Jeśli sięgacie po tą pozycję jako jedną z pierwszych na pewno znajdziecie tam wiele ciekawych opowiadań. Nasz główny bohater Pirx miał wiele ciekawych przygód, przy których zdarzy nam się i uśmiechnąć jak i dać do myślenia.
Jeśli jednak wcześniej udało się Wam zapoznać już z "Dziennikami Gwiazdowymi", to niestety wszystkie opowiadania z wyjątkiem ostatniego są częścią właśnie "Dzienników".
Ostatnie wspomniane opowiadanie przypomina momentami opowiadania Asimova. Lem próbuje zmierzyć się z psychiką robota. Czy mu to wychodzi? Oceńcie sami. :)

Jeśli sięgacie po tą pozycję jako jedną z pierwszych na pewno znajdziecie tam wiele ciekawych opowiadań. Nasz główny bohater Pirx miał wiele ciekawych przygód, przy których zdarzy nam się i uśmiechnąć jak i dać do myślenia.
Jeśli jednak wcześniej udało się Wam zapoznać już z "Dziennikami Gwiazdowymi", to niestety wszystkie opowiadania z wyjątkiem ostatniego są częścią...

Ten zbiór historii, obok znanych mi już przygód słynnego gwiazdokrążcy zawiera kilka istotnych opowiadań w których Lem analizuje etyczne i moralne konsekwencje rewolucji naukowo- technicznej. Ciekawostką jest opowiadanie “Profesor Corcoran” w którym czytelnik znajdzie lemowski Matrix - elektro mózgi zamknięte w skrzyniach, które dzięki podłączeniu do specjalnego bębna mają wrażenie bytowania w realnym świecie.

Ten zbiór historii, obok znanych mi już przygód słynnego gwiazdokrążcy zawiera kilka istotnych opowiadań w których Lem analizuje etyczne i moralne konsekwencje rewolucji naukowo- technicznej. Ciekawostką jest opowiadanie “Profesor Corcoran” w którym czytelnik znajdzie lemowski Matrix - elektro mózgi zamknięte w skrzyniach, które dzięki podłączeniu do specjalnego bębna mają...

Przeczytane z kronikarskiego obowiązku, wcześniej znane mi były wszystkie zamieszczone tu opowiadania oprócz Formuły Lymphatera. Trudno więc o jakieś kolejne odkrywcze oceny (pomijając już fakt, że to Lem więc o odkrycia tu raczej trudno). Małe arcydzieła, niby fantastyka, niby humoreski a tak naprawdę to czysta filozofia i obnażanie absurdów w które przez tysiąclecia przystroiła się ludzkość tudzież przegryzanie się przez rozmaite koncepcje. Oczywiście bezdyskusyjna rewelacja.
10/10

Przeczytane z kronikarskiego obowiązku, wcześniej znane mi były wszystkie zamieszczone tu opowiadania oprócz Formuły Lymphatera. Trudno więc o jakieś kolejne odkrywcze oceny (pomijając już fakt, że to Lem więc o odkrycia tu raczej trudno). Małe arcydzieła, niby fantastyka, niby humoreski a tak naprawdę to czysta filozofia i obnażanie absurdów w które przez tysiąclecia...

Opowiadania słabe, średnie i dobre,
były takie których rozważania były wprost genialne,
ale były też męczące, przekombinowane.
To właśnie styl Lema.

Opowiadania słabe, średnie i dobre,
były takie których rozważania były wprost genialne,
ale były też męczące, przekombinowane.
To właśnie styl Lema.

pisałem prace magisterską z powieści lema

pisałem prace magisterską z powieści lema

Wiadomo.

Wiadomo.