"Norwegian Wood" to moja pierwsza styczność z twórczością Harukiego Murakami. Powieść bardzo bardzo bardzo bardzo mi się podobała! Wspaniała historia na tle Japonii. Pisarz posiada przecudowny talent! Nie miałam ochoty odrywać się od tej lektury! Watanabe, główny bohater, mówi o umieraniu, o miłości, o odpowiedzialności za drugiego człowieka,o zobowiązaniach,o kobietach, o marzeniach, o piętnie, jakie odciska na nas śmierć bliskiej osoby. Opowiada o życiu - prawdziwym, brutalnym, nieusianym różami, lecz dającym nadzieję na jutro. Przepiękna powieść. Pokochałam bohaterów (szczególnie Midori, przy której można było się pośmiać!). Polecam, polecam, polecam! I pozwolę sobie zamieścić kilka cytatów:

"Chciałam zakochać się w kimś przystojniejszym, ale zakochałam się w tobie. Nic na to nie poradzę." str. 422

"Przestań się tak zamartwiać. Nawet bez naszego udziału wszystko ułoży się tak, jak ma się ułożyć, i choćby człowiek nie wiem jak się starał, prędzej czy później ktoś zostanie zraniony." str. 433

"Możesz mi robić, co chcesz, tylko nie rań mi serca." str. 424

"Potrzebne jej było nie moje ramię, a jakiekolwiek ramię. Potrzebowała nie mego ciepła, a ciepła drugiego człowieka. Poczułem się winny, że ja to tylko ja." str. 48

"Norwegian Wood" to moja pierwsza styczność z twórczością Harukiego Murakami. Powieść bardzo bardzo bardzo bardzo mi się podobała! Wspaniała historia na tle Japonii. Pisarz posiada przecudowny talent! Nie miałam ochoty odrywać się od tej lektury! Watanabe, główny bohater, mówi o umieraniu, o miłości, o odpowiedzialności za drugiego człowieka,o zobowiązaniach,o kobietach, o...