Fantastyczna książka dla dużych i małych. Dalsze przygody Damianka zwanego Demonkiem ze względu na wygląd. Ma dwóch kumpli, siostrę bliźniaczkę, starszego brata, który jest na studiach i wraca do domu tylko na święta oraz psa Parmezana.. Ciągle kombinuje jakby tu zarobić więcej forsy., bo na wszystko mu brakuje.

Fantastyczna książka dla dużych i małych. Dalsze przygody Damianka zwanego Demonkiem ze względu na wygląd. Ma dwóch kumpli, siostrę bliźniaczkę, starszego brata, który jest na studiach i wraca do domu tylko na święta oraz psa Parmezana.. Ciągle kombinuje jakby tu zarobić więcej forsy., bo na wszystko mu brakuje.

Przerwa, jak sama nazwa wskazuje, oznacza zaniechanie czegoś, co się robi. A ja wystarczająco już się zmęczyłem, myśląc o tym, co mam robić.

Kto by pomyślał, że tak szybko zatęsknię za Demonkiem? Przecież ja nie mam, komu czytać książek przeznaczonych dla dzieci w wieku 10-12 lat? Więc co takiego jest w tym chłopcu, że z niecierpliwością oczekiwałam na kolejne spotkanie?

Dla przypomnienia, Damianek to dwunastoletni chłopiec posiadający siostrę bliźniaczkę – Krystynę, psa Parmezana, który chyba swoje postępowanie bierze na wzgląd na swego młodego Pana, starając się mu dorównać w każdym calu.

Demoniczny Damianek, czyli Strach ma Moje Oczy, to druga część przygód Demonka zawierająca, tak jak jej poprzedniczka 6 niesamowitych przygód chłopca. Damianek nadal uważa siebie za dorosłego człowieka, z wielkimi planami. Tym razem planuje znaleźć sobie żonę, przecież ustatkować się trzeba, a żonę każdy musi mieć. Tylko gdzie ją znaleźć? Może jakaś koleżanka? Wszyscy uważają, że jest za młody na takie dorosłe postępowanie, ale przecież w małżeństwie trzeba się poświęcać, a powyższe jest jednym z zasad dorosłości. Damianek ma również ogromne marzenie zostania prezydentem i wyjechania na Majorkę. Po co ma zostawać w Polsce, przecież prezydentem już jest i może robić, co mu się żywnie podoba. Niestety jego dalekosiężny plan wyśmiała, nie kto inny, jak siostra Krystyna. Skoro nie prezydent, to może dyrektor szkoły? Wtedy postawiłby sobie mnóstwo szóstek ze wszystkich przedmiotów i nie musiałby chodzić do szkoły. W drugiej części przygód Damianka planów jest mnóstwo, jednak najciekawsze są przygody, które go spotykają na każdym kroku. Trochę może się to wydać dziwne i naiwne, tyle wydarzeń u jednego chłopca? Oczywiście, że tak, bo wszystko wyjaśni się w ostatniej opowieści. Na drodze Damianka i jego przyjaciół staje Człapoklapek, diablątko, na urodziny dostaje od kolegi wiadro a od czarownicy kupuje płyn na porost włosów, który przelewa do butelki po szamponie.

Demonek, jak każdy chyba chłopak w jego wieku do szkoły chodzić nie lubi. Nowy rok szkolny jakoś specjalnie mnie nie cieszy. Po pierwsze, jestem o rok starszy i ani trochę mądrzejszy, po drugie, odkryłem na twarzy trzy pojedyncze, ale za to cienkie i długie włosy. Jeden na lewym policzku i dwa na brodzie. Ani to golić, ani zapleść w warkoczyk.

Demoniczny Damianek, czyli Strach ma Moje Oczy jest niesamowitą książką z bardzo ciekawymi przygodami dwunastoletniego chłopca. Mnóstwo tu różnych, czasami wydawałoby się nierealnych przygód – chociażby spotkanie z mumią. Każda z historii jest okraszona niezwykłym humorem, inteligentnymi dialogami pomiędzy Damiankiem i jego kolegami. „Jeszcze mi brakowało konfliktu z prawem” – pomyślałem otwierając drzwi pokoju przesłuchań. Od rzemyczka do koziczka. W czerwcu kradzież chusteczki, w sierpniu niemal kajdaneczki. W takim tempie skończę jako Don Damiano, szef polsko-sycylijskiej mafii. A czy ja mam do tego zdrowie? Druga część przygód trzyma konwencję poprzedniej części. Zarówno historie jak i okładka oraz wnętrze książki nawiązują do siebie, więc bez problemu zauważy się na półce księgarni, że jest to seria.

Nie jest to może książka, z których historii należy brać przykład. Zakreślenie jej wieku przeznaczenia jest adekwatne, gdyż chłopcy powyżej dziesiątego roku życia powinni już być świadomi, co można a czego nie i czy przygody, które spotykają Demonka mogą wydarzyć się naprawdę czy to tylko jego wybujała fantazja.

No bo komu przydarzają się niesamowite przygody w ilościach hurtowych? Chyba tylko mnie, wystarczy to opisać, a potem zgarnąć worek szmalu i żyć jak pączek w maśle. Albo jajko w majonezie. Albo… eeech!!! – uśmiechnąłem się na samą myśl.

Przerwa, jak sama nazwa wskazuje, oznacza zaniechanie czegoś, co się robi. A ja wystarczająco już się zmęczyłem, myśląc o tym, co mam robić.

Kto by pomyślał, że tak szybko zatęsknię za Demonkiem? Przecież ja nie mam, komu czytać książek przeznaczonych dla dzieci w wieku 10-12 lat? Więc co takiego jest w tym chłopcu, że z niecierpliwością oczekiwałam na kolejne...

Demonicznego Damianka powinniście już kojarzyć ponieważ jakiś czas temu pisałam o pierwszym tomie z tej serii. Tym razem w ręce moje trafiła kolejna część zwariowanych przygód jeszcze bardziej zwariowanego dzieciaka ;)

Demoniczny Damianek to niespełna 12-letni chłopiec, który jak przystało na prawie dorosłego ma bardzo poważne plany. Na początek przydałaby się jakaś żona, w końcu wszyscy dorośli mają żony prawda? Może któraś z koleżanek... To co, że uważają go za wariata, w małżeństwie powinny być poświęcenia ;) Przez myśl przeszło mu również zostanie prezydentem, choć jego siostra bliźniaczka - Krysia - wyśmiała jego ambitne plany... Ale gdyby tak się jednak udało to wyjechałby na Majorkę ;) Rozważał też zostanie dyrektorem szkoły, wtedy ze wszystkich przedmiotów wypisałby sobie szóstki...

Ale tu tak naprawdę to nie o te plany chodzi lecz o przygody, które spotykają Damianka, a jest ich sporo i czasem aż trudno uwierzyć, że chłopak może mieć aż tyle przedziwnych i nie zawsze do końca przemyślanych pomysłów :P Wraz z kolegami spotyka on Człapoklapka, potem małe diablątko. Jego brat zjada magiczne jajko w jajecznicy, kolega kupuje mu na urodziny wiadro, a Pani przypominająca czarownicę robi maść na porost włosów, którą Daamianek przelewa do buteleczki od płynu do kąpieli (chyba nie muszę mówić co się potem stało z resztą członków jego rodziny) :)

Takich zwariowanych przygód znajdziemy tutaj o wiele więcej. Ta książka to takie opowieści z życia Demonicznego Damianka opowiedziane właśnie przez niego. On jest narratorem , on przedstawia nam swoje wersje wszystkich tych historii, poczytamy o jego spostrzeżeniach i zabawnych komentarzach. Wierzcie mi, można się przy tym nieźle uśmiać, tym bardziej, że chłopak nie należy do zbyt grzecznych i lubianych.

Ta książka to druga część przygód Demonicznego Damianka. Podobnie jak przy pierwszej lekturze tak i tutaj muszę stwierdzić, że jest to naprawdę fajna i śmieszna opowieść. Choć powiem Wam, że z pewnością nie jest to książka wychowawcza. Nie chciałabym, aby moje dziecko było takie jak główny bohater ;) Ale ponieważ jest to lektura przeznaczona dla dzieciaków w wieku powyżej 10 lat to jestem pewna, że są one już na tyle mądre, aby wiedzieć, że przykładu z Damianka brać nie powinny ;) Za to uśmieją się przy czytaniu z pewnością więc ja polecam, a Wy przekonajcie się sami czy chłopiec zwany Demonkiem wraz ze swoimi zwariowanymi przygodami przypadną Wam do gustu :)

Demonicznego Damianka powinniście już kojarzyć ponieważ jakiś czas temu pisałam o pierwszym tomie z tej serii. Tym razem w ręce moje trafiła kolejna część zwariowanych przygód jeszcze bardziej zwariowanego dzieciaka ;)

Demoniczny Damianek to niespełna 12-letni chłopiec, który jak przystało na prawie dorosłego ma bardzo poważne plany. Na początek przydałaby się jakaś żona,...