wybaczyć. Na końcu zaś dowiadujemy się, że za całe zło tradycyjnie odpowiedzialni są Żydzi i masoni. Nieco ratują książkę pojawiające się gdzieniegdzie przebłyski humoru. Jednak to nieco za mało. Bo przedstawione motywy zbrodni nie przekonają chyba nikogo…

Porównywanie tej książki do "Pikniku pod Wiszącą Skałą" to duże nadużycie. Miłośnikom kryminałów zdecydowanie odradzam.

Sięgnęłam po tę książkę bo zaintrygował mnie tytuł i spodobała się okładka. Nastawiłam się na smakowity kryminał. Potem żałowałam…

Zdecydowanie lepiej czytałoby się tę książkę, gdyby nie była reklamowana jako kryminał retro. Bo kryminał wyszedł słabiutki. Ale mogłaby to być zupełnie niezła powieść obyczajowa. Gdyby tylko inaczej rozłożyć akcenty… Morderstwa są tu tylko...