Nie byłem w stanie przepuścić okazji do zapoznania się z kolejnym tomem serii z Raisin. Tym razem na scenę wkraczają niebezpieczne wiedźmy, nikt nie może się spodziewać tego co nastąpi, ani docenić stopnia zbzikowania populacji pewnej wioski. Pałeczkę sztafety durnowato zakochujących się kobiet przejmuje od Agathy rzecz jasna Toni. Jej proces emocjonalnego dojrzewania jest boleśnie drastyczny, zobaczymy, jak to wszystko potoczy się w następnych tomach. James utwierdza nas nadal, że jest palantem, tyle że stopień jego spalancenia wyraziście osłabnie. Pastorowa jak zwykle jest dla Raisin opoką i dobrym duchem całej serii: nie da się jej nie lubić.
Oczywiście polecam ten tomik jak i całą serię wszystkim lubiącym lekkie kryminały, takie bez krwi i spermy ściekającej po ścianach.

p.s Z tymi trującymi liśćmi rabarbaru wzmocnionymi sodą, to wydaje się lekka przesada. Jedyną trucizną jest tam kwas szczawiowy i obawiam się, że należałoby zjeść go czy wypić w postaci roztworu - w objętości umożliwiającej napełnienie cysterny i do tego robić to permanentnie, by doprowadziło to w końcu do śmiertelnego zatrucia. Dodatek sody powoduje, że mamy tu do czynienia z zasadzie ze szczawianem sodu, który w winie pyszny nie jest, więc nie wiem, kto mógłby to pić. Odtrutka jest bardzo prosta: pochłonąć jak najwięcej wapnia, w dowolnej postaci, czy to tabletek z „wapnem”, mleka itd., gdyż szczawian wapnia jest jedną z najmniej rozpuszczalną soli, jaką znamy, więc kwas szczawiowy w tej postaci zostaje dezaktywowany i w postaci stałej opuści organizm drugą stroną...

Nie byłem w stanie przepuścić okazji do zapoznania się z kolejnym tomem serii z Raisin. Tym razem na scenę wkraczają niebezpieczne wiedźmy, nikt nie może się spodziewać tego co nastąpi, ani docenić stopnia zbzikowania populacji pewnej wioski. Pałeczkę sztafety durnowato zakochujących się kobiet przejmuje od Agathy rzecz jasna Toni. Jej proces emocjonalnego dojrzewania jest...