Z mieszanymi uczuciami sięgnąłem po książkę Thomasa. Z jednej strony ciekawiła historia życia człowieka- legendy, którego bajki dawniej się oglądało, ale z drugiej miałem spore obawy, czy nie wyjdzie z tego laurka. No i niestety, przeczucie mnie w pewnym sensie nie myliło, choć jest to chyba jedyny poważny zarzut, jaki bym słał pod adresem tej publikacji.
Książkę czyta się bardzo dobrze, rozdziały i podrozdziały są sensownie rozmieszczone, a całość zgrabnie poukładana, dzięki czemu czytanie jej, to sama przyjemność. Mała uwaga co do ilustracji: szkoda, że autor nie porozrzucał ich po całej książce, tak aby historia czytana łączyła się bezpośrednio ze zdjęciem ilustrującym tamten okres. W tym wypadku mamy zbitkę sporej ilości zdjęć w jednym miejscu, na których widać sceny od roku 1913, do połowy lat 50-tych.
Nie chcę zbytnio zdradzać przebiegu zdarzeń, ale byłem mocno zaskoczony tym, jak bardzo kariera Disneya przypominała popularny mit "od pucybuta do milionera" - ten człowiek miał chyba niewyczerpane źródła determinacji.
Dzieło Thomasa jest obłędnie dokładne. Czytelnik ma okazję przeczytać wypowiedzi Walta z zamkniętych spotkań, fragmenty listów do rodziny i współpracowników, zaznajomić się z każdym detalem powstawania najsłynniejszych produkcji, czy poznać od środka finansowe problemy firmy, gdy z różnych przyczyn im się nie wiodło.
Tym, co zaskoczyło mnie najbardziej, był sam Walt Disney - spodziewałem się raczej kogoś w stylu rubasznego, dobrotliwego Mikołaja, a czytałem o często twardo grającym przedsiębiorcy, który dla swoich pracowników był niekiedy wrzodem na tyłku i często wywoływał u nich strach. I tu jest pies pogrzebany: ok, autor przyznaje, że Disney miał swoje wady, ale na wszystkie sposoby stara się przedstawić je w dobrym świetle. Że był niezdecydowany, często zmieniał zdanie, a wymagał od pracowników, by czytali mu w myślach? Cóż, Thomas napisze, że to wzmagało ich kreatywność. Że wybuchał gniewem z byle powodu, jak choćby zwykłe spojrzenie lub jego brak? To jest oczywiście oznaka niezłomnego charakteru. A może, że nie dawał nikomu wolnej ręki, a jeśli już, to była ona na pokaz, bo i tak robił po swojemu? No to musi być na bank pełen poświęcenia paternalizm, i bycie ojcem dla całej firmy. Serio, Bob Thomas tak bardzo stara się nie uświnić przypadkiem obrazu dobrotliwego Walta, że to aż śmieszne. No ale fakt - napisanie wprost, że ta legenda była często niezrównoważonym psychicznie egoistą - narcyzem, nijak się do laurki nie nadawało.
Na szczęście każdy może sobie wyrobić o nim swój pogląd, nikt nie przymusza do jedynie słusznej linii. Powodów do ciskania gromami nie jest dużo, więc wypada uznać tę książkę za nad wyraz udaną i bogatą biografię skomplikowanego i tajemniczego człowieka.

PS: Chrzanić Myszkę Miki; Kaczor Donald rządzi!

Z mieszanymi uczuciami sięgnąłem po książkę Thomasa. Z jednej strony ciekawiła historia życia człowieka- legendy, którego bajki dawniej się oglądało, ale z drugiej miałem spore obawy, czy nie wyjdzie z tego laurka. No i niestety, przeczucie mnie w pewnym sensie nie myliło, choć jest to chyba jedyny poważny zarzut, jaki bym słał pod adresem tej publikacji.
Książkę czyta się...