Historia która wydarzyła się naprawdę. Jest to opis czyjegoś życia, wyborów, uczuć... Dlatego trudno jest mi cokolwiek powiedzieć. Dla mnie jest to smutna historia, ale bardzo realna, bo nie kończy się tym groteskowym wręcz dla mnie ,,żyli długo i szczęśliwie". Ta historia pokazuje, że miłość to nie wszystko i miłość nie zwycięży wszystkiego - jak często powtarzamy, czy też chcemy w to wierzyć. Niewątpliwie Chalida i Verene łączyło głębokie uczucie, ale przeszkody były zbyt wielkie. Co innego było utrzymywać kontakt listowny i telefoniczny przez kilkanaście lat,z głową pełną marzeń, a co innego zmierzyć się z realną sytuacją, różnicami kulturowymi, niezrozumieniem wzajemnych oczekiwać. Myślę, że dla Vereny to była trochę historia jak z baśni Tysiąca i jednej nocy, niestety życie rządzi się innymi prawami. Te marzenia, te wyobrażenia o tym związku były moim zdanie z góry skazane na porażkę. Chalid nie był w stanie przeciwstawić się rodzinie i obyczajom. Nawet mu się nie dziwię, to w jakim wyrastamy kręgu kulturowym ma kolosalne znaczenie. Jak dla mnie to Verena długo wytrzymała w tej sytuacji, ja już dawno bym odpuściła, te wieczne czekanie całymi godzinami, niekończące się rozmowy przy herbacie... ja czytając miałam dosyć. Zastanawia mnie fakt, że Verena mimo miłości do tamtych stron nie znała właściwie panujących tam zwyczajów i nie zauważyłam, aby Chalid cokolwiek jej wyjaśnił. Poznawała je dopiero w konkretnej sytuacji. Może to też miało wpływ, że było tak trudno. Ja osobiście uważam, że to nie jest życie dla Europejki, nie da rady aż tak się przestawić. Książka kończy się optymistycznie, Verena poznaje nowego mężczyznę i jest szczęśliwa. Chalidowi to rozstanie również ułatwia dalsze życie. Nie musi już niczego ukrywać i kombinować.
Gdzieś tak od połowy książka zaczęła być dla mnie odrobinę nużąca, ale generalnie pozostawia dobre wrażenie.

Historia która wydarzyła się naprawdę. Jest to opis czyjegoś życia, wyborów, uczuć... Dlatego trudno jest mi cokolwiek powiedzieć. Dla mnie jest to smutna historia, ale bardzo realna, bo nie kończy się tym groteskowym wręcz dla mnie ,,żyli długo i szczęśliwie". Ta historia pokazuje, że miłość to nie wszystko i miłość nie zwycięży wszystkiego - jak często powtarzamy, czy też...