Motyw podróży w czasie nie jest naturalnie w literaturze niczym specjalnie nowym i odkrywczym, choć oczywiście element ten zawsze pobudza i rozpala czytelniczą wyobraźnie. Podobnie jest też w odniesieniu do nowej powieści Marcina Doleckiego zatytułowanej „Jeden z możliwych światów”.

Fikcyjna dyktatura (choć jakby trochę znajoma), wszechwładny despotyczny cesarz i młody trochę zagubiony dwudziestolatek Rafał, który zbiegiem okoliczności zmuszony został do porzucenia swojego dotychczasowego w miarę uporządkowanego życie i dramatycznej ucieczki. Cóż, trzeba przyznać iż jeśli chodzi o to ostatnie to uczynił to w sposób wysoce niekonwencjonalny i raczej radykalny. Ukrywając się przed polityczną policją, wraz z ze swoja rówieśniczką, w jednym z opuszczonych domów natykają się na tajemniczy kryształ który jak się okazuje umożliwia podróże w czasie. Tak zaczyna się ich niezwykła podróż ku dawno minionym historycznym czasom: starożytności, doby rzymskiego imperium, średniowiecza czy XVII wiecznej Europy (Amsterdam). Owa wędrówka nie ma tu jednak wydźwięku przygodowego, pełnego fajerwerków, niespodziewanych zdarzeń, zaskakującej i porażającej dynamizmem fabuły i akcji.. Staje się ona jedynie punktem wyjścia do głębokich filozoficznych rozważań o ważnych, fundamentalnych elementach naszego życia i otaczającego nas świata. Naszej duchowości i tego jak przekłada się ona na postrzeganie przez nas poszczególnych zdarzeń i ludzi. To ciekawie skonstruowana próba zajrzenia w głąb samego siebie i znalezienia odpowiedzi na odwieczne nurtujące ludzkość pytanie jak choćby te o sens istnienia. Pomagają im w tym napotykani po drodze wielcy filozofowie i myśliciele swoich czasów: św Augustyn, Kartezjusz, hinduski mędrzec Śinkara, czy przedstawiciel głoszonych przez Richarda Dawkinsa ateistycznych poglądów.

To właśnie owo dość nietypowe i nowatorskie połączenie fantastyki, historii, powieści przygodowej i filozofii czyni z tej pozycji lekturę zupełnie niespotykana (przez to niezwykle interesująca i poznawczą) na naszym wydawniczym rynku. I jest to właśnie ten zbiór elementów który przyciąga uwagę odbiorców oraz skłania do jej głębszego poznania. Niebanalność, inteligencja oraz ponadczasowe przesłanie wyłaniające się z treści powoduje iż filozofia (matka wszystkich nauk jak twierdzą niektórzy) jawi nam się bardziej swojsko i przystępnie.

Jej popularyzacja i przeniesienie z akademickich i naukowych gremium na grunt popularno-naukowy, dostępny ( i zrozumiały, co ważne) dla szerokiej docelowej grupy czytelników wydaje się być właściwym celem który przyświecał twórcy i to zdecydowanie to mu się udało. Dla wszystkich spragnionych głębszych doznań i refleksji jest to z pewnością lektura po która warto sięgnąć.Polecam.

Motyw podróży w czasie nie jest naturalnie w literaturze niczym specjalnie nowym i odkrywczym, choć oczywiście element ten zawsze pobudza i rozpala czytelniczą wyobraźnie. Podobnie jest też w odniesieniu do nowej powieści Marcina Doleckiego zatytułowanej „Jeden z możliwych światów”.

Fikcyjna dyktatura (choć jakby trochę znajoma), wszechwładny despotyczny cesarz i młody...