Historia Holdena uderzyła we mnie z ogromną siłą. Czytając książke śmiałam się w głos żeby za moment rozpłakać się z bezsilności nastolatka.

Na "Buszującego w zbożu" trzeba mieć konkretny czas w życiu. To nie jest książka dla każdego. Być może właśnie dlatego tak mi przypadła do gustu. Sama utożsamiam się z tym chłopcem. Też zastanawiam się nad samym jestestwem.

Moment, który jest dla mnie najważniejszy to chwila, w której Holden rozmyśla nad losem kobiet. "Co się z nimi stanie kiedy pokończą szkoły i wyjdą z college'ów. Łatwo wykombinować, że większość powychodzi za mąż za bałwanów. Za bubków, którzy wiecznie gadają tylko o tym, ile mil przejechali na tylu a tylu galonach benzynyswoim nowym wozem[...]Za cholernych nudziarzy..." To był moment, który mnie bardzo przygnębił a jednocześnie dał dużo do myślenia.

Książka jest niesamowita! Wciąga od pierwszej strony do samego końca. Nie jest to porywająca lektura jednak przemyślenia Holdena i innych bohaterów są tak trafne, że całość czyta się jednym tchem.

Jestem na TAK.

Historia Holdena uderzyła we mnie z ogromną siłą. Czytając książke śmiałam się w głos żeby za moment rozpłakać się z bezsilności nastolatka.

Na "Buszującego w zbożu" trzeba mieć konkretny czas w życiu. To nie jest książka dla każdego. Być może właśnie dlatego tak mi przypadła do gustu. Sama utożsamiam się z tym chłopcem. Też zastanawiam się nad samym jestestwem.

...