Przeczytałam tę książkę z polecenia, ktoś mi ją pożyczył i szczerze wolałabym, aby tak się nie stało, gdyż czas poświęcony na przeczytanie tego tomiszcza mogłam poświecić na czytanie czegoś lepszego.
Na początku książka mnie nudziła, potem nawet mnie wciągnęła, aby pod sam koniec mnie wymęczyć. Ogólnie historia przedstawiona na kartach powieści Frances czyli saga rodziny Greyów i Leighów była w porządku, ot taka zwykła obyczajówka, nic specjalnego, ale też nie tak złego. Przez cały czas jednak miałam wrażenie, że powieść próbuje być „Przeminęło z wiatrem” i „Doktorem Żywago” z dość marnym skutkiem, jednak to jeszcze nie było takie denerwujące.
Natomiast cała już otoczka powieści w powieści jest tak mocno naciągana, że aż śmieszna. Końcówka to jakiś harlequin wymieszany z kryminałem.
Już na samym początku mamy absurdalne sceny i zachowania bohaterów i ich rozterki "nie umiem rąbać drewna, zamarzniemy", serio? to trzeba do tego jakichś specjalnych umiejętności?? Tak mnie zirytowała ta scena, że normalnie miałam ochotę wskoczyć do tej książki i sama im porąbać to drewno! No, ale moja pomoc jednak nie była potrzebna, bo bohaterowie sobie poradzili.
Ogólnie postacie były jakoś mało ciekawe, kiepsko rozwinięte, może poza Frances i Alice. Dałam ocenę może być, bo jak pisałam powieść Frances jest nawet wciągająca, ale nic szczególnego nie wniosła do mojego życia. Raczej nie polecam.

Przeczytałam tę książkę z polecenia, ktoś mi ją pożyczył i szczerze wolałabym, aby tak się nie stało, gdyż czas poświęcony na przeczytanie tego tomiszcza mogłam poświecić na czytanie czegoś lepszego.
Na początku książka mnie nudziła, potem nawet mnie wciągnęła, aby pod sam koniec mnie wymęczyć. Ogólnie historia przedstawiona na kartach powieści Frances czyli saga rodziny...