Coco Chanel była kobietą niezależną. Jej kolejne romanse z mniej lub bardziej znanymi osobistościami francuskiej sociéty prawie zawsze miały taki sam schemat. Gdy przychodził czas na uczuciowe zaangażowanie i życiowe deklaracje, wielka kreatorka kobiecego stylu doskonale zdawała sobie sprawę, że pewnych granic przekroczyć nie może. Okazuje się jednak, że ta sama Chanel, która doprowadziła do rewolucji w świecie mody i wyzwoliła płeć piękną spod ucisku gorsetu, raz jeden postąpiła wbrew swoim zasadom, co wywołało poważne konsekwencje. Kluczem do tajemnicy wielkiej projektantki jest jedno słowo: kolaboracja, zaś sekretne drzwi, za którymi czeka na nas cała prawda o współpracy Chanel z niemiecką Abwehrą, kryją się za okładką książki Hala Vaughana o wymownym tytule: "Coco Chanel. Sypiając z wrogiem". Wydawać by się mogło, że Hal Vaughan nie uczynił niczego nowego podejmując się próby spisania biografii Chanel. Pierwsza historia życia tej dziewczyny z przyklasztornego sierocińca ukazała się przecież z inicjatywy samej zainteresowanej. Do tego niemal w każdej księgarni półki uginają się pod ciężarem podobnych publikacji. A jednak! Autorowi udało się pozyskać uwagę czytelników. Przedstawiając antysemickie poglądy swojej bohaterki oraz kulisy jej współpracy z nazistami, obalił on wizerunek kobiety bez skazy, który Gabrielle stworzyła jeszcze za życia. Rodak Chanel w niebywale szczegółowy sposób nakreślił nam przyczyny, dla których ikona mody stała się agentką Abwehry. Omówił również stosunki, jakie łączyły ją z innymi kolaborantami, którzy strzegli interesów Rzeszy we Francji. Z nich to najbliższy sercu Coco był przystojny porucznik Hans Günter von Dicklage (znany jako Spatz). Dzięki romansowi tych dwojga w czasach niemieckiej okupacji Paryża, nasza bohaterka jako jedna z nielicznych Francuzek mieszkała hotelu Ritz, ówczesnej siedzibie nazistów. Te i wiele innych przywilejów, które wówczas posiadała, zostały przedstawione w książce Vaughana. Po jej lekturze, czytelnicy radykalnie zmienią swoje poglądy na temat życiowych wyborów pani Chanel. Dużą zaletą tej książki jest niewątpliwie unikanie przez autora wartościowania poczynań Chanel, dzięki czemu ustrzegł się on przed zarzutem braku obiektywizmu. W biografii nie znajdziecie zatem refleksji odautorskich, które często burzą tok lektury. Vaughan pozostawia czytelnikowi wolną rękę. To od nas samych zależy, czy po lekturze tej książki potępimy Gabrielle, czy też pochwalimy ją za spryt i umiejętność odnalezienia się w każdej sytuacji. Jedno jest pewne: oblicze kobiety, która płakała po ogłoszeniu kapitulacji Francji, nabierze zupełnie nowego wyrazu. Jeśli zatem jesteście gotowi dokonać przewartościowania pewnego stereotypowego wizerunku wielkiej Chanel, to książka Hala Vaughana Wam w tym pomoże. Dodam jeszcze, że wszystkie miłośniczki stylu projektantki również znajdą w tej publikacji istotne nowinki na temat jej życia zawodowego. Choć jest ich niewiele, to dla tych kilku perełek, warto sięgnąć po tę pozycję. Polecam i zachęcam zarazem!