Nie wiem jak to się dzieje że czytając opisy zwyczajnego życia, jestem całkowicie nim zaabsorbowany.
Drugą rzeczą która mnie zdumiała jest to, że "Norwegian Wood" jest napisane właściwie codziennie używanym językiem, a opisywane zdarzenia ciągle mam przed oczami i myślę że zostaną ze mną na długo.

Haruki Murakami jak twierdzi nie opisał w tej powieści swojego życia, skromnie przyznał że wystarczyło by ono na 20-30 stron, a jest ich prawie 500.
"Norwegian Wood" to tytuł piosenki Beatels'ów. Nie słyszałem go jeszcze ale ponoć jest nostalgiczny, podobnie jak to dzieło.
Mamy tu ukazane losy Watanabe, on jest narratorem, widzimy go z jego miłością Naoko i Kizukim który popełnił samobójstwo, bardzo młodo.
Później przenosimy się do Tokijskiego akademika, gdzie dzieli pokój z "komandosem". Następnie poznaje Nagasawę, który namawia go na seks z przygodnymi dziewczynami.
Po pewnym czasie odwiedza Naoko w klinice psychiatrycznej. Opis tych trzech dni chyba najbardziej lubię w tej powieści. Pełen był nostalgii i smutku, ale mimo tego koił mnie.
Najbardziej znana książka Murakamiego jest bardzo melancholijna, mówi o samotności, śmierci, dorastaniu, przyjaźni i miłości. Pojawiają się w niej opisy niesamowite, trochę magiczne, ale są utrzymane w konwencji realizmu magicznego.
Myślę że książkę warto przeczytać chociażby z racji jej klimatu. za nastrój jaki wywołuje.
Słowami niby zwykłymi, ale słowami które dają tak niesamowity efekt.
Moja ocena to 9/10.

Nie wiem jak to się dzieje że czytając opisy zwyczajnego życia, jestem całkowicie nim zaabsorbowany.
Drugą rzeczą która mnie zdumiała jest to, że "Norwegian Wood" jest napisane właściwie codziennie używanym językiem, a opisywane zdarzenia ciągle mam przed oczami i myślę że zostaną ze mną na długo.

Haruki Murakami jak twierdzi nie opisał w tej powieści swojego życia,...