Abigail Anne Gibbs, autorka książki "Kolacja z wampirem", debiutowała jako nastoletnia pisarka, publikując swoje dzieło w odcinkach w Internecie pod pseudonimem Cansel2. Jej twórczość zdobyła ogromną popularność, generując ponad 17 milionów odsłon przed oficjalnym wydaniem książki. To imponujące osiągnięcie dla młodej autorki, która przyciągnęła uwagę czytelników na całym świecie.

"Kolacja z wampirem" jest nazywana anglosaską odpowiedzią na sagę "Zmierzch". Książka przenosi nas do tajemniczego świata, gdzie Violet Lee, główna bohaterka, odkrywa istnienie miejsca poza czasem, wypełnionego dekadencją, bogactwem i niebezpieczeństwem. Spotkanie z charyzmatycznym i groźnym wampirem Kasparem Varnem zmienia jej życie na zawsze, prowadząc do niebezpiecznej i namiętnej relacji, za którą oboje będą musieli zapłacić wysoką cenę.

Niestety, ocena "Kolacji z wampirem" wynosi 1/10. Mimo dużego zainteresowania i popularności wśród czytelników internetowych, książka nie spełnia oczekiwań. Fabuła wydaje się naiwna i przewidywalna, a relacja między głównymi bohaterami nie dostarcza wystarczającego napięcia ani emocji. Dialogi są sztuczne, a postacie płaskie i pozbawione głębi.

Chociaż książka może przyciągać młodszych czytelników zainteresowanych romansami paranormalnymi, dla bardziej wymagających czytelników może być rozczarowująca. Mimo pewnego potencjału w koncepcji i światowym zasięgu autorki, "Kolacja z wampirem" nie spełnia oczekiwań pod względem jakości literackiej i rozwinięcia wątków.

Podsumowując, Abigail Anne Gibbs, młoda autorka, wzbudziła ogromne zainteresowanie swoją pracą "Kolacja z wampirem". Niestety, pomimo jej sukcesu w Internecie, sama książka nie spełnia oczekiwań czytelników. Brakuje jej głębi fabuły, realistycznych dialogów i złożonych postaci. Ostatecznie, ocena 1/10 odzwierciedla rozczarowanie, jakie może towarzyszyć lekturze tej książki.

Abigail Anne Gibbs, autorka książki "Kolacja z wampirem", debiutowała jako nastoletnia pisarka, publikując swoje dzieło w odcinkach w Internecie pod pseudonimem Cansel2. Jej twórczość zdobyła ogromną popularność, generując ponad 17 milionów odsłon przed oficjalnym wydaniem książki. To imponujące osiągnięcie dla młodej autorki, która przyciągnęła uwagę czytelników na całym...

Prawdziwa tortura czytelnicza. Zastanawiałam się czy ta powieść ma chociaż jedną dobrą cechę, ale nie, nie ma, jest po prostu beznadziejna i szkoda na nią czasu.

Fabuła jest do bólu stereotypowa i nudna. Nie ma tu stawki, która by sprawiła, że serce czytelnika zabije szybciej.

Bohaterowie są nakreśleni za mało wyraziście, nie da się polubić dosłownie żadnej postaci. Główna bohaterka, Violet, jest irytująca, głupiutka i pozbawiona choćby jednej wyrazistej cechy, za którą można by było ją pokochać, dlatego trudno uwierzyć w jej relacje z mężczyznami. Po prostu nikt normalny by się nie zainteresował taką osobą, a co dopiero zakochał się w niej bez pamięci. Uczyniono z niej klasyczną bohaterkę idealną - śliczna, wygadana, przebojowa - no przynajmniej z opisów, jakie ona sama o sobie serwuje. Nie dało się tego czytać bez poczucia zażenowania.
Kaspar natomiast został przedstawiony jako typowy wampiryczny obiekt westchnień dla nastolatek - zabójczo przystojny, arogancki, brutalny, mroczny, ale oczywiście romantyczny kiedy trzeba. Strasznie mnie wkurzało to, że był ukazany tak niekonsekwentnie - w ciągu jednej sceny potrafił być chamski dla Violet i gardzić nią, by za chwilę ją obmacywać i przekonywać ją o swoim uczuciu do niej. Kaspar i Violet jako para, to przykład takiego braku chemii między bohaterami, że aż przykro było to czytać

Największy zarzut mam jednak do wykreowanego świata. Powieść niewiele tłumaczy odnośnie zasad tej rzeczywistości, przez co dzieją się jakieś bzdury fabularne i wyjaśnia się to "magią", "innym wymiarem", "przepowiednią", bez podjęcia próby ciekawego i konsekwentnego prowadzenia wątku. No niestety, nawet fantastyka nie może tłumaczyć takiego leniwego prowadzenia fabuły, gdzie nie ma logiki. Świat nie musi być rzeczywisty, aby był spójny.

Ponadto, w powieści umieszczono dużo niepotrzebnych wydarzeń, które nic nie wnoszą do fabuły oraz bohaterów, którzy nie mają żadnego znaczenia. Przez to historia traci tempo i już naprawdę nie ma w niej nic, co przyciągnęłoby czytelnika na dłużej.

Styl tej książki jest bardzo mizerny. Ta książka po prostu męczy i według mnie brakuje jej duszy. Nie nadaje się nawet jako lekkie czytadełko.

Prawdziwa tortura czytelnicza. Zastanawiałam się czy ta powieść ma chociaż jedną dobrą cechę, ale nie, nie ma, jest po prostu beznadziejna i szkoda na nią czasu.

Fabuła jest do bólu stereotypowa i nudna. Nie ma tu stawki, która by sprawiła, że serce czytelnika zabije szybciej.

Bohaterowie są nakreśleni za mało wyraziście, nie da się polubić dosłownie żadnej postaci....

To zdecydowanie moja ulubiona książka wszech czasów. Wracam do niej po 12 latach i mimo lekkich nie dociągnięć pochłania moje całe serce. Jeżeli ktoś lubi romanse i wampiry jak w zmierzchu polecam cieplutko

To zdecydowanie moja ulubiona książka wszech czasów. Wracam do niej po 12 latach i mimo lekkich nie dociągnięć pochłania moje całe serce. Jeżeli ktoś lubi romanse i wampiry jak w zmierzchu polecam cieplutko

Pierwszy raz przeczytałam tą książkę, gdy miałam około trzynaście lat i od razu się zakochałam. Typowa historia zaczynająca się od nienawiści do miłości. Wracałam do tej książki później wiele razy i za każdym razem moja opinia się lekko zmieniała. Gdy dorosłam zauważyłam wiele toksycznych zachowań, których wcześniej nie zauważałam. Kaspar, którego uważałam za cud natury, okazał się być tego przeciwieństwem. Ogólnie rzecz biorąc nie jest to zła książka w moim mniemaniu, ale na pewno też nie najlepsza. Mam do niej pewny sentyment i może gdybym przeczytała ją teraz poraz pierwszy dałabym niższą ocenę.

Pierwszy raz przeczytałam tą książkę, gdy miałam około trzynaście lat i od razu się zakochałam. Typowa historia zaczynająca się od nienawiści do miłości. Wracałam do tej książki później wiele razy i za każdym razem moja opinia się lekko zmieniała. Gdy dorosłam zauważyłam wiele toksycznych zachowań, których wcześniej nie zauważałam. Kaspar, którego uważałam za cud natury,...

Uwielbiam tą książkę. Mimo, że to typowa książka dla nastolatków a ja nastolatką już dawno nie jestem to gorąco polecam osobą, które jak ja uwielbiają fantasy z intrygującym wątkiem miłosnym i ciętym językiem bohaterki. Czytałam ją już kolejny raz ( pierwszy raz jak miałam jakieś 15/16 lat) pewnie za parę lat znowu do niej wrócę żeby przypomnieć sobie te wszystkie emocje podczas jej czytania, które za każdym razem są takie same. Dla mnie 10/10 za emocje. Bardzo żałuję, że autorce nie udało się dokończyć serii, bo ma niesamowity potencjał :)

Uwielbiam tą książkę. Mimo, że to typowa książka dla nastolatków a ja nastolatką już dawno nie jestem to gorąco polecam osobą, które jak ja uwielbiają fantasy z intrygującym wątkiem miłosnym i ciętym językiem bohaterki. Czytałam ją już kolejny raz ( pierwszy raz jak miałam jakieś 15/16 lat) pewnie za parę lat znowu do niej wrócę żeby przypomnieć sobie te wszystkie emocje...

Powiem szczerze, że liczyłam na coś więcej... nie na dużo, tylko na przyjemną opowiastkę o wampirach. Ale to co dostałam... przyjemnym ciężko określić. Jednocześnie dobrze mi się to czytało, ale dlatego, że poziom głupoty był tak wysoki, że wszystko po prostu śmieszyło.
Po wielu pozytywnych opiniach liczyłam na, no, coś lepszego. Coś w stylu tylu innych książek o wampirach, które tak bardzo od zawsze lubiłam. A tymczasem "Kolacja z wampirem" to nieznośni bohaterowie z charakterem zmiennym w zależności od potrzeb sceny (co boli chyba najbardziej, bo różne średnie wampirze książki właśnie świetni bohaterowie ratowali) z - przede wszystkim - fabułą jako zlepkiem wattpadowych "klasyków". Przysięgam, można by zrobić bingo najbardziej oklepanych wątków na wattpadzie i każde okienko bym odznaczyła.
Trójkąt miłosny? ✔
Barbie Suka TM i jej przydupasy? ✔
Napaść na tle seksualnym od której w ostatniej chwili ratuje główny bohater? ✔
Niesamowite bale rodem z baśni? ✔
✔✔✔✔✔
Wszystkie, przysięgam WSZYSTKIE najbardziej typowe rzeczy jakie istniały od czasów powstania "Zmierzchu" i Wattpada można by tutaj odznaczyć - i niestety nie było próby spojrzenia na ten wątek od innej strony, tylko powielanie tego wszystkiego.
I ja starałam się łagodnej tę książkę oceniać, bo wiedziałam w jakim duchu jest pisana, w jakich czasach... Ale ta książka jest obrazą dla innych wampirzych książek! 🤣
Nie chcę za dużo wam tutaj marudzić, ale jeszcze jedną rzecz muszę powiedzieć. Jak mogliście już zauważyć, czytając tę książkę, wydawała mi się ona bardzo... wattpadowa. I wtedy się dowiedziałam, że to dlatego, że ona na wattpadzie była publikowana! Nabrało to dużo sensu; krótkie rozdziały, brak akcji przez większość tych rozdziałów a potem bam - żeby czytelnik, który czyta na bieżąco coś miał - szybka piłka do rozwiązania w tym samym, maksymalnie następnym rozdziale itd., itd. I pewnie, nie ma w tym nic złego, tym cechują się wattpadowe opka, aaale... nie rozumiem dlaczego nikt przy publikacji tej powieści nie zadbał o redakcję. O podsunięcie autorce pomysłu, żeby poprawić parę rzeczy, skupić się na ważnych wątkach i wywalić wszystko to pomiędzy, które w papierowej wersji nie powinno być... wtedy zamiast 600 stron zrobiłoby się ich 200 i byłaby to dużo ciekawsza historia do czytania. 😅 Bo potencjał pewien miała, było tam kilka ciekawych pomysłów. Ale zupełnie zmarnowanych...
Ale hej, i tak się cieszę, że ją przeczytałam. Przez ilość głupoty i niestworzonych rzeczy, jakie się tam działy, całkiem... dobrze się bawiłam. To ten rodzaj dobrej zabawy co przy oglądaniu filmów tak złych, że aż śmiesznych. Więc jeśli ktoś chce ją przeczytać bo lubi takie potworki... to parę "złotych" scen tu znajdzie! 🤣

Powiem szczerze, że liczyłam na coś więcej... nie na dużo, tylko na przyjemną opowiastkę o wampirach. Ale to co dostałam... przyjemnym ciężko określić. Jednocześnie dobrze mi się to czytało, ale dlatego, że poziom głupoty był tak wysoki, że wszystko po prostu śmieszyło.
Po wielu pozytywnych opiniach liczyłam na, no, coś lepszego. Coś w stylu tylu innych książek o wampirach,...

Jestem pełna podziwu dla autorki tej książki (za napisanie jej w tak młodym wieku) :) Jak dla mnie czyta się bardzo przyjemnie (nie ukrywam, że wróciłam do tej książki po raz drugi i nie żałuję :) )

Jestem pełna podziwu dla autorki tej książki (za napisanie jej w tak młodym wieku) :) Jak dla mnie czyta się bardzo przyjemnie (nie ukrywam, że wróciłam do tej książki po raz drugi i nie żałuję :) )

Fantastyczna. Świetnie się czyta. Jako miłośniczka fantasy polecam.

Fantastyczna. Świetnie się czyta. Jako miłośniczka fantasy polecam.

Świetnie napisana powieść o wampirach.

Świetnie napisana powieść o wampirach.

Mimo, że mam 23 lata to stwierdzam, że książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. Fajnie i ciekawie wykreowany świat- nie czułam, żeby fabuła była "odgrzewanym kotletem". Postacie mają różnorodne charaktery, może główna bohaterka momentami była dosyć dziecinna i przez to irytująca a Kasper czasem zachowywał się jak chorągiewka to mi to jakoś specjalnie nie przeszkadzało (bardziej to śmieszyło).

Przyjemna, niemęcząca przygoda, kiedy ma sie ochotę oderwać myślami od rzeczywistości i przeczytać coś "lekkiego"- po prostu ok. Jeśli lubisz wampiry i taką tematykę fantasy to polecam :)

Mimo, że mam 23 lata to stwierdzam, że książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. Fajnie i ciekawie wykreowany świat- nie czułam, żeby fabuła była "odgrzewanym kotletem". Postacie mają różnorodne charaktery, może główna bohaterka momentami była dosyć dziecinna i przez to irytująca a Kasper czasem zachowywał się jak chorągiewka to mi to jakoś specjalnie nie przeszkadzało...