Zwięzły i dobrze napisany podręcznik do dziejów literatury indyjskiej. Ze względu na ogrom materiału jest w niektórych partiach dość trudny dla osób bez dobrego przygotowania indologicznego (sam zaliczam się do ich grona). Autor dzieli omawiany materiał według klucza religijnego, zatem przedstawia najpierw literaturę, którą można by określić mianem "hinduistycznej", a zatem wedyjską, epicką i klasyczną. Następnie opowiada o literaturze filozoficznej i naukowej (tu bez podziału "wyznaniowego"),by następnie przedstawić literatury buddyzmu i dźinizmu. Na sam koniec zarysowane zostały dzieje nowożytnych badań nad literaturą indyjską.

W wielu miejscach jest to po prostu wyliczanka tytułów, autorów i kierunków, ale przy tak niewielkiej objętości jest to chyba nieuniknione. Najważniejsze dzieła (takie, które wywarły największy wpływ w samych Indiach albo w epoce nowożytnej na Europę) omówił Mylius dokładniej. Na pewno jest to wartościowe opracowanie, pozwala sobie wyrobić jakąś opinię na temat literatury dawnych Indii. Warto dodać, że w ostatnim czasie ukazało się kilka nowych przekładów (zbiór "Dramat staroindyjski" w serii BN, komedia Mattawilasa),których polscy wydawcy w 2004 r. jeszcze nie ujęli, ale dziś czytelnik może już po nie sięgnąć.

Zwięzły i dobrze napisany podręcznik do dziejów literatury indyjskiej. Ze względu na ogrom materiału jest w niektórych partiach dość trudny dla osób bez dobrego przygotowania indologicznego (sam zaliczam się do ich grona). Autor dzieli omawiany materiał według klucza religijnego, zatem przedstawia najpierw literaturę, którą można by określić mianem "hinduistycznej", a...

Książka jest bardzo dobra, aczkolwiek czyta się ją ciężko, zwłaszcza osobie, która nie jest studentem indologii lub specjalistą w tej dziedzinie. Po prostu zawiera natłok informacji i tytułów dzieł, do których przeciętny człowiek nie ma dostępu i nigdy ich nie przeczyta, jednak zawarta jest w tej książce masa informacji o kulturze, językach, filozofii i religiach dawnych Indii i właśnie dlatego zdecydowałem się na jej przeczytanie. Poza tym jest ona świetnym spisem dzieł literatury staroindyjskiej i jeśli ktoś mocno interesuje się tematem to wiadomo, czego szukać i można sięgnąć w przyszłości po niektóre omawiane dzieła.

Książka jest bardzo dobra, aczkolwiek czyta się ją ciężko, zwłaszcza osobie, która nie jest studentem indologii lub specjalistą w tej dziedzinie. Po prostu zawiera natłok informacji i tytułów dzieł, do których przeciętny człowiek nie ma dostępu i nigdy ich nie przeczyta, jednak zawarta jest w tej książce masa informacji o kulturze, językach, filozofii i religiach dawnych...