Co tu dużo pisać - powieść niby fantastyczna, niby horror, a jakże prawdziwa. Przyjaźń młodych ludzi, dla których nie ma przyszłości we współczesnej Polsce. "Sekretna organizacja", sprawująca władzę. To wszystko jak dla mnie pewnego rodzaju metafory i tak właśnie odebrałam książkę Łukasza Henela.

Można czytać ją na dwa sposoby. Świetnie sprawdzi się jako niewymagająca lektura dla wielbicieli przygody/grozy. Według mnie jednak powieść zawiera swoje przesłanie - tylko przyjaźń i lojalność jest w stanie zwyciężać.

Momentami aluzje Henela są tak przejrzyste, że aż zbyt oczywiste. Komu przeszkadzają dzisiaj wykształceni ludzie? Czy to przypadek, że nie mogą znaleźć pracy? Mocna powieść, gdzie pod płaszczykiem fikcyjnej fabuły widać jakieś wielkie rozgoryczenie współczesną Polską.

Przeczytałam wcześniej wiele recenzji tej powieści, i w żadnej z nich nie dostrzegłam podobnych refleksji. Czyżbym tylko ja dostrzegała tę "drugą warstwę" powieści Pana Henela?

Myślę, że książka jest nie tylko wartką opowieścią o demonie i walczących z nią przyjaciołach. To także opowieść o tym, że warto być dumnym, z tego kim się jest. Że to jest najważniejsze.

Bardzo podobał mi się też motyw "psychometrii", szczególnej zdolności parapsychicznej jaką Pan Henel obdarzył swojego głównego bohatera. Mnie ta książka, choć momentami może troszeczkę "naiwna" w tych różnych "strasznościach" jakoś zapadła głęboko w serce. Dlatego zdecydowałam się na dziesięć gwiazdek.

Co tu dużo pisać - powieść niby fantastyczna, niby horror, a jakże prawdziwa. Przyjaźń młodych ludzi, dla których nie ma przyszłości we współczesnej Polsce. "Sekretna organizacja", sprawująca władzę. To wszystko jak dla mnie pewnego rodzaju metafory i tak właśnie odebrałam książkę Łukasza Henela.

Można czytać ją na dwa sposoby. Świetnie sprawdzi się jako niewymagająca...