Norwegian Wood

Jestem zafascynowana muzyką The Beatles oraz Japońską kulturą. Po książkę sięgnęłam po usłyszeniu piosenki "Norvegian wood" brytyjskiego bandu. Jest to piosenka krótka, spokojna, o prostym przekazie. Jak większość piosenek The Beatles dzięki tej kombinacji zapada głęboko w pamięć. Słuchając tej piosenki zaczynam się rozluźniać, mogę odpocząć. Zasiądź przy kominku i dostrzegać szczegóły, które nas otaczają na codzień. Ulotne szczegóły.. jak rodzaj drewna, palącego się w kominku.. Te norweskie drewno nie długo się wypali.. zniknie.. chwila ta już nie powróci. I tak samo nie mamy pewności co do miłości. Będąc z kimś pragniemy delektować się tą chwilą, która trwa. Ta dziewczyna właśnie poznana, może odejść. Jej głos, śmiech ucichną..

Szczególnie ulotna jest młodzieńcza miłość i o niej opowiada opowieść Murakamiego, Pokazuje ludzi młodych i ich nie zawsze proste, często zawiłe życie. Ukazuje ich głębokie uczucia, ich wewnętrznie skrywane tragedie. Pierwsze poznawanie, pierwsze pragnienia, przyjaźń, miłość, pożądanie. Pierwsze rozczarownia, pierwsze utraty, cierpienia. Samotność bywa naprawę ciężka. Jednak losu nie da się zatrzymać, trzeba umieć wychwytywać to co trwa. "Umarli pozostaną umarłymi, ale my musimy żyć dalej." Ta książka uczy nas, by akceptować to co nas otacza.

Życie jest proste,krótkie, ulotne jak dźwięczny i spokojny jest ton tytułowej piosenki. Nic dziwnego, że czytając tą książkę słychać coraz głośniej ten utwór i można czytać i czytać, wciąż bez końca, zatracać się w czytaniu...

Polecam również japoński film, nakręcony na podstawie książki, o tym samym tytule.