Czytając każde zdanie, każdy wyraz, czułam coś podobnego do katharsis. Czułam, że uwalniają się ze mnie złe emocje, myśli, a zastępują pozytywną energią, prawdą i mądrością. Wypuściłam z siebie niepewnośc, strach przed przyszłością. Beata pokazała mi nowy, inny sposób myślenia o własnym życiu. Teraz wiem, że będzie ono takie, jakie je sobie sama stworzę. Dlatego nie boję się przyszłości, bo wiem, że wszystko zależy ode mnie. Muszę sobie tylko zaufac. I ufam.
Ta książka od tej pory jest moim przewodnikiem przez życie. A tak właściwie, to jest nim sama Beata.
Wypożyczyłam tą książkę w bibliotece ale muszą ją zakupic, żebym mogła miec do niej stały dostęp. Gdziekolwiek będę wyjeżdżac, czy to w daleką podróż, czy nieco bliższą i krótszą, chcę ją miec przy sobie. Tak jak dla katolika Pismo Święte jest przewodnikiem, tak dla mnie jako człowieka "W dżungli życia" Beaty Pawlikowskiej jest przewodnikiem, wskazującym drogę w każdej życiowej sytuacji.

***

Każdy ma swoją dżunglę życia. Bezsensem byłoby świadomie pozwolic się w niej zagubic. Trzeba szukac z niej wyjścia, rozmawiac z samym sobą jak z najlepszym przyjacielem. Poznając siebie, odkrywamy wyjście, wychodzimy z labiryntu, omijamy gęste zarośla, które do tej pory oplatały nasze życie. I gdy już uwolnimy siebie, możemy zacząc działac. Niech nie będzie w naszym życiu bezmyślnego opłakiwania własnego losu. To do niczego nie prowadzi. Marnujemy tylko czas, który można spożytkowac zupełnie inaczej. Mądrzej.
Wyobraźmy sobie talerz zupy bez żadnego smaku. Sięgamy po kolejne przyprawy, dajemy z siebie wszystko, aby zupa nabrała smaku. Róbmy tak z naszym własnym życiem. Zamiast siedziec i nie robic nic, dodajmy do niego przypraw. Tak, by nabrało sensu, koloru, smaku. Zamiast ograniczac się tylko do najpowszechniejszej soli, wzbogacajmy nasze życie czymś więcej, garścią przypraw nieco innych, z innego kontynentu, rosnących na różnych szerokościach geograficznych, o różnych smakach, kolorach, właściwościach. Niech to będzie podróż. Podróż do najdalszego zakątka Ziemi - do naszego wnętrza.

Tylko my sami możemy kreowac nasze życie. Bo tylko my wiemy co jest dla nas ważne, czego potrzebujemy, czego pragniemy i co nas uszczęśliwi.

Jeśli masz wątpliwości czy przeczytac, wyrzuc je z siebie, i przeczytaj. Może mądrości w niej zawarte będą od tej pory prowadzic cię szczęśliwie przez życie? A szkoda by było nie skorzystac z takiej szansy.

Czytając każde zdanie, każdy wyraz, czułam coś podobnego do katharsis. Czułam, że uwalniają się ze mnie złe emocje, myśli, a zastępują pozytywną energią, prawdą i mądrością. Wypuściłam z siebie niepewnośc, strach przed przyszłością. Beata pokazała mi nowy, inny sposób myślenia o własnym życiu. Teraz wiem, że będzie ono takie, jakie je sobie sama stworzę. Dlatego nie boję...