No cóż, ocena tak wysoka, bo muszę przyznać, że nie jestem w tym przypadku obiektywny; po prostu uwielbiam Kate Bush. I myślę, że to biografia właśnie dla fanów Kate, zwykły czytelnik, który nie jest zafascynowany piosenkarką, może dojść do wniosku, że jest to pozycja zbyt przegadana. Ja jednak chłonąłem każdą informację płynącą z tej lektury. Dzięki tej książce zakochałem się w Kate Bush jeszcze bardziej. Natomiast musiałem odjąć trochę z oceny przez samego autora, który próbuje usprawiedliwiać za wszelką cenę niektóre zachowania Kate, a następnie jego stosunek do piosenkarki zmienia się o 180 stopni przy ocenie jej albumów; jest bardzo krytyczny (?). Czasami miałem wrażenie, że jest bardziej zafascynowany jej osobą, niż jej muzyką.

No cóż, ocena tak wysoka, bo muszę przyznać, że nie jestem w tym przypadku obiektywny; po prostu uwielbiam Kate Bush. I myślę, że to biografia właśnie dla fanów Kate, zwykły czytelnik, który nie jest zafascynowany piosenkarką, może dojść do wniosku, że jest to pozycja zbyt przegadana. Ja jednak chłonąłem każdą informację płynącą z tej lektury. Dzięki tej książce zakochałem...

Bardzo intensywna lektura, ale chyba biografia Kate Bush nie mogła być inna. Ta wyjątkowa artystka była jedną z pionierów współczesnego popu, a jej obecność w kulturze masowej mocno się zaznaczyła, choć nie zawsze w sposób wyraźnie zauważalny. To o tyle ciekawe, że sama piosenkarka od dekad stroni od udziału w mediach lub imprezach masowych.

Graeme Thomson skrupulatnie opisał karierę Kate Bush od pozornie nieopierzonego kaczątka do w pełni spełnionej artystki. Od samego początku, już od pierwszej płyty, przyświecał jej konkretny cel i zaskakująco skrystalizowany obraz własnej twórczości. Jej dyskografia jest pełna eksperymentów, które bardzo rzadko okazują się być nietrafione, a zawsze wymagające.

Wyrazista, kontrowersyjna, na tyle ekscentryczna i wymykająca się kategoryzacji, że dla wielu zupełnie niestrawna – jest zjawiskiem, którego fenomen nawet dziś trudno pojąć z czysto analitycznego punktu widzenia. Thomson próbuje to zrobić, ale uczula czytelnika, że jedyne co może mu zaoferować, to bynajmniej nie odpowiedź na pytanie: „Kim jest Kate Bush?”, ale propozycja wspólnej wycieczki po jej muzycznej biografii, po której może znajdziemy na to odpowiedź sami.

Warto odnotować, że nie jest to typowa biografia artysty. Jest trochę prywaty, nawet sporo o rodzicach i braciach piosenkarki, ale nie znajdziemy w „Zmysłowym świecie Kate Bush” zbyt wielu anegdot z jej życia codziennego. To przede wszystkim rozbieranie na czynniki pierwsze twórczości i analizowanie jej jako kompozytorki, piosenkarki, reżyserki teledysków i swoich filmów oraz częściowo aktorki przybierającej w swych dziełach przeróżne wcielenia.

Książka pozwala zrozumieć twórczość Kate Bush – być może mniej ją samą. Na pewno dzięki niej bardziej świadomie spoglądam na jej dokonania, jeszcze mocniej doceniając skomponowane utwory, choć nie zawsze zgadzałam się z opinią autora w ocenie piosenek czy teledysków.

Bardzo intensywna lektura, ale chyba biografia Kate Bush nie mogła być inna. Ta wyjątkowa artystka była jedną z pionierów współczesnego popu, a jej obecność w kulturze masowej mocno się zaznaczyła, choć nie zawsze w sposób wyraźnie zauważalny. To o tyle ciekawe, że sama piosenkarka od dekad stroni od udziału w mediach lub imprezach masowych.

Graeme Thomson skrupulatnie...

6,5/10

6,5/10

Bardzo źle znoszę docenianie kogoś przez obniżanie wartości innych. Nie ma znaczenia kim jest lub co robi Madonna albo zespoły punk rockowe. Nie ma znaczenia czy Bjork jest słusznie porównywana do Kate (moim zdaniem słusznie, gdyż wywodzi się z jej spojrzenia, a chyba nikt nie chciałby kopii Brytyjki, a tylko zauważa INSPIRACJĘ).

Kate jest wyjątkową postacią. Tak artystycznie jak i prywatnie. I faktycznie, można się tu czegoś o niej dowiedzieć (nawet niemało),ale już ocenianie płyt (ich poziomu) pozostawię bez komentarza. Z tej książki niemal wynika, iż ta geniuszka muzyka popełniła dwie w pełni satysfakcjonujące płyty.

No ale cóż, lepsze to niż nic.

Bardzo źle znoszę docenianie kogoś przez obniżanie wartości innych. Nie ma znaczenia kim jest lub co robi Madonna albo zespoły punk rockowe. Nie ma znaczenia czy Bjork jest słusznie porównywana do Kate (moim zdaniem słusznie, gdyż wywodzi się z jej spojrzenia, a chyba nikt nie chciałby kopii Brytyjki, a tylko zauważa INSPIRACJĘ).

Kate jest wyjątkową postacią. Tak...

Co do zasady zgadzam się ze wszystkimi poniższymi zarzutami - że autor bardzo zafascynowany artystką, że książka dość przegadana, że dużo tu snutych teorii i domysłów. Ale wiecie co? To była pierwsza od bardzo dawna biografia, którą czytałam bez znużenia, z największą przyjemnością i maksymalną uwagą. Zazwyczaj moja koncentracja i zainteresowanie spada im głębiej w biografię, tutaj chciałam dotrzeć do samego jądra twórczości Kate Bush.

Żeby nie było - Kate bardzo lubię, słucham od wielu lat, ale raczej dotychczas pojedynczych utworów - nie wiem czy znałam tytuł któregoś albumu poza powszechnie uwielbianym Hounds of Love, oczywiście nuciłam też w jesienne wieczory Wuthering Heights, ale to tyle jeśli chodzi o znajomość tematu. Dzięki "Zmysłowemu światu Kate Bush" (to chyba mój główny zarzut do tej pozycji - co za grafomański tytuł!) skrupulatnie przesłuchiwałam całe płyty podczas czytania rozdziałów im poświęconym, całkowicie zafascynowana rykami (w roli osłów: Kate z bratem) umieszczonymi na "Get out of my house", śpiewem wielorybów na otwierającym debiutancki krążek "Moving" czy doszukując się motywów lesbijskiej miłości w tekście "Kashka from Bagdad". To była niesamowicie inspirująca przygoda i żałuję, że się skończyła. W tym podniosłym nastroju nie przeszkodziły mi nawet liczne pompatyczne komplementy pod adresem wokalistki, choć po prawdzie autorowi raz na sto stron zdarzyło się rzucić bardziej krytyczną uwagę.

Książka jest ładnie wydana, w środku znajduje się też kilka zdjęć z różnych okresów ponad czterech dekad obecności Kate na scenie muzycznej (biografia została wydana tuż po premierze "50 words of snow", nie objęła już zatem ostatniego albumu "Before the dawn" z 2016 r.

Serdecznie polecam nie tylko oddanym fanom, ale zwyczajnym sympatykom Kate Bush, bo zupełnie niepostrzeżenie możecie przeistoczyć się w jej prawdziwych wielbicieli. To naprawdę wyjątkowa artystka, przez swoją dłuższą nieobecność w przemyśle muzycznym już nieco zapomniana przez pokolenie Y i Z. Warto ją odkurzyć!

Co do zasady zgadzam się ze wszystkimi poniższymi zarzutami - że autor bardzo zafascynowany artystką, że książka dość przegadana, że dużo tu snutych teorii i domysłów. Ale wiecie co? To była pierwsza od bardzo dawna biografia, którą czytałam bez znużenia, z największą przyjemnością i maksymalną uwagą. Zazwyczaj moja koncentracja i zainteresowanie spada im głębiej w...

Jestem wielką fanką Kate Bush i z tego powodu przeczytałam tę książkę i bardzo żałuję, bo była to droga przez mękę. Dowiedziałam się niewielu faktów z jej życia, których nie można przeczytać w Internecie, ale za to autor co chwilę interpretuje piosenki Kate i mówi o swoich odczuciach, zamiast skupić się na życiorysie Kate Bush. Jedna z najgorszych biografii, jaką kiedykolwiek przeczytałam.

Jestem wielką fanką Kate Bush i z tego powodu przeczytałam tę książkę i bardzo żałuję, bo była to droga przez mękę. Dowiedziałam się niewielu faktów z jej życia, których nie można przeczytać w Internecie, ale za to autor co chwilę interpretuje piosenki Kate i mówi o swoich odczuciach, zamiast skupić się na życiorysie Kate Bush. Jedna z najgorszych biografii, jaką...

Połknęłam wręcz tą biografię, może dlatego że jestem zafascynowana osobą Kate Bush. Polecam serdecznie choć muszę przyznać, że Kate jest na tyle enigmatyczna i zagadkowa, że chętnie przeczytałabym coś jeszcze o niej. Poza tym książka została napisana przed "powrotem" Kate. Kate po raz pierwszy od 35 lat daje serię koncertów. Niestety tylko w Londynie ale na pewno wydarzenie to i wszystko co się wokół tego dzieje stanowiłoby także kolejny ciekawy temat w książce. Czemu powróciła? Czemu dopiero po 35 latach? Czemu właśnie teraz?

Połknęłam wręcz tą biografię, może dlatego że jestem zafascynowana osobą Kate Bush. Polecam serdecznie choć muszę przyznać, że Kate jest na tyle enigmatyczna i zagadkowa, że chętnie przeczytałabym coś jeszcze o niej. Poza tym książka została napisana przed "powrotem" Kate. Kate po raz pierwszy od 35 lat daje serię koncertów. Niestety tylko w Londynie ale na pewno wydarzenie...

Autor uwielbia KB. Bez względu na to, czy Kate komponuje, śpiewa, tańczy czy tylko oddycha, dla niego robi to w sposób wyjątkowy, daleko w tyle zostawiając resztę ludzkości. Ten hagiograficzny ton potrafi zmęczyć, ale z drugiej strony dzięki pasji Thomsona książka jest starannie przygotowana i można się z niej naprawdę dużo dowiedzieć. No i to jedyna pełna biografia Kate Bush na polskim rynku. Plus dla wydawnictwa za piękne wydanie.

Autor uwielbia KB. Bez względu na to, czy Kate komponuje, śpiewa, tańczy czy tylko oddycha, dla niego robi to w sposób wyjątkowy, daleko w tyle zostawiając resztę ludzkości. Ten hagiograficzny ton potrafi zmęczyć, ale z drugiej strony dzięki pasji Thomsona książka jest starannie przygotowana i można się z niej naprawdę dużo dowiedzieć. No i to jedyna pełna biografia Kate...

To nie jest dobra biografia. Miejscami straszliwie wręcz przegadana, do tego stopnia, że autorowi zdarza się powtarzać na przestrzeni kilku akapitów. Mam dziwne wrażenie, że to przegadanie wynika z zamiłowania autora do czytania własnych słów.. Ale przegadanie to nie jedyna wada książki. Autor nie radzi sobie z prowadzeniem fabuły. Ma także problem z optyką, skupiając się na rzeczach mało istotnych, a pomijając, lub poświęcając im zaledwie kilka zdań, te naprawdę ważne, jak choćby relację z Peterem Gabrielem. Ważne wydarzenia czy fakty, ot, przelatują autorowi przez palce. Za to mnóstwo niepotrzebnego papieru poszło na pseudopsychologiczne interpretacje zachowań, tekstów i wypowiedzi Kate. W książce brak tekstów i ich tłumaczeń. Za to sporo ich interpretacji autorstwa samego Graeme'a - bleh. Choć, głównym grzechem książki jest niewątpliwie lizusowska i idealizująca artystkę postawa autora. Jest to irytujące do tego stopnia, że w pierwszych partiach książki zwątpiłem, czy przez nią przebrnę. W wypisywaniu peanów autor sięga zarówno po oręż nadinterpretacji, jak i manipulacji. Pisze na przykład o dwóch skrajnie różnych recenzjach (dobrej i złej) jednej z płyt Kate kwitując ten fakt stwierdzeniem - "Kate znowu miesza szyki recenzentom". Smutek.

Niemniej, książkę warto przeczytać, by z tego potoku słownego badziewia wyłowić portret artysty, całkiem spójny o dziwo. Dodatkowo sporo informacji o pracy w studio nad poszczególnymi piosenkami czy albumami, co zdecydowanie wzbogaca odbiór muzyki. Takie 5,5. I nadzieja, ze Pan Autor, więcej żadnej biografii nie popełni.

To nie jest dobra biografia. Miejscami straszliwie wręcz przegadana, do tego stopnia, że autorowi zdarza się powtarzać na przestrzeni kilku akapitów. Mam dziwne wrażenie, że to przegadanie wynika z zamiłowania autora do czytania własnych słów.. Ale przegadanie to nie jedyna wada książki. Autor nie radzi sobie z prowadzeniem fabuły. Ma także problem z optyką, skupiając się...

Nie jestem obiektywny, bo kocham Kate Bush. Po prostu czytałem tę książkę z zapartym tchem.

Nie jestem obiektywny, bo kocham Kate Bush. Po prostu czytałem tę książkę z zapartym tchem.