Jakie piękne samobójstwo
- Kategoria:
- publicystyka literacka, eseje
- Seria:
- Fabryka Faktu
- Wydawnictwo:
- Fabryka Słów
- Data wydania:
- 2014-05-21
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-05-21
- Liczba stron:
- 396
- Czas czytania
- 6 godz. 36 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788375741056
Dlaczego Polacy walczyli o swoje zniewolenie?
Wielka klęska może być początkiem wielkiego sukcesu. Wielki sukces może poprowadzić wprost do wielkiej klęski.
Rafał A. Ziemkiewicz otwiera nowy rozdział swojej twórczości, do którego dojrzewał w trakcie ostatniej dekady. To już nie jest zwyczajna publicystyka, to rzetelna analiza tego, dlaczego na przestrzeni dziejów nasze bohaterstwo obróciło się przeciw nam.
Świetnie zaobserwowane i znajdujące potwierdzenie w dokumentach źródłowych analogie i procesy nieuchronnie prowadzące do niepotrzebnego rozlewu polskiej krwi na frontach całego świata.
Siedemdziesiąt lat od zakończenia II Wojny Światowej można już bez kompleksów obalać mity i bajki, którymi karmiono nas z pokolenia na pokolenie.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
O potrzebie zadawania trudnych pytań
Wojna przyniosła nam zagładę, bo byliśmy w niej, jak piszę, cytując Napoleona, armią lwów pod dowództwem baranów. Przystąpiliśmy do niej w imię interesów cudzych i pozbawieni politycznego przywództwa z prawdziwego zdarzenia, praktycznie cały czas tylko cudzym interesom służyliśmy. Roman Dmowski pisał o naszych powstaniach wieku XIX, że nauczyły one Zachód widzieć w Polakach „bezmózgową hołotę”, którą łatwo podpuścić do działań nieleżących w polskim interesie albo wręcz z nim sprzecznych. Niestety, to, co stało się kilka miesięcy po jego śmierci, było apokaliptycznym potwierdzeniem tej diagnozy.
Powyższy cytat to wypowiedź Rafała Ziemkiewicza sformułowana podczas jednego z wywiadów. Autor odpowiedział w ten sposób na pytanie dziennikarza, dlaczego w podtytule oraz w swojej najnowszej książce stawia kontrowersyjną, a dla wielu zapewne także obrazoburczą tezę, iż Polacy walczyli o swoje zniewolenie. Właśnie z tak niewygodną, by nie rzec wywrotową tezą, konfrontuje pisarz czytelnika w publikacji „Jakie piękne samobójstwo”. Rafał Ziemkiewicz, znany ze swego nonkonformizmu autor felietonów i książek publicystycznych, ale także opowiadań i powieści, udowadnia swoją najnowszą książką, że nie da się go zaszufladkować powyższym opisem. „Jakie piękne samobójstwo” to nowy etap w twórczości Ziemkiewicza. To efekt pisarskiego dojrzewania autora przez minione dziesięć lat. To wreszcie pogłębiona interpretacja i rzetelna analiza powodów, które sprawiły, iż na przestrzeni dziejów nasze bohaterstwo i poświęcenie w ostatecznym rozrachunku zwracało się przeciwko nam.
Ziemkiewicz nawiązuje w swojej publikacji do tematyki poruszanej już na polskim rynku wydawniczym przez Piotra Zychowicza, autora „Paktu Ribbentrop-Beck” oraz „Obłędu ’44”. Jednak przewaga książki Rafała A. Ziemkiewicza wydaje się sprowadzać do jej „lekkości” (nieprzypadkowo nie ma w tej pozycji przypisów), przystępności i atrakcyjności nie tylko dla historyków, ale dla wszystkich zainteresowanych dziejami Polski w XX wieku, a raczej ich niepoprawną politycznie interpretacją. Sam autor powiedział, że poleca swoją książkę szczególnie tym, których interesuje odpowiedź na pytanie: co to znaczy, że jesteśmy Polakami i co z tym faktem zrobić?
Faktycznie, Ziemkiewicz w błyskotliwy i zajmujący sposób opowiada o wojennej zagładzie, która spotkała Polskę krótko po odzyskaniu niepodległości. Szczegółowo analizuje błędy i porażki, o których – można odnieść wrażenie – nie przystoi mówić otwarcie w przestrzeni publicznej. Bezlitośnie rozprawia się z utrwalonymi w społeczeństwie stereotypami dotyczącymi naszych dziejów. Rozlicza się z europejską polityką historyczną, z historycznymi narracjami tworzonymi na Wschodzie i na Zachodzie oraz z tym wszystkim, co z niniejszych narracji wynika. Pisze, choćby o sarmatyzmie i demokracji szlacheckiej, tak, jak nigdzie dotąd. Odmitologizowuje i odczarowuje to, czym szkolna edukacja karmiła nas przez lata.
„Jakie piękne samobójstwo” ujmuje czytelnika znakomitą umiejętnością syntezy skomplikowanego i obszernego materiału oraz nietuzinkową interpretacją licznych faktów, wypowiedzi, statystyk i liczb. Co istotne, Ziemkiewicz nie odbiera profesji historykom, którym sam przecież nie jest. Nie odkrywa w swojej książce faktów historycznych i nie koncentruje się na szczegółach. Czyni za to coś zupełnie innego. Ukazuje skomplikowany proces dziejowy; wojenną zagładę, do której, w przekonaniu autora, sami po części się przyczyniliśmy sumą błędnych decyzji, niewyciąganiem wniosków z kolejnych porażek i roztrwanianiem sukcesów. „Jakie piękne samobójstwo” to lektura, w której czytelnik bez trudu dostrzeże ogrom pracy włożonej przez autora. I nawet jeśli nie zgadzamy się w poszczególnych kwestiach z Ziemkiewiczem, trudno odmówić mu rzetelności i faktograficznej staranności w dowodzeniu zasadniczej tezy o samobójstwie Polski dokonanym w interesie Anglii, Francji, Sowietów i USA. Publicysta i pisarz swoją najnowszą książką wsadza kij w mrowisko. Prowokuje. Naraża się, zapewne świadomie, na zarzuty o brak patriotyzmu czy kalanie własnego gniazda. Ale właśnie odwaga stawiania niewygodnych pytań wydaje się największą wartością twórczości Ziemkiewicza. „Jakie piękne samobójstwo” to idealna pozycja do rozpoczęcia w przestrzeni publicznej dyskusji na temat naszej historii i błędów przeszłości. Bo jak pisze autor: By poprawić współczesność, trzeba przemyśleć raz jeszcze przeszłość.
Ewelina Tondys
Oceny
Książka na półkach
- 1 415
- 961
- 414
- 53
- 46
- 34
- 14
- 11
- 9
- 8
Opinia
"W Unii Europejskiej, gdzie wszyscy młócą frazesy o "europejskiej solidarności" i "wspólnym interesie" z wyrobionym od wielu pokoleń politycznym cynizmem, pod zasłoną tych hasełek pilnując swoich przyziemnych zysków - my jesteśmy tymi jedynymi, którzy szczerze w nie wierzą i chętnie w imię abstrakcyjnych interesów nieistniejącego narodu europejskiego poświęcają zupełnie realne dobro własne. Bo któż by tam dbał o swoje partykularne interesy, gdy kroi się Wielka Sprawa! Tak jak dla Wielkiej Sprawy uwolnienia świata od Hitlera poświęciliśmy się milionami i zmarnowaliśmy państwowość, tak dla kolejnej poświęcimy swoje rezerwy dewizowe, wzrost gospodarczy, demografię i inne drobiazgi".
Śledząc bieg historii państwa polskiego i fundamenty, na których pokolenia z trudem budowały własną niezależność i wolność, łatwo zauważyć pewną powtarzaną prawidłowość, jednolity obraz wpajany uczniom do głów. Na każdym kroku podkreślane są cnoty naszych przodków, takie jak: patriotyzm, bohaterstwo, honor, siła woli, ofiarność, prawdziwe męstwo uczestników powstań. Zrywy narodowe wymierzone przeciwko zaborcy i wrogowi w drodze do wolności przyjmują wizerunek romantycznego uniesienia, niczym nieograniczonej odwagi w walce ze znacznie przeważającymi siłami. Ten kult ducha, niezłomnego męstwa i poświęcenia był wielokrotnie podkreślany, powszechnie uważano, że jest w stanie nadrobić pozostałe braki, biorąc górę nad zdrowym rozsądkiem. Jednakże kolejne pokolenia nigdy nie wyciągnęły wniosków z prawdziwej klęski, brnąc w absurdalną naiwność. Takie działania musiały pociągnąć za sobą konsekwencje, czego apogeum stanowiło znalezienie się Polski w gronie państw przegranych i doszczętnie zrujnowanych po II wojnie światowej. Próbując otrząsnąć się z wojennych doświadczeń, społeczeństwo uległo przekonaniu, że polska ofiara nie pójdzie na marne, zostanie dostrzeżona i doceniona. Współcześnie możemy dokonać pełnej oceny tych wydarzeń, pozbawionej złudzeń, narastających mitów i propagandowej ideologii. Temat ten wciąż budzi ogromne kontrowersje. Historycy i publicyści coraz częściej starają się odbiegać od powszechnie znanych poglądów, próbując tworzyć wizję historii alternatywnej, bądź piętnując nasze narodowe wady, które w dużej mierze przyczyniły się do pogłębienia tej klęski wojennej. W ten nurt wpisuje się praca autorstwa znanego publicysty Rafała A. Ziemkiewicza, do napisania której przygotowywał się przez kilka ostatnich lat.
Autor w kilku, krótkich rozdziałach próbuje zarysować sytuację polityczną, stosunki międzynarodowe i postawę społeczeństwa polskiego od czasów nowożytnych do końca II wojny światowej. Wskazując przyczyny rozbiorów i upadku państwowości polskiej, przedstawia kolejne dalekosiężne skutki działań, błędnej polityki i decyzji władz w dwudziestoleciu międzywojennym. Decyzji, które były podejmowane przez polityków niedoświadczonych, nieświadomych rosnącej potęgi zagrożenia, zaślepionych i manipulowanych w kontaktach z innymi państwami europejskimi. Popełniając nieracjonalne i rażące błędy, doprowadzili odrodzone państwo na skraj przepaści. Przez wiele lat panowało przekonanie, że czynna i racjonalna postawa polityków w tamtym okresie nie byłaby w stanie dokonać wielkich zmian, stając się ostatecznie marionetką w rękach dwóch sąsiednich, agresywnych potęg. Autor posługując się dosadnym językiem, bezwzględnie burzy te narastające mity, posiłkując się logiczną i trafną argumentacją. Pozbawia czytelnika wszelkich złudzeń, wyśmiewa pojęcie honoru, jako karty przetargowej w stosunkach europejskich, podkreśla zgubne skutki naszej ofiarności, która została w prosty sposób wykorzystana jako mięso armatnie, bez jakichkolwiek zapewnień o rekompensacie i wdzięczności - gdyż "pojęcie wdzięczności nie istnieje w polityce międzynarodowej". Historia wpajana powszechnie w szkołach podkreśla, m.in. bohaterski kult powstań, geniusz Marszałka i chorą ideologię niemieckiego nazizmu. Przy tym niewiele osób ma okazję poznać prawdziwy i pełny obraz polskiej historii, mający zarówno swe pozytywne, jak i negatywne strony, dlatego warto sięgnąć do wielu różnych prac, często kontrowersyjnych w swej treści. Wszytko po to, by w końcu zadać sobie pytanie, czy rzeczywiście tak wiele zmieniło się na przestrzeni lat w naszej mentalności i recepcie prowadzenia polityki, która -jak łatwo zauważyć - nigdy nie okazała się skuteczna. Czy też powinniśmy dokonać jeszcze wielu drastycznych zmian, by zerwać z niekorzystnym wizerunkiem i zacząć dbać o własne interesy, porzucając puste hasła wspólnego europejskiego dobra, które nam na dobre nigdy nie wyszło.
Gorzka lekcja, którą zapewnia nam autor tej publikacji z pewnością wydaje się bardziej interesująca, niż opracowania w podręcznikach. Przy tym należy podkreślić, iż nie jest to praca naukowa, pisana w oparciu o źródła przez zawodowego historyka. Rafał A. Ziemkiewicz jest znanym dziennikarzem, od wielu lat bacznie obserwującym scenę polityczną i analizującym przestrzeń naszych wspólnych dziejów. Dlatego też wnikliwy czytelnik może natknąć się na kilka błędów i uogólnień, które zasadniczo nie wpływają na treść i względną prawidłowość całego przekazu. Autor posługuje się przy tym prostym językiem i jasnymi określeniami, zapewniając sobie dostęp do szerokiej grupy czytelników.
"W Unii Europejskiej, gdzie wszyscy młócą frazesy o "europejskiej solidarności" i "wspólnym interesie" z wyrobionym od wielu pokoleń politycznym cynizmem, pod zasłoną tych hasełek pilnując swoich przyziemnych zysków - my jesteśmy tymi jedynymi, którzy szczerze w nie wierzą i chętnie w imię abstrakcyjnych interesów nieistniejącego narodu europejskiego poświęcają zupełnie...
więcej Pokaż mimo to