John Steinbeck (1902-1968), jeden z wielkich prozaików amerykańskich naszego stulecia, laureat Literackiej Nagrody Nobla w roku 1962, znany jest polskim czytelnikom z licznych przekładów. Twórczość Steinbecka, w znacznej części związana z jego rodzinnym hrabstwem Monterey w środkowej Kalifornii, biegła kilkoma odrębnymi nurtami, różnymi w tonie, formie i wadze podejmowanych tematów. Rozgłos zdobył w roku 1935 krótką powieścią , pełną ciepła i humoru historią lumpów meksykańsko-amerykańskich, szczęśliwie żyjących w stanie "naturalnej" pogardy dla konwencji społecznych. Życie prostych mieszkańców rodzimej doliny Salinas, nierozerwalnie związanych z przyrodą, może najdoskonalszy wyraz artystyczny znalazło w tomie liryczno-psychologicznych opowiadań (1938). Ukoronowaniem najbardziej znaczącego realistyczno-społecznego nurtu w twórczości Steinbecka była krótka tragiczna opowieść o dwóch bezdomnych robotnikach rolnych (1937) oraz (1939), epicka historia rodziny farmerskiej wyzutej w latach wielkiego kryzysu w ziemi w Oklahomie i wędrującej do Kalifornii. W powojennej twórczości Steinbecka na plan pierwszy wysunęła się problematyka filozoficzno-moralna, która najpełniejszą realizację zyskała właśnie w jego drugiej epopei (1952) oraz w powieści (1961), rozgrywającej się w scenerii Nowej Anglii, a obrazującej sytuację człowieka uczciwego w społeczeństwie, dla którego jedyną wartością jest sukces materialny.