To się nie może tak kończyć!!!!

To się nie może tak kończyć!!!!

W trzecim tomie Dorian po ciężkiej pracy jaką włożył w rozijanie talentu magicznego i tworzenia swojej doliny postawnawia w końcu odnaleźć ślady swoich rodziców wyrusza w długa i trudą podróż, która obfituje w niespodzianki nie tylko pozytywne. Bohater wraz ze swoimi towarzyszami trafiają do nieznanej krainy, poznaja nowe plemiona oraz nwe zagrożenia.

W trzecim tomie Dorian po ciężkiej pracy jaką włożył w rozijanie talentu magicznego i tworzenia swojej doliny postawnawia w końcu odnaleźć ślady swoich rodziców wyrusza w długa i trudą podróż, która obfituje w niespodzianki nie tylko pozytywne. Bohater wraz ze swoimi towarzyszami trafiają do nieznanej krainy, poznaja nowe plemiona oraz nwe zagrożenia.

„Rycerz Sowy” stanowi trzeci tom „Trylogii Sowiego Maga” i jest zwieńczeniem przygód Dariana Firkina oraz jego więź-ptaka puchacza Kuoriego. Miałam spore opory, by sięgnąć po tę książkę, ponieważ o ile „Lot Sowy” mnie zainteresował, o tyle „Oczy Sowy” zdecydowanie mnie nie porwały. Jednak ciekawość, jak zakończy się historia zmusiła mnie do przeczytania zamknięcia serii.

Od wydarzeń, jakie zostały opisane w drugim tomie minęły dwa lata. Darian skupił się na stworzeniu Doliny k'Valdemar. Keisha zdała egzamin na uzdrowiciela, a Shandi w dalszym ciągu brała udział w szkoleniu na Herolda. Okres ten dla wszystkich był bohaterów dość pracowity, jednak też w miarę spokojny. Każda z postaci skupiła się na poszerzaniu swoich umiejętności oraz wykorzystaniu ich dla dobra społeczności. Darian cały swój czas poświęcił na wypełnianie obowiązków.. Wraz z rosnącą odpowiedzialnością uświadomił sobie, że od kilku lat nie zrobił nic dla siebie, a ten wniosek popchnął go do wyruszenia w podróż, która pozwoliłaby mu poznać los, jaki spotkał jego rodziców.

Opowieść o Sowim Magu w dalszym ciągu skupiona jest wokół Dariana i Keishy. Młodzi bohaterowie dojrzewają, a w ich relacje wkradają się wątpliwości. Pozbywszy się pierwszego zauroczenia, Keisha i Darian zaczynają coraz więcej zastanawiać się nad tym, w jakim kierunku zmierza ich związek. Poszukiwania rodziców Sokolego Brata dają im idealny pretekst do zweryfikowania własnych uczuć i stają się punktem zwrotnym w stosunkach między nimi. Pozostałe postacie, które zdążyliśmy poznać w poprzednich dwóch tomach trylogii odchodzą w cień. Są prawie nieobecni i nie poświęcono im zbyt wiele uwagi, mają jednak znaczący wpływ na postępowanie dwójki głównych bohaterów.

Autorzy wiele uwagi poświęcili detalom. Poznajemy dokładne opisy licznych strojów bohaterów oraz szczegóły architektoniczne Doliny k'Valdemar, osady plemienia Kota-Ducha, czy też siedziby Lorda Breona. Wraz z wyprawą Dariana, opuszczamy pogranicze, zwiedzamy północne krainy i poznajemy mieszkające tam liczne plemiona, zarówno te nastawione pokojowo, jak i wojownicze. Po bogactwie oryginalnych stworzeń, jakie zostało zaprezentowane w drugim tomie, tu nie natrafiamy na żadne nowe inteligentne rasy. Miłym wyjątkiem jest lodowy smok, jaki stanął na drodze drużynie Sowiego Maga.

Fabuła książki zaczyna się dość leniwie i w zasadzie przez pierwszą połowę powieści nie natrafimy na zbyt wiele akcji. Dopiero gdy Darian wyrusza na wyprawę, historia zaczyna nabierać tempa, a fabuła zaczyna się rozwijać. Skupienie opisów, jakie ma miejsce w początkowej części może wydawać się nieco nużące i zmiana scenerii jest odświeżająca. Bardzo ważne w tej historii są uczucia z jakimi zmagają się bohaterowie. Oprócz uczuć dwójki głównych postaci miotających się przed podjęciem decyzji dotyczącej ich przyszłości, równie znaczące są emocje, z jakimi zmaga się Shandi. Dziewczyna psychicznie nie jest gotowa do roli Herolda, zmaga się ze strachem oraz z legendą jaka otacza członków tej profesji.

Język powieści nie zachwyca, niektóre zdania wydają się skonstruowane nieco niechlujnie, dość często trafiają się powtórzenia, których spokojnie można było uniknąć, a część z nich ma niezbyt poprawną składnię. Na szczęście nie są to rażące i przeszkadzające błędy, szybko można się przyzwyczaić do takiego sposobu pisania. Znacznie poważniejszym brakiem jest absolutna nieumiejętność wywoływania w czytelniku jakichkolwiek emocji podczas lektury, co sprawia, że czyta się ją płynnie, choć dość obojętnie.

Mimo początkowych obiekcji i przeciętnego języka, dość dobrze bawiłam się przy lekturze tej powieści. Autorzy dobrze oddali psychikę postaci i problemy z jakimi zmierzają się młodzi ludzie wchodzący w dorosłość, przyjmując nowe obowiązki i tworząc poważne relacje. Znajdziemy tu też pewną instrukcję, zestaw porad, które mogą pomóc osobom zmagającym się z podobnymi kłopotami co bohaterowie powieści. To wszystko sprawia, że „Rycerz Sowy” znacznie lepiej sprawdza się jako opowieść dla młodzieży niż książka dla tych, którzy mają już więcej lat na karku.

Za książkę serdecznie dziękuję portalowi Insimilion.

„Rycerz Sowy” stanowi trzeci tom „Trylogii Sowiego Maga” i jest zwieńczeniem przygód Dariana Firkina oraz jego więź-ptaka puchacza Kuoriego. Miałam spore opory, by sięgnąć po tę książkę, ponieważ o ile „Lot Sowy” mnie zainteresował, o tyle „Oczy Sowy” zdecydowanie mnie nie porwały. Jednak ciekawość, jak zakończy się historia zmusiła mnie do przeczytania zamknięcia serii.

...

WYGRAJ KSIĄŻKĘ - "RYCERZ SOWY" - http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2015/09/konkurs-rycerz-sowy-do-wygrania.html

Darian, jako młody chłopak pozbawiony rodziców, musiał przystosować się do nowego życia w świecie, o którym dotąd nie miał bladego pojęcia. Trafiając pomiędzy wrogi mu lud, przeszedł wielką lekcję i pokonał niełatwą drogę, którą z pewnością nikt nie chciałby stąpać. Oddany w ręce lokalnego maga, zdobywał wiedzę, która początkowo niewiele go obchodziła, a jednak z czasem ponadprzeciętne umiejętności zaczynały mieć dla niego coraz istotniejsze znaczenie. Magia ma bowiem w sobie to, że powoli i stopniowo ukazuje swoje prawdziwe oblicze. Od momentu, kiedy bezbronny i nieco zagubiony Darian poznawał nowe środowisko, a co za tym idzie, także samego siebie, minęło już sporo czasu. Dokładniej mówiąc, minęły dwa tomy: „Lot sowy” oraz „Oczy sowy”. Tym razem na półkach księgarni pojawia się III część cyklu, autorstwa Mercedes Lackey i Larry’ego Dixon’a , zatytułowana „Rycerz sowy”.

Podczas zebrania w Domu Rady padają dwie, niezwykle istotne informacje. Dolinie został właśnie przydzielony mag herold, który wraz z czeladnikiem już wkrótce ma zaszczycić progi k’Valdemaru. Poruszająca kwestia wywołuje nie lada emocje, jednakże lord Breon ma przygotowaną w zanadrzu jeszcze jedną, niemniej ważną nowinę. Pragnie uczynić Dariana rycerzem, który jako symbol odwagi, będzie miał za zadanie bronić sprawiedliwości. Tymczasem kiedy przygotowania do przyjęcia powitalnego trwają w najlepsze, Darian budzi się dręczony dziwnymi snami. Bagatelizując ich przekaz doczekuje się objawienia samego totemu Kota – Ducha. Jakie znaczenie ma przedmiot, który pozostawiła po sobie niespodziewana zjawa? Jak wiele zmian zajdzie w życiu bohatera? Co takiego znajdzie on udając się w podróż tropem utraconych rodziców? „Rycerz sowy” nadchodzi, a wraz z nim wyjątkowy świat niecodziennej magii i niebezpieczeństwo, które czeka w ukryciu na odpowiedni moment.

W życiu Dariana następuje sporo zmian. Przeszedłszy próbę mistrzowską udowadnia to, że godziny poświęcone na jego naukę nie były czasem zmarnowanym. Zyskując szansę na tytuł rycerza zdaje sobie sprawę z tego, że przydzielono mu nie tylko lepszy status społeczny, ale także i obowiązki, z których będzie musiał się wywiązać. A już niedługo nadejdzie moment, który z pewnością zakłóci spokój i postawi pod wielkim znakiem zapytania losy wielu ludzi.
Chociaż w tej kwestii życia Darian z pewnością pnie się ku górze, po chwiejnym gruncie „stąpa” jego związek z Keishą. Wszyscy wokół zauważają, że pomiędzy tymi dwojga dzieje się coś, co może ich rozdzielić. Czy uczucie, które dla siebie żywią, przetrwa?
Codzienność bohatera, chociaż z pozoru nieco bardziej ułożona, aniżeli wcześniej, wciąż jednak odrobinę niepokoi. Nawiedzające go sny, nie niosąc sobą większego przesłania, pozostawiają w pamięci Dariana obraz dziwnych oczu. Niedługo potem, w mało oczekiwanym momencie, ma miejsce coś jeszcze bardziej emocjonującego. Podczas pobytu w łaźni, bohatera odwiedza sam totem Kota-Ducha, a jego wizyta z pewnością nie jest przypadkowa.
Tymczasem kiedy chłopak przeżywa własne radości i troski, na dokładnie zaplanowanym przyjęciu powitalnym zjawia się długo zapowiadany mag herold. Jego osoba, przydzielona Dolinie, ma pomóc w utrzymaniu harmonii pomiędzy wieloma zróżnicowanymi grupami mieszkańców. Okazuje się, że towarzyszącym mu czeladnikiem jest powracająca z wyjazdu Shandi – siostra Keishy. Czy obecność nowego członka w k’Valdemarze stanie się ratunkiem?
Kiedy emocje opadają, Darian zaczyna odczuwać wyrzuty sumienia dotyczące jego rodziców. Fakt, że dotąd mało o nich myślał, skłania go do poszukiwań mających na celu poznanie ich dalszych losów. Czy podróż, w którą wyruszy, okaże się owocna i jak wiele zamętu zasieje w jego życiu?

Trzeci tom cyklu to odzew na dwie poprzednie części. To właśnie tutaj rozgrywają się najważniejsze wydarzenia, dzięki którym czytelnicy pierwszego i drugiego tomu zyskują odpowiedzi na nękające ich pytania i kwestie. Czy dzieje się tutaj dużo? Autorzy książki z pewnością nie odeszli od koncepcji długich opisów, aczkolwiek tę część wzbogacili wieloma emocjonującymi momentami. Jest więc ciekawie.

Zanurzając się w wizji magicznego świata, podpatrując ukradkiem stado dyheli i stając oko w oko z majestatem gryfów, czytelnik przekracza próg zwykłej, szarej rzeczywistości. Miejsce, gdzie każda kolejna chwila może okazać się jeszcze bardziej tajemnicza, potrafi wessać tak, że ciężko powrócić do własnego domu. Wyruszając na spacer u boku odważnego Dariana, poznając kolorowe otoczenie, w którym brak przeciętnych, stapiających się z tłem bohaterów, udajemy się w wielką podróż pośród słów prowadzących nas do najodleglejszych zakątków naszej fantazji.

Mercedes Lackey i Larry Dixon pierwszym i drugim tomem wykreowali potrzebną dla powieści bazę, która nadała całemu cyklu odpowiedni kształt. To jednak trzecia część, „Rycerz sowy”, spaja dwie poprzednie i to właśnie tutaj dzieją się rzeczy ostateczne, tak interesujące, oryginalne i zaskakujące. Odwaga, męstwo, poświęcenie, ale i wrażliwe serce – te wszystkie cechy, określające głównego bohatera, zostają tutaj unaocznione, dzięki czemu Darian zyskuje sympatię czytelnika jeszcze bardziej, aniżeli wcześniej. Niepewność, tajemnica, ścieżka usłana zagadkami, ale i ogromne niebezpieczeństwo . Ten tom jest okazją do poznania niesamowitej przygody.

Ta książka, będąc mieszanką wielu składników, łączy ze sobą elementy zwykłego świata i wytworów rozległej wyobraźni. Nietypowe nazewnictwo bohaterów i miejsc, postaci zarezerwowane wyłącznie dla tego cyklu – autorzy popisali się nieograniczoną fantazją, przelewając własne koncepcje na papier i tworząc przy tym wyjątkową historię. Świat wielobarwnych strojów, w którym ubranie jest oznaką statusu społecznego, a mieszkańcy tworzący różnorakie klany – to coś tak bardzo dla nas odległego, że by móc zrozumieć tę powieść, nie można jej tylko dotknąć, trzeba w nią wejść. By coś takiego mogło zaś nastąpić, należy zacząć od pierwszego tomu, który nieco mniej intensywny i raczej skupiony na rozległych opisach, jest zaledwie wstępem do tego, co dzieje się tutaj.

Zaskakujący przebieg całej historii, wydarzenia kolorujące intensywnością umysł czytelnika i niezwykły świat postaci, których istnienie odkrywają przed nami sami autorzy. „Rycerz sowy” to pożywka dla poszukujących interesującej fabuły fanów powieści, której wiodącym motywem jest właśnie magia.

Tę książkę, jak i całą serię, polecam nieobawiającym się użycia własnej wyobraźni, młodym wielbicielom gatunku fantasy. Wyruszcie na poszukiwania u boku Dariana, by nocą, przy cieple buchającym z ogniska, móc nasłuchiwać odgłosów niebezpieczeństwa czającego się wszędzie. Towarzyszcie mu w chwilach, kiedy jako rycerz, ale i niezwykle odważny człowiek, będzie musiał wykazać się nie tylko męstwem, ale przede wszystkim rozwagą. Lubicie historie otoczone grubą warstwą magii? Darian i jego świat odkryją przed Wami tajemnice, o których długo nie zapomnicie. Pamiętajcie jednak o tym, że mknąc po Dolinie niczym koliber, należy patrzeć na wszystko bystrymi oczyma sowy.

WYGRAJ KSIĄŻKĘ - "RYCERZ SOWY" - http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2015/09/konkurs-rycerz-sowy-do-wygrania.html

Darian, jako młody chłopak pozbawiony rodziców, musiał przystosować się do nowego życia w świecie, o którym dotąd nie miał bladego pojęcia. Trafiając pomiędzy wrogi mu lud, przeszedł wielką lekcję i pokonał niełatwą drogę, którą z pewnością nikt...

Przeczytałam z sentymentu do całej serii o Valdemarze, której wielbicielką jestem od wielu lat. Niestety jest to dla mnie najsłabsza historia.

Przeczytałam z sentymentu do całej serii o Valdemarze, której wielbicielką jestem od wielu lat. Niestety jest to dla mnie najsłabsza historia.