Grabarze przystrojeni w białe rękawiczki i czarne płaszcze o kroju rodem z ubiegłego wieku, z krótką pelerynką okrywającą ramiona, powoli opuścili trumnę na sam dół wykopanego dzisiejszego ranka grobu. Oskar Sarna, młody mężczyzna mocnej budowy, po trzydziestce, z twarzą białą jak jego odświętna koszula, którą musiał w dniu dzisiejszym założyć, z zaciśniętymi boleśnie ustami, sięgnął ręką do pryzmy świeżej ziemi, chwycił pełną garścią i rzucił w ślad za trumną.

Grabarze przystrojeni w białe rękawiczki i czarne płaszcze o kroju rodem z ubiegłego wieku, z krótką pelerynką okrywającą ramiona, powoli op...

Usiłował sobie cokolwiek przypomnieć, ale w głowie miał w zasadzie pustkę. Nie pamiętał wiele z tego wszystkiego, co działo się wokół niego, nie zwrócił uwagi, kto przyszedł na pogrzeb, a kto nie. Niewiele go to interesowało. Chyba wolałby przeżywać swój ból sam, ale na tradycję nic nie można poradzić. Byłaby śmiertelna, nomen omen, obraza, gdyby nie powiadomił o pogrzebie, nie pozawieszał w okolicy klepsydry z informacją o śmierci ojca i dacie pogrzebu.

Usiłował sobie cokolwiek przypomnieć, ale w głowie miał w zasadzie pustkę. Nie pamiętał wiele z tego wszystkiego, co działo się wokół niego,...

Z każdym silniejszym jego podmuchem, zbite w ciasną gromadę wrony z głośnym krakaniem wzbijały się w powietrze, jakby tam szukały schronienia przed nadciągającym niebezpieczeństwem. Widocznie nastrój niepewności i zagrożenia udzielił się także ptakom. Świat wokoło już miesiąc temu pobielił śnieg, pogłębiając uczucie przenikliwego mrozu, dając złudne wrażenie sterylnej czystości i ładu.

Z każdym silniejszym jego podmuchem, zbite w ciasną gromadę wrony z głośnym krakaniem wzbijały się w powietrze, jakby tam szukały schronieni...