Bardzo fajnie, że powstała kontynuacja historii. Akcja rozwija się dość powoli przez większość książki ale pod koniec dostajemy mega twist, bardzo mi się podobało. Pomysł na świat i bohaterów uważam za bardzo ciekawy i udany. Chętnie przeczytała bym coś jeszcze w takim klimacie.

Bardzo fajnie, że powstała kontynuacja historii. Akcja rozwija się dość powoli przez większość książki ale pod koniec dostajemy mega twist, bardzo mi się podobało. Pomysł na świat i bohaterów uważam za bardzo ciekawy i udany. Chętnie przeczytała bym coś jeszcze w takim klimacie.

Drugi tom też sympatyczny i szybki w czytaniu, chociaż tutaj trochę bardziej irytują bezmyślne czasem posunięcia naszych bohaterów. No ale dobrze, to w końcu nastolatki, więc być może dzieciakom w Kolonii też kora przedczołowa i umiejętność przewidywania oraz kontrola impulsów rozwija się koło dwudziestki ;-P Niemniej jednak oba tomy uważam za fajną rozrywkę.

Drugi tom też sympatyczny i szybki w czytaniu, chociaż tutaj trochę bardziej irytują bezmyślne czasem posunięcia naszych bohaterów. No ale dobrze, to w końcu nastolatki, więc być może dzieciakom w Kolonii też kora przedczołowa i umiejętność przewidywania oraz kontrola impulsów rozwija się koło dwudziestki ;-P Niemniej jednak oba tomy uważam za fajną rozrywkę.

Choć po kontynuację „Dziewczyny która wybrała swój los” sięgnęłam bez wahania, to miałam pewne obawy (zresztą, jak sama autorka). Tak dużo można było zepsuć w tej historii. Z jednej strony obawiałam się, że autorką powieli schemat z pierwszej części, to znaczy, że cała książka będzie kolejnym Sprawdzeniem Addie, czyli, że znów dostaniemy dwie alternatywne rzeczywistości, między którymi bohaterka będzie musiała wybrać. Po drugie, wiedziałam już co, a raczej kto jest pisany naszej bohaterce i obawiałam się, że zawieje tutaj nudą, a autorka jedynie odświeży to, co już raz się wydarzyło. Na szczęście nic takiego się nie stało! Przede wszystkim tym razem, zamiast dwóch możliwych rzeczywistości, mamy dwóch narratorów. Do Addie dołącza jej przyjaciółka Laila (potrafi wymazywać wspomnienia),której postać Kasie West postanawia nam przybliżyć. I bardzo dobrze, bo Laila to naprawdę ciekawa osóbka, z charakterem i z ciekawym bagażem własnych problemów. Jeśli chodzi o fabułę, to tym razem historia zaczyna się w momencie, w którym skończyła się pierwsza część i Addie postanawia wyjechać do ojca na ferie, czyli do świata Normalsów, gdzie znów ma okazję poznać Trevora. Ponieważ Laila wymazała jej pamięć, Addie nie pamięta, co łączyło ja z tym chłopakiem. On również tego nie wie, ponieważ wydarzyło się to w innej alternatywnej rzeczywistości. Nie macie nawet pojęcia, jak bardzo kibicowałam tej parze. Z zapartym tchem czekałam, aż odkryją, że są sobie pisani, albo raczej na chwilę, gdy Addie wrócą wspomnienia związane z tym chłopakiem. I tu swoją rolę odgrywa Laila, która za wszelką cenę próbuje rozwinąć swoje moce, właśnie po to, żeby przywrócić Addie wspomnienia. Jest bardzo zdeterminowana w swoich działaniach. Nawet wciąga w sprawę pewnego Connora, którego postać po prostu pokochałam. Uwielbiam takich bohaterów, tajemniczy, intrygujący, z ciekawą historią. Do tego wszystkiego dochodzą tajemnice, które rodzice Addie skrywają przed nią (a raczej ona tak uważa),postać Duka, który znów miesza w życiu Addie i Laili oraz intrygi organizacji, która czuwa nad bezpieczeństwem Kolonii. Jednym słowem zdecydowanie nie rozczarowałam się drugą częścią. „Dziewczyna która wybrała po raz drugi” jest równie ciekawa i wciągająca, co pierwsza część. A może nawet i lepsza? Bo zamiast jednej pięknej historii o młodzieńczej miłości, dostajemy dwie, a każda ma swoje uroki. Książkę tę zdecydowanie polecam. Nie zawiodłam się. Niestety podobnie, jak w przypadku pierwszej części i tu wydawnictwo dało plamę, zwłaszcza jeśli chodzi o okładkę, a szkoda…

Choć po kontynuację „Dziewczyny która wybrała swój los” sięgnęłam bez wahania, to miałam pewne obawy (zresztą, jak sama autorka). Tak dużo można było zepsuć w tej historii. Z jednej strony obawiałam się, że autorką powieli schemat z pierwszej części, to znaczy, że cała książka będzie kolejnym Sprawdzeniem Addie, czyli, że znów dostaniemy dwie alternatywne rzeczywistości,...

Tak jak pierwsza książka była naprawdę spoko, podobał mi się oryginalny i inny w przypadku Kasie West pomysł na fabułę, tak uważam, że druga część tej historii jest całkowicie zbędna...
Już w pierwszym tomie dowiadujemy się jak będzie wyglądać życie Addie, więc takie powtórki są po prostu nużące.
W tej książce mamy dodatkowo rozwinięty wątek przyjaciółki głównej bohaterki i w taki sposób w jednej książce są zawarte dwie historie miłosne.
Osobiście uważam tą książkę za zbędną i odrobinę nudną, lecz jeśli komuś podobał się pierwszy tom, warto przeczytać drugi, aby znać pełne zakończenie historii. Kwestia indywidualna...

Tak jak pierwsza książka była naprawdę spoko, podobał mi się oryginalny i inny w przypadku Kasie West pomysł na fabułę, tak uważam, że druga część tej historii jest całkowicie zbędna...
Już w pierwszym tomie dowiadujemy się jak będzie wyglądać życie Addie, więc takie powtórki są po prostu nużące.
W tej książce mamy dodatkowo rozwinięty wątek przyjaciółki głównej bohaterki...

Kontynuacja historii dziewczyny ze świata nadnaturalnych zdolności. Addison po sprawdzeniu, która z wersji przyszłości będzie lepsza pisze list do siebie z przyszłości. Jednak Laila, która miała jej go wręczyć postanawia najpierw sama się przekonać co jest w środku. Dowiedziawszy się, że może ona rozwinąć swoją zdolność do przywracania wspomnień postanawia się tego nauczyć, w ten sposób poznaje Connora, który niechętnie, ale jej pomaga.

W tym czasie Addison wyjeżdża do ojca na święta gdzie poznaje nowe osoby w tym chłopaka o imieniu Trevor, który zaczyna podejrzewać o coś Addie.

Książka jest napisana w ten sposób, że rozdziały na zmianę są poświęcone temu co się dzieje u Laili i Addison.
U obu dziewczyn sytuacja się rozwija Addie dowiaduje się, że jest z Trevorem obserwowana przez Kolonię, która chce być pewna, że chłopak o niczym się nie dowie. Odnajduje ona też swojego domniemanego dziadka, który miał być zmarły i główna bohaterka przez swój brak zaufania do ojca nabiera się na pułapkę ,,na dziadka".
Laila za to poznaje za pośrednictwem Connora osobę, która może jej pomóc. Postanawia ona tez poprosić o pomoc dla brata, który jeszcze się nie Zaprezentował mimo swojego wieku, co nie koniecznie dobrze się kończy. W między czasie pogłębia ona też swoje relacje z Connorem, który okazuje się być Uzdrowicielem.
Muszę przyznać, że jestem fanką ich relacji.

Potem podczas balu zaczyna robić się naprawdę ciekawie.
Duke chcę z wszelką cenę sprowadzić do domu, a nawet pozbawić jej części pamięci, żeby skupiła się ona na nich zamiast na Trevorze, z którym jest w coraz ściślejszej relacji i któremu opowiedziała wszystko o kolonii po przywróceniu przez Lailę obu wersji poprzedniego sprawdzania. Duke informuje o wszystkim Kolonię, która zaczyna działać. Laila gdy się o tym wszystkim dowiaduje postanawia razem z Connorem i bratem - Elim - jechać na pomoc przyjaciółce.
Stopniowo dowiadują się o wszystkim i układają plan, żeby wszystko naprawić. Mimo, ze nie jest łatwo wszystko wraca do normy, a gdy już się żegnają staje się coś czego szczerze się nie spodziewałam, ale przez co jeszcze bardziej polubiłam Connora. Mianowicie Connor Uzdrawia ramię Trevora jest to właściwie nic wielkiego dla Uzdowiciela, ale dla Connora jest do dużo zważając na jego uprzedzenie do używania zdolności.

Naszła mnie jeszcze po przeczytaniu książki rozkmina na temat uzdrowicieli. Mianowicie Uzdrowiciele są w jakimś stopniu nietykalni - nie działają na nich w większości programy Kolonii i Zdolności innych, a nawet jeśli coś im się jakiś cudem stanie w sensie fizycznym to Udrawiają się automatycznie. Wniosek moim zdaniem można unać ich za taką elitę - Nietykalnych.

Kontynuacja historii dziewczyny ze świata nadnaturalnych zdolności. Addison po sprawdzeniu, która z wersji przyszłości będzie lepsza pisze list do siebie z przyszłości. Jednak Laila, która miała jej go wręczyć postanawia najpierw sama się przekonać co jest w środku. Dowiedziawszy się, że może ona rozwinąć swoją zdolność do przywracania wspomnień postanawia się tego nauczyć,...

Zauważyłam, że co drugi rozdział pisany jest z perspektywy Laili, poczułam rozczarowanie. Myślałam, że to będzie nudny, zapychający wątek stworzony by „było coś więcej”. Jedynie zwlekający losy Addison. Na szczęście się myliłam. W pierwszej części nie została rozwinięta historia Laili. Widzieliśmy urywki jej życia z perspektywy Addi. Teraz odkryliśmy najgłębsze myśli Wymazującej, która nie jest otwartą osobą zdradzającą swoje sekrety byle komu. Możemy czuć się zaszczyceni. Wreszcie zrozumiałam Lailę i mogę śmiało powiedzieć, zakochałam się. Jest moją ulubioną postacią i z tajemniczym Connorem tworzą znakomity duet. Może ma na to wpływ nasz zadziwiająco podobny charakter. Sama nie wiem. Wiem jedno, wątek Laili jest tym, czego mi brakowało.

Na sam koniec mój ulubiony fragment:

- To cię nie męczy?
- Co?
- Przekonanie, że zawsze masz rację.
Uśmiechnęłam się.
- W sumie to nie. Męczące jest to, że do innych nie dociera, iż mam rację.

Do mnie już dotarło, że warto przeczytać ten sequel. Teraz wasza kolej!

Zauważyłam, że co drugi rozdział pisany jest z perspektywy Laili, poczułam rozczarowanie. Myślałam, że to będzie nudny, zapychający wątek stworzony by „było coś więcej”. Jedynie zwlekający losy Addison. Na szczęście się myliłam. W pierwszej części nie została rozwinięta historia Laili. Widzieliśmy urywki jej życia z perspektywy Addi. Teraz odkryliśmy najgłębsze myśli...

sequel dziewczyny, która wybrała swój los. autorka na końcu ksiązki napisała, że bała się, że ten sequel nie dorówna oczekiwaniom czytelników. uważam, że naprawdę nie miała powodu do zmartwień, bardzo mi sie ta książka podobała, polecam

sequel dziewczyny, która wybrała swój los. autorka na końcu ksiązki napisała, że bała się, że ten sequel nie dorówna oczekiwaniom czytelników. uważam, że naprawdę nie miała powodu do zmartwień, bardzo mi sie ta książka podobała, polecam

1 część lepsza, czasami przewidywalna ale w większości nie, bohaterzy ciekawi

1 część lepsza, czasami przewidywalna ale w większości nie, bohaterzy ciekawi

Bardzo przyjemnie mi się czytał. Oba tomy połknęłam w 2 dni. Wciągająca historia i super bohaterzy (Laila kupiła mnie najbardziej). Polecam każdemu

Bardzo przyjemnie mi się czytał. Oba tomy połknęłam w 2 dni. Wciągająca historia i super bohaterzy (Laila kupiła mnie najbardziej). Polecam każdemu

Tom drugi uważam za tak samo dobry jak pierwszy. Świetnie się bawiłam, nie zabrakło tu humoru ani ekscytacji. Podobała mi się narracja Addie, a także Laili. W końcu co dwa wątki romantyczne to nie jeden ;)

Tom drugi uważam za tak samo dobry jak pierwszy. Świetnie się bawiłam, nie zabrakło tu humoru ani ekscytacji. Podobała mi się narracja Addie, a także Laili. W końcu co dwa wątki romantyczne to nie jeden ;)