Khaled Hosseini, nazwisko to, do niedawna mówiło mi niewiele, od teraz będzie przemawiać do mnie dość donośnie.

"Tysiąc wspaniałych słońc" - historia niezwykle głęboka, poruszająca, wzruszająca, chwilami wręcz rozdzierająca a jednocześnie opowiedziana prostymi i pięknymi słowami.
Słowami sprawiającymi iż staje się ona, wręcz do bólu realna, wiarygodna, a jednak baśniowa zarazem.
Autor ma niesamowity dar słowa, niczym prawdziwy hakawati snuje swą opowieść o losach dwu kobiet, kobiet zda się, z zupełnie rożnych światów...
A jednak.
Jednak, coś splata ich losy, łączy je niczym wątek z osnową, tym czymś jest wojna, wojna, męska to rzecz...

Hosseini za pomocą słów rysuje przed naszymi oczyma, niezwykle plastyczny i przerażający obraz swej uciemiężonej ojczyzny, kraju o którym świat wolałby zapomnieć. Wizerunek Afganistanu staczającego się w otchłań chaosu, fanatyzmu i zdegenerowanego patriarchatu.

Smutna to opowieść, pełna przemocy, deptania praw kobiet, religijnej ciemnoty, niemej akceptacji, odwracania oczu.
A może... może również niosąca promyk nadziei tysiącom afgańskich kobiet ukrytych gdzieś za murami, bo przecież:

"Nikt nie policzy księżyców, co lśnią na jego dachach ani tysiąca wspaniałych słońc, co kryją się za jego murami"

Serdecznie polecam.

Khaled Hosseini, nazwisko to, do niedawna mówiło mi niewiele, od teraz będzie przemawiać do mnie dość donośnie.

"Tysiąc wspaniałych słońc" - historia niezwykle głęboka, poruszająca, wzruszająca, chwilami wręcz rozdzierająca a jednocześnie opowiedziana prostymi i pięknymi słowami.
Słowami sprawiającymi iż staje się ona, wręcz do bólu realna, wiarygodna, a jednak baśniowa...