Manuskrypt Voynicha to pergaminowa księga, składająca się pierwotnie ze 136 dwustronnie zapisanych kart (do dziś zachowało się 120),pokrytych zarówno botanicznymi jak i symbolicznymi rysunkami i do dziś nierozszyfrowanym pismem.

Swoją nazwę zawdzięcza Wilfriedowi M. Voynichowi (Michałowi Wojniczowi),Amerykaninowi polskiego pochodzenia, antykwariuszowi i kolekcjonerowi, który w roku 1912 nabył rękopis od ojców jezuitów.

Manuskrypt uchodzi za jeden z najbardziej tajemniczych rękopiśmiennych zabytków średniowiecza, zarówno jego autor, pismo oraz język do dziś pozostają nieznane. Badania pergaminu, na którym napisano manuskrypt, metodą datowania radiowęglowego, przeprowadzone w latach 2009–2011 przez specjalistów z Uniwersytetu Arizony wykazały, że pochodzi on z początku XV wieku (powstał między 1404 a 1438).

Cyfrowa kopia, obrosłego legendą dzieła, dostępna jest dziś dla wszystkich miłośników tajemnic pod adresem:

https://archive.org/details/TheVoynichManuscript