Imperium Słońca to autobiograficzna powieść J.G. Ballarda, wydana w 1984 roku. Książka opowiada historię Jima Grahama, jedenastoletniego chłopca, który dorasta w Szanghaju w czasie II wojny światowej. Po ataku na Pearl Harbor Jim zostaje oddzielony od rodziców i trafia do obozu dla internowanych. Tam musi nauczyć się przetrwać w brutalnych warunkach, walcząc z głodem, chorobami i okrucieństwem japońskich strażników.

Powieść Ballarda jest poruszającą opowieścią o dorastaniu w obliczu traumy. Jim obserwuje otaczający go świat z dziecięcą naiwnością, co potęguje tragizm jego sytuacji. Wojna staje się dla niego codziennością, a okrucieństwo staje się normą.

Autor mistrzowsko opisuje psychologię tłumu. Pokazuje, jak ludzie w obliczu zagrożenia stają się egoistyczni i skłonni do przemocy. Jim, chcąc przetrwać, musi dostosować się do obozowych realiów, co często oznacza porzucenie swoich dotychczasowych wartości.

Imperium Słońca to nie tylko książka o wojnie. To również opowieść o sile ludzkiego ducha i o nadziei, która pozwala przetrwać nawet w najtrudniejszych warunkach. Jim, mimo traumatycznych przeżyć, nie traci wiary w przyszłość.

Książka Ballarda doczekała się znakomitej ekranizacji w reżyserii Stevena Spielberga. Film z 1987 roku z Christianem Bale'em w roli głównej wiernie oddaje klimat powieści i porusza te same ważne kwestie.

Podsumowując, Imperium Słońca to książka warta przeczytania. To poruszająca opowieść o wojnie i jej wpływie na ludzi, ale również o sile ludzkiego ducha i o nadziei, która pozwala przetrwać nawet w najtrudniejszych warunkach.

Imperium Słońca to autobiograficzna powieść J.G. Ballarda, wydana w 1984 roku. Książka opowiada historię Jima Grahama, jedenastoletniego chłopca, który dorasta w Szanghaju w czasie II wojny światowej. Po ataku na Pearl Harbor Jim zostaje oddzielony od rodziców i trafia do obozu dla internowanych. Tam musi nauczyć się przetrwać w brutalnych warunkach, walcząc z głodem,...

Książka pokazuje okrucieństwo II WŚ w Azji oczami europejskiego dziecka. Być może powieść ta nie porywa czytelnika, ale daje dużo do myślenia. Zgadzam się z opinią innych czytelników, że w tym wypadku lepiej ogląda się film.

Książka pokazuje okrucieństwo II WŚ w Azji oczami europejskiego dziecka. Być może powieść ta nie porywa czytelnika, ale daje dużo do myślenia. Zgadzam się z opinią innych czytelników, że w tym wypadku lepiej ogląda się film.

Nie porwała mnie. Taka tam zwykła fabuła.

Nie porwała mnie. Taka tam zwykła fabuła.

Film Spielberga znam i bardzo mi się podoba, ale książkę przeczytałam po raz pierwszy. Jest dobra. Ale w porównaniu z filmem to przeciętna literatura. Tak czasem bywa że że średniej książki wychodzi znakomity film.

Film Spielberga znam i bardzo mi się podoba, ale książkę przeczytałam po raz pierwszy. Jest dobra. Ale w porównaniu z filmem to przeciętna literatura. Tak czasem bywa że że średniej książki wychodzi znakomity film.

Mimo wszystko wolę film.

Mimo wszystko wolę film.

Historia chlopca w trakcie trwania wojny w szanghaju.

Historia chlopca w trakcie trwania wojny w szanghaju.

To historia chłopca i wojny na terenie Chin, a konkretnie w Szanghaju widzianej oczami angielskiego dziecka. Jim poprzez splot nieszczęśliwych wydarzeń został rozdzielony z rodzicami, a zdany tylko na siebie jedenastolatek musiał odnaleźć się w nowej, wojennej rzeczywistości. Chciał przeżyć, więc nieustannie poszukiwał jedzenie, a szybko przekonał się, że aby przetrwać w tych ekstremalnych warunkach to musiał zapomnieć o dotychczasowych zasadach. Jego beztroskie dzieciństwo minęło bezpowrotnie i widział nawet światło bomby na Nagasaki. Ostatecznie wraz niemal dwoma tysiącami obywateli krajów alianckim trafił do obozu dla internowanych gdzie jedynym sposobem na wyjście z obozu było utrzymanie się przy życiu. Cierpiał w nim głód, chłód, chorował, ale dzięki radom byłego marynarz nauczył się być tam użytecznym. Niczym wolny duchem uwielbiał samoloty i nigdy nie stracił nadziei, że w innym obozie odnajdzie rodziców. Książka choć ważna i ciekawa nie urzekła mnie tak, jak się spodziewałam. Niemniej polecam ją każdemu, kto chciałabym poczytać na ten temat.

To historia chłopca i wojny na terenie Chin, a konkretnie w Szanghaju widzianej oczami angielskiego dziecka. Jim poprzez splot nieszczęśliwych wydarzeń został rozdzielony z rodzicami, a zdany tylko na siebie jedenastolatek musiał odnaleźć się w nowej, wojennej rzeczywistości. Chciał przeżyć, więc nieustannie poszukiwał jedzenie, a szybko przekonał się, że aby przetrwać w...

Czytałam tę książkę milion lat temu, zafascynowana ekranizacją. I wtedy pochłonęłam historię Jima, bardzo mi się spodobała. Ale przy ponownej lekturze - nie wiedzieć czemu - dość mocno się przy czytaniu męczyłam, jakoś nie mogłam się w tę historię wciągnąć.

Sama fabuła i opowieść jest bardzo ciekawa, bo to losy chłopca, który - osamotniony, pozbawiony opieki rodziców - musiał odnaleźć się w rzeczywistości wojennej. Trafił ostatecznie do obozu dla internowanych, cierpiał głód, chłód, choroby, musiał kombinować, by przetrwać. I wszystko byłoby fajnie i ciekawie, ale jakoś nie mogłam się przekonać do tej narracji.

Nie wiem, może to po prostu nie jest ten moment życiowy na czytanie tej książki, może jeśli sięgnę po nią za ileś tam lat, odbiór historii Jima będzie zupełnie inny. Tym razem zwyczajnie mnie nie wciągnęło, coś nie zagrało.

Czytałam tę książkę milion lat temu, zafascynowana ekranizacją. I wtedy pochłonęłam historię Jima, bardzo mi się spodobała. Ale przy ponownej lekturze - nie wiedzieć czemu - dość mocno się przy czytaniu męczyłam, jakoś nie mogłam się w tę historię wciągnąć.

Sama fabuła i opowieść jest bardzo ciekawa, bo to losy chłopca, który - osamotniony, pozbawiony opieki rodziców -...

Powstanie kongenialnego filmu Stevena Spielberga na podstawie tej w gruncie rzeczy mało efektownej książki należy traktować w kategoriach kinematograficznego cudu. Pewnie niemała w tym zasługa wybitnego dramaturga i scenarzysty Toma Stopparda, oraz autora zdjęć Allena Daviau (to on tak spektakularnie ukazał wybuch bomby atomowej!) i kompozytora Johna Williamsa, którego chłopięce chóry rozdzierają serce. Proza Ballarda, cóż, okazała się świetną podstawą, ale nie dorasta filmowi do pięt. Bywa i tak.

Powstanie kongenialnego filmu Stevena Spielberga na podstawie tej w gruncie rzeczy mało efektownej książki należy traktować w kategoriach kinematograficznego cudu. Pewnie niemała w tym zasługa wybitnego dramaturga i scenarzysty Toma Stopparda, oraz autora zdjęć Allena Daviau (to on tak spektakularnie ukazał wybuch bomby atomowej!) i kompozytora Johna Williamsa, którego...

Nie rozumiem dlaczego taka niska ocena dla tak fantastycznej książki. Trzeba ją czytać ze zrozumieniem. To, co nam się wydaje błahostką dla tego młodego człowieka było wyraźnie widoczne- zwracał uwagę na wyraz oczu. Bardzo polecam.
P.S. Warto przeczytać drugą część "Delikatność kobiet". Jest tam również sporo nawiązań do wojny i pewnie dlatego film był tak dobry, bo opierał się nie na jednej, a na dwóch książkach.

Nie rozumiem dlaczego taka niska ocena dla tak fantastycznej książki. Trzeba ją czytać ze zrozumieniem. To, co nam się wydaje błahostką dla tego młodego człowieka było wyraźnie widoczne- zwracał uwagę na wyraz oczu. Bardzo polecam.
P.S. Warto przeczytać drugą część "Delikatność kobiet". Jest tam również sporo nawiązań do wojny i pewnie dlatego film był tak dobry, bo...