Należę do tych, których bardziej pociąga Wschód, niż Zachód. Wolę jeździć na Wschód, tam się czuję bardziej u siebie. Nie wiem skąd ta fascynacja i skąd takie odczucie. Może to dlatego, że urodziłem się po prawej stronie Wisły, w dawnej Kongresówce, gdzie dla niektórych kończyła się już Europa, a zaczynała Azja.

Nie wiem, dlaczego tak podoba mi się brzmienie języków ukraińskiego, rosyjskiego, białoruskiego - nie wiem. Nie wiem, ale po polonistyce, poszedłem na ukrainistykę i skończyłem ją przede wszystkim dzięki głębokiej, choć nie do końca uświadomionej, fascynacji językiem i tym, że studia stwarzały mi możliwość częstego wyjeżdżania na Ukrainę (tam zresztą tylko byłem spośród krajów Wschodu, najdłużej przez cztery miesiące - ale na tym mój Wschód się, mam nadzieję, nie skończy).

Dlatego z dużym zainteresowaniem przeczytałem książkę z wywiadami przeprowadzonymi przez Piotra Brysacza. Spodobał mi się dobór rozmówców, pewna pokora dziennikarza, który nie zagadywał swoich interlokutorów pseudointelektualnymi tyradami - dawał im się wypowiedzieć, jednocześnie prowadząc rozmowę pod określonym kątem.

Wszystkie wywiady obecne w książce są zawsze mniej więcej na ten sam temat, ale ze względu na indywidualizm rozmówców, zawsze przybierają inny charakter. Pytający nawiązuje do rozmów już przeprowadzonych - kompozycja książki jest taka, że wszystko ładnie się zazębia, stanowi świetną całość tematyczną i do tego nie ma raczej wewnętrznych spoilerów.

Co prawda w tej książce Wschód to generalnie kraje byłego Związku Radzieckiego oraz polskie wschodnie pogranicze, ale nie oszukujmy się - jest to większa część światowego Wschodu. Poza tym tematykę krajów typu Indie, Chiny, Japonia, Korea i krajów Półwyspu Indochińskiego trzeba by rozważać z perspektywy zupełnie innych kategorii. Dlatego nie jest to wadą omawianej ksiązki. W swoim zakresie treściowym ta książka jest naprawdę godna polecenia zarówno początkującym wschodolubom, jak i bardziej zaawansowanym orientofilom. A z każdą rozmową i każdą postacią wiąże się kilka albo kilkanaście następnych książkowych tytułów, dzięki czemu fascynację tę można nieustannie pogłębiać i poszerzać. Zachęcam i polecam.

Należę do tych, których bardziej pociąga Wschód, niż Zachód. Wolę jeździć na Wschód, tam się czuję bardziej u siebie. Nie wiem skąd ta fascynacja i skąd takie odczucie. Może to dlatego, że urodziłem się po prawej stronie Wisły, w dawnej Kongresówce, gdzie dla niektórych kończyła się już Europa, a zaczynała Azja.

Nie wiem, dlaczego tak podoba mi się brzmienie języków...