Asertywność po raz drugi!
Niedawno czytane przeze mnie opracowanie Gael Lindenfield „Asertywność czyli jak być otwartym skutecznym i naturalnym” zdecydowanie odpowiadało moim potrzebom. To z kolei opracowanie jej rodaczki, specjalistki od komunikacji (i nie tylko!),również, ale w innym zakresie. Dlatego nie postawię jednego ponad drugim. Pierwsze przedstawiło podstawową wiedzę, a drugie idealnie ją uzupełniło. W części teoretycznej poszerzyło rodzaje postaw (bierna, agresywna, asertywna) o postawę manipulacyjną oraz obaliło narosłe mity wokół asertywności. W części praktycznej dostarczyło jeszcze więcej dodatkowych ćwiczeń. Wprowadziło nowe przykłady kształtowania zachowań za pomocą znanych już technik, ale bardziej je uszczegółowiło i rozpisało na poszczególne role w scenkach sytuacyjnych. Pojawiły się też nowe elementy ułatwiające pracę nad sobą, jak uwielbiane przeze mnie testy badające i diagnozujące własne reakcje, cechy i zachowania na każdym etapie pracy z poradnikiem oraz techniki relaksacyjne ułatwiające fizyczne i psychiczne przygotowanie do praktykowania poznanej wiedzy.
Uczenie się asertywności jest stresujące!
Zwłaszcza na początku drogi ku wyzwalaniu siebie z gorsetu niepewności i lęku. Potem staje się nawykiem i stylem zachowania. Autorka nie zapomniała wymienić zalet postawy asertywnej, by zmotywować do poniesienia początkowych kosztów zmiany w postępowaniu. Ale to, co najbardziej spodobało mi się w tej publikacji, to tematyka ostatniego rozdziału o radzeniu sobie z ludźmi trudnymi, przejawiającymi postawę bierną, agresywną lub manipulacyjną. To cenna wiedza, bo z doświadczenia wiem, że spotkanie osoby asertywnej lub „dorosłej” według analizy transakcyjnej, to rzadkość. W tym zakresie rozdział ten bardzo dobrze poszerza i uzupełnia inna znana mi publikacja – „Jak sobie radzić z trudnymi ludźmi” Gill Hasson. Jednak najważniejszą rzeczą, jaką należy według autorki zapamiętać z przekazanej przez nią wiedzy, to świadomość, co można, a czego nie można dokonać. Ujęła to w tych dwóch zdaniach:
- "Nie możesz spowodować, by ludzie zmienili swoją osobowość",
- "Możesz wpłynąć na nich, by zmienili swoje zachowanie".
A wszystko po to, by chronić siebie i swoje prawa przed agresją, manipulacją i równie krzywdzącą biernością ze strony innych ludzi, szanując ich.
http://naostrzuksiazki.pl/

Asertywność po raz drugi!
Niedawno czytane przeze mnie opracowanie Gael Lindenfield „Asertywność czyli jak być otwartym skutecznym i naturalnym” zdecydowanie odpowiadało moim potrzebom. To z kolei opracowanie jej rodaczki, specjalistki od komunikacji (i nie tylko!),również, ale w innym zakresie. Dlatego nie postawię jednego ponad drugim. Pierwsze przedstawiło podstawową...

Osobiście tą książkę, ja nazwę poradnikiem jak postępować,w danych bardzo często trudnych,zawiłych sytuacjach dnia codziennego, z przeróżną "ludzką masą" charakterów.
Jest wymienionych wiele przykładów, z którymi mamy do czynienia,jak wybrnąć np. z nie których kłopotliwych sytuacji,jak zachowywać się,rozmawiać z trudnymi ludźmi,gdyż nie dla każdego "czarne jest czarne,a białe jest białe".
Uważam,że ten poradnik jest rewelacyjny, i godny przeczytania.

Osobiście tą książkę, ja nazwę poradnikiem jak postępować,w danych bardzo często trudnych,zawiłych sytuacjach dnia codziennego, z przeróżną "ludzką masą" charakterów.
Jest wymienionych wiele przykładów, z którymi mamy do czynienia,jak wybrnąć np. z nie których kłopotliwych sytuacji,jak zachowywać się,rozmawiać z trudnymi ludźmi,gdyż nie dla każdego "czarne jest czarne,a...

Książka beznadziejna.
Nic ciekawego nie można z niej wywnioskować.
Za dużo niezrozumiałej teorii i za mało analizy przypadków.

Książka beznadziejna.
Nic ciekawego nie można z niej wywnioskować.
Za dużo niezrozumiałej teorii i za mało analizy przypadków.

Aneta uśmiecha się słodko do swojej współlokatorki i mówi:
-Czy mogę pożyczyć od ciebie tę czarną bluzkę na wieczór? Wygląda na tobie bosko, a ja nie mam nic przyzwoitego do ubrania na tę kolację.

-Nie, nic z tego nie będzie! - mówi Marcin na cotygodniowym spotkaniu zespołu. - Sądziłem, że dla wszystkich to oczywiste, że ten wariant jest zbyt czasochłonny i kosztowny. A poza tym... to była idiotyczna strata czasu!

Natalia miał frustrujący dzień w pracy. Tuż przed jej wyjściem do domu, usłyszała od szefowej: "Czy mogłabyś zostać w biurze przez pół godziny i odbierać telefony? Muszę po coś wyskoczyć na chwilę".
I oczywiście zniknęła, zanim Natalia zdążyła utworzyć usta, a potem na zaplanowane wcześniej zakupy nie miała już siły. W domu, gdy zasiadła przed telewizorem, aby obejrzeć swój ulubiony program, dzwoni telefon.To przyjaciółka, która pokłóciła się z chłopakiem i chce o tym porozmawiać. Natalia ścisza telewizor, krzywiąc się i nerwowo przytupując nogą.

Do Beaty dzwoni przyjaciółka, z którą grywa w badmintona, namawiając ją, aby wzięła udział w teleturnieju.
-Grasz tak dobrze - mówi - że z tobą w zespole sukces mamy murowany.
Beata lubi badmintona, ale teraz akurat przyjechała do niej mama.
-Dziękuję, że mnie zaprosiłaś, ale tym razem muszę odmówić. Jeśli będzie jakiś turniej w drugiej połowie roku, z chęcią wezmę udział.
Jej przyjaciółka jest trochę poirytowana.
-Cóż, liczyliśmy na ciebie. Teraz będziemy mieć mniejsze szanse.
-Przykro mi, że na mnie liczyliście. Jak powiedziałam, następnym razem z chęcią zagram. Tak czy owak, do zobaczenia jak zwykle w klubie w przyszłym tygodniu.

Czy te opisy brzmią znajomo? Każdy z Was był pewnie w takiej sytuacji lub podobnej. Manipulacja, agresja, bierność czy może asertywność - jak się zwykle zachowujemy? Najlepiej zachować się oczywiście asertywnie, jednak nie zawsze to wychodzi. Często bywa tak, że zamiast w bezpośredni sposób wyrażać swoje myśli i potrzeby, mówimy coś, czego nie myślimy. Być może boimy się konsekwencji albo nie potrafimy znaleźć właściwych słów.

Ta krótka książeczka to swoisty trening asertywności. Nikt z nas nie rodzi się z wiedzą o tym, jak postępować, uczymy się tego w trakcie wielu procesów. Asertywność odnosi się więc do zachowania, a nie do osobowości. Zaletą jest fakt, że nasz sposób zachowania można zmienić. Możemy wypracować w sobie różne cechy. Komunikacja asertywna nie dąży za wszelką cenę o utrzymania spokoju i słodkich uśmiechów, jednak opiera się na uczciwości i bezpośredniości.

Czy zdarza się Wam się kupić jakąś rzecz, na którą właśnie nie macie ochoty, tylko dlatego, że trudno Wam odmówić sprzedawcy?

Jeśli ktoś potrąca lub stuka w Twoje krzesło w kinie, czy prosicie tę osobę, aby przestała?

Czy masz trudności w krytykowaniu swoich znajomych, przyjaciół, członków rodziny?

Czy zdarza Ci się kończyć zdania za inne osoby?

Jeśli ktoś zachowuje się wobec Ciebie w sposób niesprawiedliwy i krzywdzący - czy zwracasz na to uwagę?

Tak naprawdę reakcje na te wszystkie sytuacje można sobie wypracować, istnieją pewne techniki asertywności, które pozwolą nam kontrolować sytuacje z zachowaniem pewności siebie oraz poszanowania tak siebie samego, jak i innych ludzi. Skończy się samobiczowanie się za to, że czegoś odmówiliśmy albo się na coś zgodziliśmy. Nie oznacza to jednak, że wykazanie się asertywnością jest zawsze najlepszym rozwiązaniem albo, że jesteśmy zobowiązani tak postępować. Dysponowanie pewną możliwością i wiedzą nie oznacza, że musimy korzystać z niej cały czas. Mamy prawo wyboru.

POLECAM. Można tu na przykładach obserwować korzyści płynące z posługiwania się asertywnością, a potem stosować te techniki w życiu.

Aneta uśmiecha się słodko do swojej współlokatorki i mówi:
-Czy mogę pożyczyć od ciebie tę czarną bluzkę na wieczór? Wygląda na tobie bosko, a ja nie mam nic przyzwoitego do ubrania na tę kolację.

-Nie, nic z tego nie będzie! - mówi Marcin na cotygodniowym spotkaniu zespołu. - Sądziłem, że dla wszystkich to oczywiste, że ten wariant jest zbyt czasochłonny i kosztowny. A...