Całkiem dobre.

Całkiem dobre.

Fantastyka naukowa skupiona na temacie interakcji międzycywilizacyjnych w skali kosmicznej. Mnie zaciekawiło, to, że temat pokazany NIE jest z perspektywy antropocentrycznej i jednocześnie wychodzi poza strefę domniemań jak choćby u Lema w Solaris, Eden, Niezwyciężonym czy Fiasku.

Osobiście miałem trochę problemów z przyzwyczajeniem się do stylu, który momentami wydawał mi się chaotyczny (lub była to kwestia niedostatecznego skupienia) do tego stopnia, że w połowie książki miałem nawet moment kryzysowy. Jednak po przejściu umownej połowy miałem wrażenie ze autor się rozpędza i nadrabia z nawiązką wcześniejsze braki.

Mogę polecić miłośnikom fantastyki, do czytania w skupieniu.

Fantastyka naukowa skupiona na temacie interakcji międzycywilizacyjnych w skali kosmicznej. Mnie zaciekawiło, to, że temat pokazany NIE jest z perspektywy antropocentrycznej i jednocześnie wychodzi poza strefę domniemań jak choćby u Lema w Solaris, Eden, Niezwyciężonym czy Fiasku.

Osobiście miałem trochę problemów z przyzwyczajeniem się do stylu, który momentami wydawał...

Sawaszkiewicz mistrz. Po wsze czasy.

"Sukcesorzy" to książka do poczytania wieczorem, może być przy lampce wina, koniecznie w spokoju, bo niniejsze dzieło zasługuje na skupienie.

Mamy przed sobą obraz przyszłości (?),gdzie poznajemy w krótkich fragmentach dalszą ewolucję gatunku ludzkiego i dzieje planet: Hegem i Dominia. Tam zamieszkają nasze pra, pra, pra, pra, pra, pra, prawnuczęta. Waśń między mieszkańcami planet trwa tak długo, że tylko dawne (według nich) "zapiski" są jedynym świadectwem dziejów. Jednak wszyscy chcą zbadać miejsce, od którego według "zapisków" wszystko się zaczęło: Gaję z układu Sol (czyli naszą Ziemię). Ekipy badawcze ruszają na Gaję i zazwyczaj na niej zostają, bo "nie ma szans powrotu", więc swoją wiedzą dzielą się z obecnymi mieszkańcami planety. Zauważamy tu naukową powtarzalność: nicość, ewolucja, zagłada, nicość, ewolucja, zagłada itd.

Świat, w zależności od lat, w których dzieje się akcja wygląda skrajnie: albo wiedza wywyższana jest ponad wszystkie sfery życia (lecz potem następuje zagłada),albo mamy do czynienia z prostym, zwierzęcym popędem, gdzie najpierw trzeba zadbać o "babę przy boku" i o nasycenie głodu. Rozwój świata zostawiamy sobie na potem.

Książka sprzyja przemyśleniom. Mnie zastanawia fakt, dlaczego autor zdecydował się podać lata planety Dominia na dziesiątki milionów. za 10 milionów lat nas tu nie będzie, słońca może też nie, nie zdążymy nigdzie się osiedlić we wszechświecie, dlaczego za 10 milionów lat nadal mielibyśmy używać potocznego języka i posiadać przedmioty codziennego użytku w tej samej formie co teraz? Myślę, że zabawnym manewrem byłoby zastąpienie jednostki roku z 12 miesięcy na 1 miesiąc, tzn. według nowego języka i podziału: rok trwa ziemski miesiąc. Przecież Dominia jest inną planetą, może mniejszą?

Ja polecam, książka krótka, ale sprawiła mi mnóstwo przyjemności. Jeśli lubisz temat kosmosu - ten tytuł jest w 100% dla Ciebie. Peace

Sawaszkiewicz mistrz. Po wsze czasy.

"Sukcesorzy" to książka do poczytania wieczorem, może być przy lampce wina, koniecznie w spokoju, bo niniejsze dzieło zasługuje na skupienie.

Mamy przed sobą obraz przyszłości (?),gdzie poznajemy w krótkich fragmentach dalszą ewolucję gatunku ludzkiego i dzieje planet: Hegem i Dominia. Tam zamieszkają nasze pra, pra, pra, pra, pra,...

Książka wydana w 1986r. i dzisiaj trudno o taką klasyczną już fantastykę i taki język. Z rozrzewnieniem czyta się takie książki, gdy rewolucja technologiczna w ciągu ostatnich 30 lat osiągnęła obecny rozwój. Sawaszkiewicz zawsze miał specyficzne pióro i ta pozycja nie odbiega od charakterystyki jego całej twórczości. To ogólnie rzecz biorąc historia Ziemi i "ziemian" , którzy zostali "stworzeni" przez obcą/bardziej rozwiniętą cywilizację jako swego rodzaju doświadczenie społeczno-socjologiczne. Niech nie zrażą was początki, bo mogą być przydługie lub nawet nie do końca zrozumiałe, ale 2 połowa książki to istne smaczki, np. gdy ludzi uczy pisać i czytać "Delphin" , a prewencja wobec nadmiaru Hebrajczyków polega na eliminacji pierworodnych potomków płci męskiej. To spisana historia doświadczenia , które wyższa cywilizacja uczyniła na małej nic nie znaczącej planetce ujęta jednak w sposób dość humorystyczny. Dla mieszkańców Szczecina jest na końcu książki wyjątkowa niespodzianka od Ś.P. autora.

Książka wydana w 1986r. i dzisiaj trudno o taką klasyczną już fantastykę i taki język. Z rozrzewnieniem czyta się takie książki, gdy rewolucja technologiczna w ciągu ostatnich 30 lat osiągnęła obecny rozwój. Sawaszkiewicz zawsze miał specyficzne pióro i ta pozycja nie odbiega od charakterystyki jego całej twórczości. To ogólnie rzecz biorąc historia Ziemi i...