Carla Montero, jeszcze kilka miesięcy temu nie była znana polskiemu czytelnikowi. Za sprawą „Szmaragdowej tablicy” zyskała sporą popularność, ale „Wiedeńska gra” jej debiutancka powieść, to jest dopiero pokazanie klasy!

Drodzy czytelnicy, wszyscy Ci którzy lubią niebywale klimatyczne książki zapamiętajcie proszę nazwisko Montero, staje się ono bowiem gwarancją na niesamowite doznania czytelnicze. Oby tak dalej autorka rozpieszczała nasze zmysły, umysły i emocje. Ja jestem jej fanką.

Początek XX wieku. Isabel Alsasúa traci rodziców i narzeczonego, zostaje na świecie zupełnie sama. Bogata ciotka z Wiednia okazuje się ostatnią deską ratunku. Isabel wyjeżdża do niej, aby ułożyć sobie życie od nowa. Cała podróż jest dość dziwna i tajemnicza. Sam pobyt u ciotki jest czymś nowym dla młodej dziewczyny. Otacza ją bowiem niesamowite bogactwo, nowe towarzystwo i dość specyficzny klimat nowego domu. Każdy kolejny dzień pogłębia atmosferę tajemniczości i pojawiają się kolejne zagadki, kolejne wydarzenia, które nie dają się racjonalnie wytłumaczyć.

Urzekła mnie ta historia. Chciałam się nią jak najdłużej delektować. Bardzo się bałam, że już zaraz moja przygoda z bohaterami zakończy się. Dawno już nie czułam tak wielkiej ciekawości podczas czytania książki. Faktem jest, że od samego początku nie ma wielkiego bum, ale każda kolejna strona delikatnie pobudzała emocje, aby przy samym końcu osiągnąć punkt kulminacyjny. Niesamowite zabiegi potrafi stosować autorka, aby nie pozwolić czytelnikowi na oddech.

Konstrukcja bohaterów jak dla mnie idealna. Język natomiast jest tak piękny, że sprawia faktyczną przyjemność czytania. Rozkoszowałam się, pławiłam się w stylu autorki. Jest niebywały, bardzo rzadko spotykany. Na plus działa także pomysł dwóch narratorów – Isabel i Karol, opowiadają całą historię tej samej osobie – Larsonowi. Bardzo przyjemny zabieg, który sprawia, że niektóre wydarzenia nabierają zupełnie innego smaku, opowiadane z pozycji kobiety i mężczyzny. Teraz najważniejsza kwestia, mieszanka gatunków - kryminał, sensacja, powieść historyczna, romans, wielkie brawa! Autorka poradziła sobie doskonale, ani razu nie czułam przesytu lub niedosytu, wszystkiego było w sam raz, podane w pięknej oprawie językowej.

Brawa, wielkie brawa do autorki. Życzyłabym sobie i wszystkim czytelnikom więcej takich książek. Obyśmy zawsze pozostawali w pełni zadowoleni po ostatniej literce. Satysfakcja gwarantowana! Zwrotu kosztów nie przewiduje się, ponieważ ta książka zaspokoi nawet najbardziej wymagające gusta.

Iwona Migowska