Miasto kości to właściwie taki paranormalny romans jak Zmierzch czy Szeptem (które nie za bardzo przypadły mi do gustu), ale moim zdaniem jest lepszy od wyżej wymienionych.

Jeśli chodzi o podobieństwa do tego typu książek to mamy tu oczywiście nieporadną nastolatkę, której życie zmienia się diametralnie, gdy poznaje JEGO. ON nazywa się Jace i oczywiście COŚ do siebie czują (a co- tego nie powiem :) ). I oczywiście Jace nie jest człowiekiem.
Jak to bywa w tego typu powieściach język jest prosty, akcja wartka i czyta się szybko.
Co do znaczących podobieństw to chyba tyle.

Nie ma tu jak w Zmierzchu czy Szeptem całkowitego oddania miłości pomiędzy głównymi bohaterami. Nie musimy stale czytać jak to on kocha ją a ona jego i jak to nie mogą być ze sobą (pewnie prawie widzicie jak przewracam oczami :P).
Sama postać Jace'a jest dość ciekawa, jego wygląd nie uosabia charakteru. Jace wygląda, jeśli poznamy już jego charakter, całkiem niewinnie :)

Autorka tworzy całkiem interesujący, magiczny świat i w porównaniu do Szeptem dowiadujemy się całkiem sporo, a lektura pierwszego tomu zachęca do sięgnięcia po kolejne.
Podobało mi się to, że w niektórych sytuacjach nie zawsze można było stwierdzić co się stanie. A także, że zastosowała kilka rozwiązań pewnych wątków dość w tego typu powieściach niekonwencjonalnych (jak na przykład SPOILER to, że Jace i Clare raczej nie będą razem)
W książce nie brakuje nagłych zwrotów akcji i zaskakujących sytuacji.

Bohaterowie są całkiem ciekawie wykreowani. Jace, Alec i Isabelle przypominają mi trójkę kosmitów z Roswell- Maxa, Michaela i Isabelle (zwłaszcza obie Izusie są do siebie podobne ;P) Dodatkowo w książce było wiele innych, w niektórych przypadkach intrygujących postaci.

Jest to książka przeznaczona dla zapewnienia rozrywki, nie oczekujcie, więc błyskotliwych czy głębszych myśli. Na szczęście nie ma tu takich myśli wprowadzonych na siłę. Jak to ktoś powiedział- rozrywka w stanie czystym. Idealna do czytania pod ławką :)

Dziwi mnie, że ludzie porównują tę książkę do Harry'ego Pottera. Ja nie dostrzegam podobieństw- może mnie ktoś oświecić? :P

Podsumowując Miasto kości mi się podobało. Na tle innych tego typu powieści wypada całkiem dobrze, a co najważniejsze jest zachęcającym początkiem serii (czego nie można powiedzieć o Szeptem). Z pewnością sięgnę po kolejne tomy.
Jeśli kolejne części mi się spodobają to chętnie ujrzę je na mojej półce w formie papierowej :)

Polecam każdemu kto ma ochotę się odprężyć, a chce zapewnić sobie rozrywkę i tzw. przerywnik w czytaniu innych książek.

Miasto kości to właściwie taki paranormalny romans jak Zmierzch czy Szeptem (które nie za bardzo przypadły mi do gustu), ale moim zdaniem jest lepszy od wyżej wymienionych.

Jeśli chodzi o podobieństwa do tego typu książek to mamy tu oczywiście nieporadną nastolatkę, której życie zmienia się diametralnie, gdy poznaje JEGO. ON nazywa się Jace i oczywiście COŚ do siebie czują...