Nicholas Sparks należy do tych autorów, którego książki szybko trafiają na listy bestsellerów, a opisywane w nich historie stają się tematem scenariuszy romantycznych filmów obyczajowych. Ja również należę do szerokiego grona wielbicielek prozy autora i każda kolejna przeczytana powieść Pana Sparksa utwierdza mnie w przekonaniu, że warto.

"Najdłuższa podróż" - najnowsza książka autora - opowiada dwie, z pozoru zupełnie oddzielne, nie powiązane ze sobą, historie. Bo oto poznajemy 90-letniego staruszka o imieniu Ira, który uległ wypadkowi. Jego samochód zjechał z oblodzonej drogi i zatrzymał się na zboczu urwiska więziąc wewnątrz kierowcę. Mężczyzna jest porządnie poturbowany i nie ma szans wydostać się z pojazdu. Musi zdać się na los i czekać, aż ktoś dojrzy jego samochód i zjawi się z pomocą. Sytuację utrudnia gęsto padający śnieg i mróz. Życie staruszka jest poważnie zagrożone, ale mimo to mężczyzna dzielnie się trzyma wracając myślami do przeszłości. I oto na fotelu pasażera pojawia się Ruth - ukochana żona Iry, która zmarła przed 9 laty. Mężczyzna wyraźnie odczuwa jej obecność i stara się rozmawiać z ukochaną rozpamiętując wspólnie spędzone lata. Z tych osobliwych wspomnień dowiadujemy się wiele o przeszłości bohaterów i sprawach naprawdę istotnych w życiu każdego człowieka.

„To odróżnia rodzinę od znajomych. Rodzinę ma się na zawsze, bez względu na wszystko, nawet jak słabną kontakty, bo te można zawsze z powrotem zacieśnić. Zwłaszcza kiedy człowiek pojmie, jaka jest ważna.”

„Zapewniać kogoś, że się go kocha, to jedno, a pogodzić się z tym, że miłość do tego kogoś wymaga wyrzeczenia się swoich marzeń, to zupełnie coś innego.”

Równolegle poznajemy drugą historię... dwoje młodych ludzi - Sophia i Luke pochodzą z kompletnie różnych światów. Ona jest studentką historii sztuki, a on ranczerem i ujeżdżaczem byków. Ich losy pewnego wieczora przecinają się i od tej pory stają się nierozłączni. Niestety, życie bywa brutalne, a zobowiązania zaciągnięte w przeszłości trzeba spłacać. Ta trudna sytuacja odciska swoje piętno na teraźniejszości bohaterów.

Przez długi czas zastanawiałam się w jaki sposób połączą się ze sobą obie te historie i choć snułam pewne swoje domysły, a elementy układanki zaczęły się dopasowywać, to przyznaję, że rozwiązanie historii mnie zaskoczyło. Szczerze mówiąc chętnie poznałabym dalsze losy Luke'a i Sophie, które z pewnością mogłyby posłużyć autorowi do stworzenia kolejnej interesującej książki. A ponieważ mieliśmy już tego typu próbę przy okazji powieści "Prawdziwy cud" i "Od pierwszego wejrzenia", myślę sobie, że może i tym razem Pan Sparks skusi się na kontynuację podjętego wątku.

"Najdłuższa podróż" to ciepła i wzruszająca opowieść, która zwraca uwagę na to, co istotne. Przepełniona jest emocjami, które trafiają prosto do serca.

„Jeśli istnieje niebo, odnajdziemy się, bo bez Ciebie nie ma nieba.”

Posługując się sobie tylko znanym stylem i językiem autor bez problemu potrafi trafić do czytelnika. Osobiście pozostaję pod dużym wrażeniem tej powieści i polecam ją z czystym sumieniem zarówno fanom autora, jak i miłośnikom powieści obyczajowych.

Nicholas Sparks należy do tych autorów, którego książki szybko trafiają na listy bestsellerów, a opisywane w nich historie stają się tematem scenariuszy romantycznych filmów obyczajowych. Ja również należę do szerokiego grona wielbicielek prozy autora i każda kolejna przeczytana powieść Pana Sparksa utwierdza mnie w przekonaniu, że warto.

"Najdłuższa podróż" - najnowsza...